Γίνεται σε αυτή τη χώρα τις εκδιδομένης το… κάγκελο, και το ερώτημα που ξεπηδάει από το μυαλό μου είναι: αυτοί που εκδίδονται είναι χομπίστες ή επαγγελματίες ή και τα δύο;
Καλό το ερώτημα σου ρε συ Τάσο, αλλά πρέπει να ξέρεις ότι η χώρα σου (μου; Που λέει ο λόγος!!!) είναι χρόνια εκδιδόμενη, απλά τώρα κάνα χρόνο είναι που μας κοινοποιήθηκε και ‘μείς τρέχουμε σαν τους ζουρλούς.
Θα μιλήσω για την πρώτη φυλή: τους χομπίστες, είναι οι τύποι που όλο γκρινιάζουν, λένε ότι δεν έχουν λεφτά, η κρίση τους έχει ρημάξει, δεν τους βγαίνει ο παράς για να βγουν για ένα καφέ βρε αδερφέ με τους φίλους τους, δεν πάνε διακοπές όπως παλιά και ξαφνικά σου κοπανάνε στη μούρη, σαν αυτονόητο μόλις πας να του πεις του γνωστού σου για ένα καφέ σου λέει << έλα ρε Τάσο δεν μπορώ για καφέ το Σάββατο, γιατί παρασκευή φεύγω για επαγγελματικό ταξίδι στο Λονδίνο μαζί με δύο φίλους χάνομαι!!!>> καταραμένη φτώχια μαύρο το χαβιάρι, άσπρο το κρασί (άσε που αν ζεσταθεί δεν πίνετε με την καμία!!!) χάλασε και η τούρτα στο ψυγείο, ξίνισε και το κρασάτο το χταπόδι και τώρα ποιος θα τα φάει? Κρίση που να πάρει η ευχή κρίση!!!
Στην ίδια κατηγορία έχουμε και τους καταπιεσμένους συνδικαλιστές τις ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ, του Ο.Σ.Ε, της Ο.Α.Σ.Α, της ΗΛΠΑΠ κ.τ.λ. όλοι αυτοί οι άνθρωποι, οι κατάκοποι, δεν σεβόμαστε τον κόπο χρόνων που έκαναν να μαζέψουν τα χρήματα τους για να ζήσουν με αξιοπρέπεια την υπέροχη ζωή τους, για τα συντάξιμα τους ρε γαμώτο!!! Νισάφι τόσα χρόνια πάλευαν για το καλό των εργαζομένων!!! Τόσες απεργίες μαζικές, τόσο κοπανήτω με την εξουσία και κατανόηση καμία!!! Τσ..τσ…τσ αλλά αχαριστία επικρατεί στην καινονία την άτιμη την παλιοκοινωνία!!! που δεν κάνουμε και απονομή όσκαρ τυφλοπόντικα ( ο μετροπόντικας έκανε μικρότερες τρύπες, εξάλλου αυτός τις έκανε στο έδαφος, οι δικοί μας τις κάνουν στην οικονομία μας, μεγαλύτερες σίγουρα, να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι!!!)
Οι επαγγελματίες πάλι χωρίζονται σε δύο είδη στους πολιτικούς και των αυλόγυρο τους ( τώρα που είπα αυλόγυρο έτσι μου ήρθε μια σκηνή από τον Μαυρογιαλούρο με τον αείμνηστο Κωνσταντάρα, όπου είναι στο τραπέζι με τους χωριάτες ως ‘’Ντάντι’’, και κατηγορούν οι χωριάτες εν αγνοία τους σύσσωμοι το ‘’καμάρι’’ του τόπου, τα έργα και τις μέρες (κυρίως για το μαιευτήριο που είχε μίσοφτιάξει) του κατηγορώντας κυρίως των αυλόγυρο του ότι ‘’φάγαν από τα τούβλα, φάγαν από τις σιδεροκολώνες, φάγαν από τα τσιμέντα, φάγαν από τα μεροκάματα των χωριανών που δούλεψαν για να γίνει το μαιευτήριο (αλλά λεφτά έπαιρναν στο χέρι και άλλα υπόγραφαν ότι έπαιρναν!!!) φάγανε… φάγανε… φάγανε και δεν τους έφτασαν όλα αυτά βάλανε και πολιτικά κριτήρια!!! Ο αυλόγυρος είναι ο ίδιος ( τα ίδια παράσιτα στα ίδια σκατά!!!) παρασιτογόνος και ασφυξιογόνος ο αυλόγυρος, εκείνη επαγγελματίες τις πάρτης τους και ‘μεις επαγγελματίες για πάρτη τους!!! (μαλακιά το ανάγνωσμα)
Κάνουμε ότι τους συμφέρει σε πολύ καλά μεροκάματα, πληρώνοντας τους μέχρι και τις καλτσες!!! (έξοδα για ‘κείνους 0) τα μηδενικά δικά μας, πρωταθλητές στην μαλακιά με διάφορα, επαγγελματίες πρώτη στην αδιαφορία και την διαφθορά!!! Αλλά ως πότε η ρουλέτα τις ζωής θα γυρνάει με την ίδια τη φορά? Όσων το μυαλό είναι σε λειτουργία ρωτώ και ρωτώ και μένα: ποιο είναι το συμφέρον σας το ίδιο με έμενα? Γιατί κάνετε το αντίθετο χάνοντας εσένα!!! Έλεγε ο Ελύτης σε ένα γνωμικό του που διάβασα στο μετρό, επετειακό για τα 100 χρόνια από την γέννηση του ‘’μεταξύ τρίτης και τετάρτης έχασες την ημέρα σου’’
Αυτά από μένα Hasta la Victoria siempre!!! Κάτω η Βαστίλη!!! Βάλτε ξυπνητήρια για την επανάσταση!!! Αυτά από μένανε γεια σας!!!
(Τα κείμενα των «Ρεπόρτερ στο δρόμο» δεν υφίστανται επεξεργασία και εκφράζουν τις απόψεις των συντακτών τους)
http://www.topontiki.gr/
