tromaktiko: «Μεγάλη στενοχώρια με Διαμαντίδη!»

Παρασκευή 10 Ιουνίου 2011

«Μεγάλη στενοχώρια με Διαμαντίδη!»



Ο πρόεδρος της ΕΟΚ, Γιώργος Βασιλακόπουλος, μιλάει στο gazzetta.gr για την μάχη των “αιωνίων”, τις οικογένειες Γιαννακόπουλου και Αγγελόπουλου, τη διαιτησία, την Εθνική ομάδα και τη Μεσογειακή Λίγκα σε μία αποκαλυπτική συνέντευξη.

Το ραντεβού είχε κλειστεί εδώ και μέρες για την επομένη της ολοκλήρωσης της εφετινής χρονιάς, καθώς ο “ισχυρός άνδρας” του ελληνικού μπάσκετ αναχωρεί σήμερα για διακοπές και εν συνεχεία θα μεταβεί στην Πολωνία για την τελική φάση του Ευρωμπάσκετ γυναικών.

Φτάνοντας στα γραφεία της ομοσπονδίας, στο κλειστό του ΟΑΚΑ, συναντήσαμε τον Γιώργο Βασιλακόπουλο στο γραφείο που συνορεύει με το δικό του και ανήκει στον υπεύθυνο της Εθνικής ανδρών, Γιώργο Κολοκυθά, όπου μαζί με τον πάλαι ποτέ μεγάλο σκόρερ του Παναθηναϊκού και του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος, αλλά και τον manager της “γαλανόλευκης”, Νίκο Φιλίπου, έπιναν το καφεδάκι τους και συζητούσαν για τα τεκταινόμενα των τελευταίων ημερών στο ελληνικό μπάσκετ.

Η συνέντευξη παρ’ ολίγο να... Τιναχτεί στον αέρα, μόλις ο υπεύθυνος του γραφείου Τύπου της ΕΟΚ, αντιλήφθηκε την παρουσία μας και χάριν αστεϊσμού, διαμαρτυρήθηκε στον πρόεδρο γιατί δεν είχε ενημερωθεί, αλλά ήταν ήδη αργά γιατί το record είχε ήδη πατηθεί...

- Ποια είναι η αίσθηση που σας άφησε η εφετινή χρονιά, το πρωτάθλημα, οι μάχες των “αιωνίων αντιπάλων”;

«Λίγο-πολύ μία από τα ίδια... Τα πράγμα, θα έλεγα ότι ήταν κάπως βελτιωμένα όσον αφορά τα κρούσματα βίας και αθλιότητας, η αλήθεια είναι ότι είχαμε μειωμένα επεισόδια και σε ένταση και σε αριθμό, αλλά αγωνιστικά, το πρωτάθλημα δεν προσέφερε κάτι το καινούριο... Από την αρχή ήταν γνωστή η κατάληξη στην μονομαχία μεταξύ Παναθηναϊκού και Ολυμπιακού και των δύο οικογενειών και όταν μία διοργάνωση δεν εμπεριέχει το στοιχείο του συναγωνισμού, της έκπληξης και της υπέρβασης, δε νομίζω ότι προσφέρει κάτι... Αν δεν υπάρχει η αβεβαιότητα ως προς το αγωνιστικό αποτέλεσμα, τότε σασπένς και η αγωνία - που είναι συστατικά στοιχεία του αθλητικού αποτελέσματος - χάνονται... Για μία ακόμη χρονιά, λοιπόν, η κανονική περίοδος διεξήχθη απλά για να γίνει, για να μάθουμε απλά ποιες ομάδες θα πέσουν... Ο τελικός ήταν γνωστός και φέτος απλά υπήρχε ένα μεγαλύτερο ενδιαφέρον στη σειρά του μικρού τελικού με την έννοια ότι αναμετρήθηκαν οι δύο πάλαι ποτέ μεγάλες της Θεσσαλονίκης για την 3η θέση, αν και αυτοί οι αγώνες δεν ξέρω τι αξία έχει να γίνονται...»

- Η 3η θέση έχει σημασία με την έννοια ότι εξασφαλίζει τη συμμετοχή στον προκριματικό γύρο της Ευρωλίγκα...

«Δεν ξέρω αν για μία ομάδα, που δεν πληροί κάποιες άλλες προϋποθέσεις, θα είναι πλεονέκτημα ή μειονέκτημα το να παίξει ή όχι στην Ευρωλίγκα! Δηλαδή, δεν ξέρω κατά πόσο είναι σπουδαίο να αγωνιστεί μία από αυτές τις ομάδες σε μία τόσο υψηλού επιπέδου διοργάνωση, αν δεν έχει τη δυνατότητα να γίνει πραγματικά ανταγωνιστική... Αν δεν έχει εκείνο τον προϋπολογισμό που θα τη δώσει την ευκαιρία να φτιάξει το κατάλληλο ρόστερ για να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων...»

- Όλα αυτά που μας αναλύσατε παραπάνω, αποτελούν τους βασικούς προβληματισμούς πάνω στους οποίους “γεννήθηκε”η ιδέα της Μεσογειακής Λίγκας;

«Από ‘κει και ξεκίνησε αυτή ιδέα και αφορά έναν γενικότερο προβληματισμό που απασχολεί ολόκληρη την Ευρώπη γιατί στα περισσότερα πρωταθλήματα, σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση που είναι παγκόσμιο φαινόμενο, βλέπουμε ότι ξεχωρίζουν μία, δύο, άντε τρεις σοβαρές ομάδες ακόμη και σε χώρες όπως είναι η Ιταλία, η Ρωσία, η Τουρκία, το Ισραήλ, η Σερβία... Είναι φυσικό, όλες αυτές οι ομάδες που έχουν μεγάλους προϋπολογισμούς προσπαθούν συγχρόνως να αυξήσουν τα έσοδά τους, γιατί στις μέρες μας δεν είναι δυνατόν να επιβαρύνεται μόνο το αφεντικό που κατέχει τις περισσότερες μετοχές του εκάστοτε συλλόγου... Τα έσοδα, όμως, δεν είναι δυνατόν να αυξηθούν αν το πρωτάθλημα στο οποίο συμμετέχουν αυτές οι ομάδες, δεν είναι ανταγωνιστικό... Γι‘ αυτό και επιλέγουν να συμμετέχουν σε μία υπερεθνική λίγκα, σε μία εποχή που οι μετακινήσεις είναι πολύ εύκολες και η εικόνα μεταφέρεται ταχύτατα... Δυστυχώς η εθνική ταυτότητα σε επίπεδο συλλόγων έχει χαθεί και αυτό αποτελεί μία πραγματικότητα που δεν αλλάζει... Νομίζω ότι αυτή είναι μοναδική διέξοδος για να βγούμε από το αδιέξοδο...»

- Σε τι στάδιο βρίσκεται αυτή τη στιγμή η διαδικασία υλοποίησης αυτού του σχεδίου;

«Νομίζω ότι μέσα στο καλοκαίρι, θα προκύψουν σημαντικές εξελίξεις... Ήδη, γίνονται συζητήσεις και διεργασίες, αλλά πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα μπουν οι οργανωτικές βάσεις και πολύ σύντομα θα είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε χρονικά πότε θα ξεκινήσει...Μάλιστα, για να μην προτρέχουν κάποιοι και προσωποποιήσουν αυτή την πρόταση, προσωπικά, δεν πρόκειται να ασχοληθώ ούτε με την οργάνωση, ούτε με την διοίκηση αυτής της λίγκας! Αυτά θα τα αναλάβουν τα σωματεία! Εγώ απλά, με αυτή την πρόταση, μπήκα στη διαδικασία να βοηθήσω το μπάσκετ να βγει από το αδιέξοδο»

- Να γυρίσουμε λίγο πιο πίσω και να επιστρέψουμε για λίγο στην μάχη των “αιωνίων αντιπάλων”και εκείνη των δύο οικογενειών που αναφέρατε λίγο πιο πριν... Σχετικά πρόσφατα είχατε μία συνάντηση με τους αδελφούς Αγγελόπουλους, τους ιδιοκτήτες του Ολυμπιακού... Σας εξέφρασαν κάποια παράπονα για τον τρόπο λειτουργίας του γενικότερου συστήματος πάνω στο οποίο είναι δομημένο το ελληνικό πρωτάθλημα;

«Ήταν μία εποικοδομητική συζήτηση σε πολύ καλό κλίμα, στο πλαίσιο της οποίας,  ανταλλάξαμε απόψεις γύρω από την πορεία των ομάδων... Οι άνθρωποι εξέφρασαν τις απόψεις του γύρω από το πρωτάθλημα αλλά και το εγχείρημα της Μεσογειακής Λίγκας, εγώ κατέθεσα τις δικές και γενικότερα ήταν μία πολύ χρήσιμη συνάντηση...»

- Σας δόθηκε η εντύπωση, ότι σε περίπτωση που ο Ολυμπιακός έχανε το πρωτάθλημα, θα ήταν έτοιμοι να αποχωρήσουν από την διοίκηση των “ερυθρολεύκων”, όπως κυκλοφορεί ανεπισήμως τις τελευταίες ημέρες;

«Όχι σε καμία περίπτωση... Δε νομίζω ότι η παρουσία της οικογένειας Αγγελόπουλου στον χώρο του μπάσκετ, συνδέεται αποκλειστικά με το αγωνιστικό αποτέλεσμα... Συνδέεται με την προσφορά τους στο άθλημα και τον Ολυμπιακό, τον οποίο υπεραγαπούν! Εγώ τουλάχιστον, αυτό το συμπέρασμα έχω βγάλει και νομίζω ότι επειδή είναι νέοι, έχουν διάθεση και έχουν ήδη προσφέρει πολλά, θα εξακολουθούν να προσφέρουν και στο μέλλον... Η παρουσία τους και η αγάπη τους για το μπάσκετ, είναι ευτύχημα για όλους μας...»

- Όλως τυχαίως, πάντως και σχεδόν ταυτόχρονα, οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι εξέφρασαν επισήμως την επιθυμία αποχώρησής τους από την ΚΑΕ Παναθηναϊκός...

«Οι αδελφοί Γιαννακόπουλοι εντάσσονται σε μία άλλη κατηγορία και μπορούμε να τους δούμε με μία ιδιαίτερη συμπάθεια, διότι βρίσκονται στις επάλξεις εδώ και πάρα πολλά χρόνια και πλέον έχουν και μία προχωρημένη ηλικία... Αν και δε νομίζω ότι βρίσκονται κοντά στην αποχώρηση, απλά νομίζω ότι επιλέγουν να “ανοίξουν”αυτό το θέμα, για να διαπιστώσουν τι ενδιαφέρον υπάρχει για το μέλλον, γιατί είναι φυσιολογικό να σκέφτονται και το αύριο... Οι Αγγελόπουλοι είναι πολύ νεότεροι στην ηλικία και δε νομίζω ότι τίθεται θέμα αποχώρησής τους... Άλλωστε αγαπούν πάρα πολύ το άθλημα και την ομάδα τους...»

- Για πολλά χρόνια στη σειρά των τελικών μας απασχόλησε σε μεγάλο βαθμό το κομμάτι της διαιτησίας... Ποια είναι η γνώμη σας για την εφετινή απόδοση των διαιτητών στο πρωτάθλημα και τα πλέϊ-οφ;

«Νομίζω ότι φέτος η διαιτησία δεν διαμόρφωσε κανένα αποτέλεσμα και αυτό είναι μεγάλο κέρδος και ειδικά στους τελικούς, μπορώ να πω ότι έγιναν τα λιγότερα ανθρώπινα λάθη των τελευταίων ετών. Είναι εύκολη η μετάθεση της ευθύνης από διαφόρους που δραστηριοποιούνται μέσα στον αγωνιστικό χώρο και δεν κάνουν την αυτοκριτική τους, αναλαμβάνοντας τις ευθύνες που τους αναλογούν ως προς το αποτέλεσμα στον διαιτητή! Αυτό είναι εύκολο αλλά και ανήθικο συνάμα! Και σε αυτό, ευθύνη έχει και ο οπαδικός Τύπος, που προσπαθεί να παρουσιάσει τα πράγματα με τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρήσει την πελατεία του...»

- Τι σας ανησυχεί περισσότερο στον χώρο του αθλητισμού;

«Η εξάπλωση του τζόγου και η επίδραση του ντόπινγκ! Το αθλητικό οικοδόμημα πλέον σε ολόκληρη την Ευρώπη, δεν στηρίζεται πλέον στην τηλεόραση και τις διαφημίσεις αλλά κυρίως στο στοίχημα! Εδώ στην Ελλάδα δεν έχουμε κάνει τίποτε και τα έχουμε παραπέμψει όλα στον Άρειο Πάγο λες και είναι... παγωμένα, με το πρόσχημα ότι πρέπει να προστατεύσουμε το δημόσιο συμφέρον! Δεν πρέπει να μάθουμε δηλαδή ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι που στήνουν τα παιχνίδια; Ακολουθούμε μία βραδύτατη διαδικασία... Θα περάσουν τα χρόνια και μετά ποιος θα θυμάται... Η αντίδραση του ομολόγου μου στην ΕΠΟ και αγαπητού μου κ. Πιλάβιου, ήταν λίγο καθυστερημένη αλλά με βρίσκει σύμφωνο! Πολύ φοβάμαι με όλα αυτά τα φαινόμενα που βλέπουμε κυρίως στον χώρο του ποδοσφαίρου, αν τα συνδυάσουμε με τη βία και με την υπερ-εμπορευματοποίηση και την δύναμη του τζόγου, τότε θα συνειδητοποιήσουμε ότι βιώνουμε το τέλος του αθλητισμού!»

- Ποια είναι η άποψή σας για τον τρόπο λειτουργίας της ΚΕΔ; Πολλά έχουν ειπωθεί, ο Ολυμπιακός για παράδειγμα έχει ζητήσει αλλαγές, εσείς τι πιστεύετε;

«Κανένα σωματείο δεν έχει δικαίωμα να ζητάει αλλαγές! Δεν ορίζουν οι ομάδες την επιτροπή διαιτησίας... Υπάρχει νόμος, υπάρχει νομικό πλαίσιο και βάσει αυτού προχωρούν αυτές οι διαδικασίες. Πρέπει να σεβόμαστε αυτό το νομικό πλαίσιο και να ασχολούμαστε με όλα τα άλλα, αφήνοντας τουλάχιστον αυτό τον τομέα στην ανεξαρτησία του... Νομίζω αυτές οι πρακτικές προκαλούν και ενθαρρύνουν όλα αυτά εκφυλιστικά φαινόμενα που τα τελευταία χρόνια βιώνουμε μέσα στα γήπεδα και τα οποία απαξιώνουν την αξία του αθλήματος και όχι του προϊόντος, όπως κάποιοι επαναλαμβάνουν ανοήτως! Ο αθλητισμός είναι κοινωνική έκφραση και κοινωνικό αγαθό και σαν τέτοιο πρέπει να το υποστηρίζουμε όλοι... Το πρωτάθλημα πρέπει να το παίρνει η καλύτερη ομάδα και νομίζω ότι αυτό συμβαίνει στο ελληνικό μπάσκετ...»

- Για τον τρόπο λειτουργίας της διοργανώτριας αρχής του πρωταθλήματος (ΕΣΑΚΕ), πολλές ενστάσεις έχουν διατυπωθεί...

«Δεν θέλω να μπω στη διαδικασία να σχολιάσω και να υπεισέλθω σε αυτό το θέμα, γιατί τότε θα πρέπει και να παρέμβω κιόλας... Σε αυτή τη φάση, δεν θέλω να κάνω κανένα σχόλια πάνω σε αυτά που ακούγονται και λέγονται... Αυτό που με ενοχλεί είναι η υπερ-εμπορευματοποίηση των πάντων...»

- Πάμε στο κεφάλαιο Εθνική ομάδα... Νέα αρχή φέτος με τον Ηλία Ζούρο στον πάγκο, με στόχο την διάκριση σε ένα Ευρωμπάσκετ που αποτελεί πρόκριμα και για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου... Παρ΄όλα αυτά βλέπουμε ότι αυτή η προσπάθεια βρίσκει μπροστά της πολλά εμπόδια και μάλιστα μερικά από αυτά από τους ίδιους τους διεθνείς παίκτες...

«Κατ‘ αρχήν πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι η συμμετοχή στην Εθνική ομάδα είναι υποχρέωση και όχι δικαίωμα! Και αυτή η υποχρέωση δεν έχει να κάνει με όλα τα άλλα δικαιώματα που έχουν οι παίκτες μέσα στον χώρο και σχετίζονται με την προσφορά τους, τις επιδιώξεις και τις φιλοδοξίες τους! Με αυτή την έννοια νομίζω ότι όλοι θα πρέπει να είναι παρόντες και να συναισθανθούν το μέγεθος της ευθύνης απέναντι σε αυτόν χώρο που τους έχει προσφέρει πάρα πολλά και να δηλώσουν τη δική τους συμμετοχή, φέτος ειδικά που στο Ευρωμπάσκετ κρίνεται η πρόκριση στους Ολυμπιακούς Αγώνες, που αποτελούν τη μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού! Νομίζω ότι στο τέλος, θα επικρατήσει η ευθύνη, η σύνεση και η υποχρέωση και θα είναι όλοι παρόντες... Δεν πρέπει η συμμετοχή ή όχι στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα να χρησιμοποιείται σαν ένα μέσο πίεσης για κάποια οφέλη σε άλλους τομείς! Αυτό είναι απαράδεκτο...»

- Μέχρι στιγμής έχουν διατυπωθεί επίσημα δύο απουσίες, του Διαμαντίδη που κατά γενική ομολογία είναι ο κορυφαίος παίκτης στην Ευρώπη και του Μπουρούση, που αποτελεί έναν από τους κορυφαίους σέντερ της “γηραιάς Ηπείρου”...

«Προσωπικά, επίσημη θεωρώ μόνο του Διαμαντίδη και με στενοχωρεί αφάνταστα! Έχω εκφραστεί κατ‘ επανάληψη για την αξία του Δημήτρη σαν παίκτη και σαν ανθρώπου... Τον έχω σαν παιδί μου και αυτό το ξέρουν οι πάντες που ασχολούνται με το άθλημα... Από την αρχή της πορείας του, στάθηκα δίπλα του, παρακολουθώ πολύ στενά την εξέλιξή του και είμαι ιδιαίτερα περήφανος που έχει φτάσει στο ψηλότερο σκαλί της Ευρώπης σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο! Η πρόοδός του αποτελεί ίσως το μεγαλύτερο επίτευγμα της παραγωγικής διαδικασίας του αθλήματός μας και γι’ αυτό θέλω να πιστεύω ότι ο αγαπητός Δημήτρης, επειδή γνωρίζω ότι είναι υπεύθυνο άτομο, θα επανεξετάσει αυτή την απόφαση...»

 - Ο Μπουρούσης πάντως, ήταν ξεκάθαρος και άφησε και κάποιες αιχμές για τους ανθρώπους της ομοσπονδίας...

«Δεν το νομίζω... Ο Γιάννης είναι ένας αυθόρμητος άνθρωπος, ένα αγαπητό παιδί που δεν έχει δώσει ποτέ αφορμή όσον αφορά τη συμμετοχή του στην Εθνική ομάδα και είμαι βέβαιος ότι θα είναι παρών!»

- Πως βλέπετε την πορεία του Φώτη Κατσικάρη με την Μπιλμπάο και πόσο σημαντικό για το άθλημα είναι το γεγονός, ότι ένας Έλληνας προπονητής πρωταγωνιστεί στο κορυφαίο πρωτάθλημα της Ευρώπης;

«Δεν είναι η πρώτη φορά που έχει καλή παρουσία στο εξωτερικό! Είναι ένα από τα παιδιά που έχει προσφέρει και θα προσφέρει και στο ελληνικό μπάσκετ κι ελπίζω στο μέλλον στην Εθνική ομάδα... Γενικότερα, αυτή τη στιγμή υπάρχουν 7-8 προπονητές λίγο μετά την ηλικία των 40 ετών, οι οποίοι έχουν διεθνείς προδιαγραφές και αυτό στέλνει ένα σίγουρο μήνυμα προς το αύριο και δείχνει ότι το ελληνικό μπάσκετ είναι πολύ καλά θεμελιωμένο και δεν παράγει μόνο καλούς παίκτες... Ένας από αυτούς είναι ο Ηλίας ο Ζούρος και γι’ αυτό επελέγη για τη θέση του ομοσπονδιακού τεχνικού...»

- Αγωνιστικά, τι βλέπετε να κάνει η Εθνική ομάδα στη Λιθουανία;

«Παρά το νεφέλωμα που προσπαθούν να δημιουργήσουν κάποιοι, το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα διαθέτει πληρότητα σε όλες τις θέσεις και μάλιστα πιστεύω ότι θα υπάρξει και ανταγωνισμός για το πως θα συγκροτηθεί η δωδεκάδα... Αυτό είναι ένα ευχάριστο πρόβλημα για τον προπονητή, όμως έχουμε εμπιστοσύνη στην τεχνική ηγεσία και νομίζω ότι παρόλο που, στο Ευρωμπάσκετ η διάκριση είναι πιο δύσκολη από σε ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ή στο Ολυμπιακό τουρνουά, γιατί υπάρχουν 8-10 που βρίσκονται στο ίδιο αγωνιστικό επίπεδο, θα διεκδικήσουμε μία θέση στο βάθρο!»
http://www.gazzetta.gr/


     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!