οι εργαζόμενοι θεωρούν ότι έχουν δικαίωμα να διεκδικήσουν τα δίκαια τους κάνοντας τους πολίτες να υποφέρουν. Αυτού του είδους τον εκβιασμό τον έχουμε βιώσει ουκ ολίγες φορές στο τριτοκοσμικό Κράτος μας, όπου εντελώς καταχρηστικά κάποιοι κύριοι μας υποχρεώνουν να συμμετάσχουμε στις δικές τους κινητοποιήσεις, καθώς αποτελούμε μέρος του εκβιαστικού τους αγώνα. Μόνο στην ξακουστή μας Ελλάδα, η έννοια της απεργίας, επιτρέπει την ακύρωση και καταπάτηση των δικαιωμάτων των υπολοίπων πολιτών, την ταλαιπωρία τους και την καταχρηστική συμπεριφορά από πλευράς των απεργών.
Κι εμείς κάναμε απεργίες, κύριοι της Δ.Ε.Η., αλλά οι μόνοι που είχαμε επιπτώσεις ήμασταν οι ίδιοι, καθώς εμείς στερηθήκαμε το μεροκάματο λόγω της απεργίας μας και δεν ταλαιπωρήσαμε κανέναν.
Αντίθετα, οι κύριοι απεργοί της Δ.Ε.Η., η οποία σημειωτέον μας φεσώνει με χαράτσια και υπερβολικά τιμολόγια εδώ και χρόνια, αποφάσισαν ότι το ΔΗΜΟΣΙΟ ρεύμα τους ανήκει και έχουν δικαίωμα να διακόπτουν την παροχή του, εκβιάζοντας την Κυβέρνηση, με το να ταλαιπωρούν όλους εμάς δημιουργώντας προβλήματα στη δική μας ζωή, λες και τους χρωστάμε εμείς. Απλά γινόμαστε εργαλείο στα χέρια τους για τον δικό τους αγώνα της διατήρησης των ωραιότατων επιδομάτων, του μειωμένου τιμολογίου ρεύματος και όλων των άλλων προνομίων τους, που οι περισσότεροι από μας δεν έχουμε δει ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα.
Στην όμορφη λοιπόν Καστοριά, όταν οι διακοπές ρεύματος είχαν σαν αποτέλεσμα να αφήνω το μωρό μου νηστικό για τρεις ημέρες (χωρίς βραστήρα, μπλέντερ, αποστειρωτή κλπ), τόλμησα να το κάνω θέμα στο τηλέφωνο που πήρα για να ενημερωθώ πότε θα επιστρέψει το πολυπόθητο ρεύμα. Ιδού η απάντηση: «Και γιατί φταίμε εμείς κυρία, που δεν τρώει το μωρό σας, εμείς κλείνουμε το ρεύμα για δυόμισυ ώρες μόνο». Προφανώς, θα πρέπει να μπω στη διαδικασία να εξηγήσω στον εν λόγω κύριο το ωράριο φαγητού του μωρού, το οποίο την ώρα εκείνη που διακόπτεται η παροχή πρέπει να φάει φρουτόκρεμα. Προφανώς, θα πρέπει να εξηγήσω επίσης ότι την φρουτόκρεμα δεν μπορείς να την ετοιμάσεις ώρες πριν, προνοώντας για την αυθαιρεσία των απεργών που διαχειρίζονται το δημόσιο ρεύμα σαν να ήταν περιουσία τους. Προφανώς θα πρέπει να μπω και στη διαδικασία να εξηγήσω ότι το πλυντήριο ρούχων έμεινε ώρες με τα νερά και τα ρούχα εκτός λειτουργίας ενώ ο Η/Υ μου κινδυνεύει να πάθει βλάβη. Επίσης, θα πρέπει να υπενθυμίσω ότι δεν είναι μόνο δυόμισυ ώρες η διακοπή αλλά περισσότερες και όχι μία φορά την ημέρα. Ίσως θα πρέπει να ρωτήσω τι θα γίνει με τα κρέατα που υπάρχουν στο ψυγείο μου το οποίο είναι σαν να κάνει καθημερινά από δύο αποψύξεις. Το σημαντικότερο ίσως που θα έπρεπε να εξηγήσω, είναι ότι, όχι δόμισυ ώρες, αλλά ούτε δευτερόλεπτο δεν έχουν δικαίωμα να μας στερούν το ρεύμα.
Το εξωφρενικό της υπόθεσης είναι ότι ο κύριος που απάντησε - όλως παραδόξως - στο τηλέφωνο (γιατί συνήθως σε μία απλή βλάβη δεν βρίσκεις ποτέ κανέναν, να σε εξυπηρετήσει, αλλά βλέπετε, άλλο η εργασία κι άλλο η απεργία), αντί να ζητήσει συγνώμη για την ταλαιπωρία που δεν είμαι υποχρεωμένη να υποστώ, καθώς μου στερεί κάτι που ΠΛΗΡΩΝΩ και ανήκει σ΄ εμένα κι όχι σ΄ εκείνον, μου είπε πως είμαι «παράλογη»!!!! Είμαι λοιπόν παράλογη που απαιτώ να μην μου στερούν κάτι που μου ανήκει και κάτι το οποίο έχω άμεση ανάγκη για να φροντίσω το μωρό μου. Είμαι παράλογη που απαιτώ να μην ξαναφάμε στις 4 καθώς η ηλεκτρική κουζίνα σταμά καθημερινά να λειτουργεί με το φαγητό στη φωτιά. Είμαι παράλογη που δεν αποδέχομαι να γίνω εργαλείο στα χέρια των απεργών της ΔΕΗ προκειμένου να λύσουν εκείνοι τα δικά τους εργασιακά, αλήθεια στις απεργίες των υπολοίπων κλάδων συμμετείχαν οι ίδιοι? Κι αν εγώ είμαι παράλογη, τότε ο κύριος απεργός τσιφλικάς του ηλεκτρισμού που απάντησε στο τηλέφωνο τι είναι?
