Λόγω επικείμενου γάμου του αδελφού μου αποφασίσαμε μια παρέα 5 φίλων (αντί για batchelor party) να διοργανώσουμε αυτό το σαββατοκύριακο μια εκδρομή στη Χαλκιδική και λόγω του εξαιρετικού της περίστασης να βάλουμε λίγο πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη και να κλείσουμε για 1 διανυκτέρευση σε γνωστό ξενοδοχειακό συγκρότημα της Χαλκιδικής. Στο συγκεκριμένο λοιπόν ξενοδοχείο (5 αστέρων παρακαλώ) δεν υπήρχε κανένα διαθέσιμο δωμάτιο για το 3ήμερο. Μάλιστα ήταν κλεισμένες και οι σουίτες και οι βίλες που διαθέτει το συγκεκριμένο ξενοδοχείο. Το ίδιο και σε 2-3 ακόμα ξενοδοχεία της περιοχής. Και τώρα ερωτώ: αυτή είναι η οικονομική κρίση που βιώνει ο έλληνας? Η επιχεριρούμενη σύγκριση μας με άλλες χώρες που είχαν καθεστώς ΔΝΤ (πχ Αργεντινή) είναι τουλάχιχτον άτοπη (εκεί ο κόσμος πραγματικά πεινούσε). Μπροστά σε τέτοιες απλές διαπιστώσεις (μπορώ να αναφέρω πολλά αντίστοιχα πα! ραδείγματα) η "αγανάκτισή" μας μόνο ως ετεροχρονισμένη και γραφική μπορεί να χαρακτηριστεί. Ο Έλληνας μάλλον έχει πολύ λίπος ακόμα να κάψει, αφού τόσα χρόνια περνούσε "ζωή και κότα". Μάλιστα κατα γενική ομολογία το βιοτικό του επίπεδο ήταν αντιστρόφως ανάλογο προς την πενιχρή οικονομική και παραγωγική δύναμη της χώρας. Ε ναι λοιπόν και λίγα μας κάνουν οι τροϊκανοί! Όλα αυτά τα μέτρα, έπρεπε να τα πάρουμε εμείς οι ίδιοι προ πολλού. Αν παίρναμε τα μισά από αυτά τα μέτρα, δεν θα βρισκόμασταν σήμερα σε αυτή την κατάσταση. Κανένας πολιτικός όμως δεν μπορούσε να αναλάβει τ! ο πολιτικό κόστος να ξυπνήσει τον νεοέλληνα από τον λήθαργό του. Πολιτικοί και πολίτες λοιπόν βολευόντουσαν εδώ και δεκαετίες από την νοσηρή αυτή κατάσταση οπότε, κατά κάποιο τρόπο..."τα έτρωγαν μαζί"! Αθάνατε νεοέλληνα, μάλλον σου χρειάζεται και τρίτο μνημόνιο για να συνέλθεις.
Αναγνώστης
