Ζητάμε κάθε μέρα απο όλους, και ισως οχι απο τον εαυτο μας ως πατριδα να κανουμε κατι καλυτερο...Αυτη ομως η πατριδα κατοικειται απο εμας.
Εχτες βραδυ λοιπον, καποιος τρελλος κλωτσαγε και χτυπαγε την πεσμενη στον δρομο γυναικα του, η οποια ειχε στην αγκαλια το μωρο της για να το προστατευσει. Πολλοι βγηκαν στις βεραντες και αλλοι τοσοι μαγνητοσκοπουσαν...........κανεις ομως δεν πηγε να την βοηθησει.
Ας αναλογιστουμε αυτην την εικονα.....προσωπικα βουρκωσα και ως αντρας κασι ως ανθρωπος.
Αν δεν ειμαστε ικανοι να βοηθησουμε ο ενας τον αλλον, τοτε πως περιμενουμε απο τους πολιτικους, που βριζουμε, να μας βοηθησουν? Καθημερινα, και σε ολες τις εκφανσεις της ζωης μας βριζουμε και κατηγορουμε ο ενας τον αλλον. Οι ιδιωτικοι υπαλληλοι παρακαλανε να απολυθουν οι δημοσιοι υπαλληλοι. Οι δημοσιοι υπαλληλοι ζηλευουν τους μισθους των ιδιωτικων υπαλληλων.
Ετσι απλα, ας προσπαθησουμε να αναλογιστουμε ποιοι ειμαστε και που θελουμε να παμε. Στο συνταγμα γινεται ενα καταπληκτικο εργο....μια υπερτατη προσπαθεια.........θα πρεπει ομως ολοι οι ελληνες να αποφασισουμε πως θελουμε να φτασουμε στην κορυφη του βουνου..........ανεβαινοντας ομαδικα και με σκληρη προσπαθεια......η ισοπεδωνοντας το βουνο?
Σας παραθετω το συνδρομο του θεατη:
Πρώτα ήρθαν για τους stagers κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν stager.
Έπειτα ήρθαν για τους συνταξιούχους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν
συνταξιούχος.
Κατόπιν ήρθαν για τους δημοσίους υπαλλήλους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν δημόσιος υπάλληλος.
Στη συνέχεια ήρθαν για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και πάλι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος.
Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε πια, δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει.
Αναγνώστης
