Ερώτηση 9χρονου παιδιού από αφρικανική χώρα μετά την προβολή της ταινίας Πήτερ Παν.
Στην χώρα μου οι άνθρωποι ήταν πολύ κουρασμένοι. Έτσι προτιμούσαν να κάθονται στον καναπέ τους και να βλέπουν τηλεόραση. Μην φανταστείς πως δεν τους ένοιαζε τι γινόταν γύρω τους ή στον υπόλοιπο κόσμο. Φυσικά και τους ένοιαζε. Κάθε μέρα τους άκουγες να λένε ''Κάτι πρέπει να γίνει'', ''Από το κακό στο χειρότερο πάμε'', ''Τους καημένους τους ανθρώπους'', ''Τι καταστροφή ήταν και αυτή'' ,''Στα ύψη έχει φτάσει η ανεργία, πως θα επιβιώσουν τα παιδιά μας?'', ''Πονάει η καρδιά μου να βλέπω τόση δυστυχία'', ''Έγιναν και νέες αυξήσεις, πως θα ανταπεξέλθουμε?'', ''Με τους πολιτικούς που έχουμε τι μέλλον περιμένουμε να έχουμε? Τους κλέφτες'' και διάφορα άλλα τέτοια. Μετά συνήθως άλλαζαν το κανάλι στην τηλεόραση τους για να δουν την συνέχεια από το αγαπημένο τους σίριαλ γιατί πολύ είχαν στεναχωρηθεί με όλα αυτά που τους βρήκαν, αυτούς και τον υπόλοιπο κόσμο και χρειαζόντουσαν κάτι για να ξεχαστούν. Μετά τους έπαιρνε ο ύπνος και ετοιμάζονταν για την επόμενη ''καναπεδική'' τους μέρα. Έτσι οι μέρες περνούσαν. Οι κουρασμένοι άνθρωποι γινόντουσαν όλο και πιο πολλοί. Κάποιοι έμειναν και χωρίς δουλειές. Έτσι αφού είχαν όλη τη μέρα ελεύθερη βρήκαν ευκαιρία να βλέπουν περισσότερη τηλεόραση και φυσικά να ''προβληματίζονται'' περισσότερο και να ανησυχούν για το μέλλον της χώρας τους, το δικό τους, των παιδιών τους. Δεν ξέρω αν το ξέρετε αλλά όλες αυτές οι σκέψεις είναι πολύ εξαντλητικές. Έτσι χρειάζονταν κι άλλες ώρες ύπνου. Για να ανακτήσουν τις δυνάμεις τους.
Μια μέρα κάποιοι άλλοι άνθρωποι από μια άλλη χώρα ήθελαν να κάνουν μια ''γιορτή'' αλλά επειδή η χώρα τους είναι κοντά σχετικά στην δικιά μου φοβήθηκαν μην κάνουν φασαρία και ξυπνήσουν τους ταλαιπωρημένους και προβληματισμένους. Έτσι έφτιαξαν ένα πανό στο οποίο έγραψαν με μεγάλα γράμματα οδηγίες για τους υπόλοιπους που έπαιρναν μέρος στην ''γιορτή'' και πιθανόν δεν ήξεραν πόσο κουρασμένοι είναι οι Έλληνες. Το πανό έγραφε: ''Κάντε ησυχία μην ξυπνήσουμε τους Έλληνες''. Τελικά δεν υπήρξε καλή συνεννόηση, ο κόσμος ήταν πολύς και δεν είδαν όλοι το πανό. Έτσι έκαναν πολύ ''φασαρία'' και οι Έλληνες ξύπνησαν. Σηκώθηκαν από τον καναπέ τους, έβαλαν κάπου που δεν θυμούνται το κομπιούτερ της τηλεόρασης, έριξαν νερό στο πρόσωπο τους και σε κάποιους που δεν είχαν ακούσει την φασαρία και ''κοιμόντουσαν'' ακόμα και έγιναν μια παρέα που αυτό που την ένωνε ήταν πως τα μέλη της αγαπούσαν την χώρα τους και δεν άντεχαν να την βλέπουν να καταρρέει. Δεν έχει ''χρωματισμένους'' ανθρώπους, απλά ανθρώπους που θέλουν ''χρώματα'' στην ζωή τους και τα διεκδικούν. Αποφάσισαν να συναντιούνται κάθε μέρα έξω σε μεγάλες πλατείες της χώρας, να κάνουν πολύ ''φασαρία'' ώστε να μην μπορεί πια να κοιμηθεί κανείς, να βλέπουν τώρα 300 και κάποιους άλλους να προβληματίζονται, να ταλαιπωρούνται και να ψάχνουν τρόπους να τους εξαντλήσουν ξανά. Ξέχασαν προφανώς ότι μετά από τόσα χρόνια ύπνου είναι αρκετά ξεκούραστοι και τίποτα πλέον δεν θα τους κουράσει. Η κυβέρνηση πήρε τα μέτρα της… Εκείνοι παίρνουν τα δικά τους…
Ναι λοιπόν στην χώρα μου οι άνθρωποι ''πετάνε''…. και είμαι σίγουρη πως θα φτάσουνε ψηλά… Γιατί όταν οι Έλληνες ξεκινάνε να πετάνε, ποτέ δεν πετάνε χαμηλά...
http://iolisvoutia.blogspot.com/
