Ο κόσμος είχε κατακλύσει τον χώρο μπροστά από το Πανεπιστήμιο, είχε γεμίσει την πλατεία Κοραή φθάνοντας μέχρι την Σταδίου και σχεδόν ενώνονταν από την Πανεπιστημίου με εκείνους που ήταν στο Σύνταγμα.
Ειλικρινά, αδυνατώ να υπολογίσω τον αριθμό, ούτε στο περίπου. Σίγουρα ήταν πάνω από 40.000, μπορεί και να ξεπερνούσε τις 50.000.
Εντυπωσιακός σίγουρα ο αριθμός, απίστευτος όμως ήταν ο αριθμός των παρευρισκομένων που ήταν πάνω από 50 ετών. Δίχως αμφιβολία οι 50+ ήταν η πλειοψηφία σήμερα το απόγευμα.
Ήταν εκεί οι συνταξιούχοι που είδαν τις συντάξεις τους να μειώνονται 20-30%, τα Δώρα Χριστουγέννων - Πάσχα και το επίδομα άδειας να περικόπτονται.
Ήταν εκεί οι συνταξιούχοι των 500-600 Ευρώ που εργάζονταν για μια ζωή και τώρα δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη.
Ήταν εκεί οι ελεύθεροι επαγγελματίες που λίγο πριν το τέλος της καριέρας βλέπουν ότι τσάμπα εργάζονταν τόσα χρόνια και τις εισπράξεις τους να εκμηδενίζονται.
Ήταν εκεί οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα που ζούνε υπό τον φόβο της ανεργίας λίγο πριν βγουν, αν βγουν, στη σύνταξη.
Ήταν οι δημόσιοι υπάλληλοι, ο αποδιοπομπαίος τράγος όλων.
Ήταν οι παππούδες και γιαγιάδες, πατέρες και μητέρες που αγωνιούν για τα παιδιά τους.
Το ποτάμι της οργής ξεχείλισε.
Ζούμε ιστορικές στιγμές.
Υ.Γ. Είναι πια σαφές ότι ο ιστορικός κύκλος των κομμάτων εξουσίας όπως τα έχουμε γνωρίσει, έχει πια παρέλθει ανεπιστρεπτί....
http://ed-mysterious.blogspot.com
