Ειμαι ενας μαθητης λυκειου που φετος τελειωσα τισ πανελληνιες. νιωθω την αναγκη να διαμαρτυρηθω, αλλα και να ακουστω καπου γιατι...
νιωθω απιστευτα αδικημενος και φυσικα απογοητευμενος. Κοποι χρονων, και ιδιαιτερα φετος, βλεπω να οδευουν στα σκουπιδια. Ειμαι απ' τους μαθητες που αριστευσαν σε μαθηματικα κατευθυνσησ αλλα και γενικης παιδειας, φυσικη, αλλα η μοιρα τα εφερε ετσι, ωστενα γραψω ενα πολυ χαμηλο βαθμο σε ενα μαθημα που θεωρειται ευκολο, αρκετα ομως πονηρο. Ετσι αυτη τη στιγμη ειμαι ξεκρεμαστος, χανω τη σχολη που ονειρευομουν, και πραγματικα δεν ξερω τι αξιζει πλεον.. να αποφασισω να ξαναδωσω, τραβώντας ξανα αυτο το ζόρι των πανελληνιων, και ισως περασω στη σχολη που επιθυμω, η οποια θελει απιαστα μορια, η να μπω σε μια μετρια, καθως το κρατος πλεον ειναι ανυπαρκτο , και δεν μπορει να μου εξασφαλισει τα βασικα. Πιο πολυ ομως στεναχωριεμαι για τουσ γονεις μου, επειδη ειχαν αρκετεσ προσδοκιεσ απο μενα, και δυστυχως τους απογοητευσα. Μαλλον, οι κοποι και το διαβασμα δεν πιανουν παντα τοπο.
Αναγνώστης
