tromaktiko: Οι δικές μας ευθύνες

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Οι δικές μας ευθύνες



Για να ‘χουμε καλό ρώτημα... Έχουμε όλοι πέσει με τα μούτρα να «φάμε» τους πολιτικούς για τα χάλια του τόπου μας...
Και ως γνήσιοι Έλληνες, δεν «ξέρουμε» τίποτα, δεν «βλέπουμε» τίποτα, δεν «ακούμε» τίποτα για ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ευθύνες... για τις ευθύνες του καθενός μας.... Τελικά μήπως έχει δίκιο ο Πάγκαλος; ..Μήπως τα λεφτά «τα φάγαμε μαζί» και καλά μας κάνουν που μας τα ζητούν με τόκο; Ας δούμε τι λέει ένας «αγανακτισμένος» πολίτης, σε μια εξομολόγηση γεμάτη αυτοκριτική... Έχω βουλιάξει κι εγώ μες στη συλλογική κατήφεια, μες στην κατάθλιψη... Φοβάμαι, ανησυχώ, θλίβομαι, αναρωτιέμαι για το μέλλον των παιδιών μου, για το γκρέμισμα των ονείρων μου και των μακρυχρόνιων προσπαθειών μου... Αλλά ακόμα και αυτά καλύπτονται από τη βαθειά μου οργή... Πού ήμουν όλα αυτά τα χρόνια εγώ; Πού ήσουν όλα αυτά τα χρόνια εσύ, εαυτέ μου; Πού ήσουν όταν μας κοροϊδευαν, μας ξεπουλούσαν, μας πέταγαν τα πλαστικά όνειρα στη μούρη κι εσύ τα κυνηγούσες; Πού ήσουν όταν ο γιατρός σου ζητούσε το φακελλάκι «για να σε κάνει καλά» και αντί να τον καταγγείλεις τον πού..., τον πλήρωνες αποκαλώντας τον μελιστάλαχτα «γιατρέ μου»; Πού ήσουν όταν έβλεπες τους μεγαλοδικηγόρους να γίνονται μοντελάκια ζωής στην τηλεόραση ...και να «κόπτονται» για το κοινό καλό και δίκαιο, δηλώνοντας 10,000 ευρώ εισόδημα... «Πόσο καλά τα λέει ο πού...» έλεγες... Πού ήσουν όταν έδινες το μπαξίσι στην πολεοδομία αντί να του δώσεις γροθιά στη μούρη του βρωμιάρη...(αλλά μετά δεν θα έβγαινε η άδεια της πολυπόθητης οικοδομής μικρό λαμόγιο, ψευτοελληναρά...)

Το σάλιο σου γαργάρα που έδινες τη μιζούλα στον πολεοδόμο, στον ικατζή που σου έκανε τον έλεγχο στην επιχειρησούλα σου... στον εφοριακό που ανακάλυψε τις δικές σου λαμογιές... «Κάλλιο να πληρώσω 10 σε αυτόν παρά 50 στο κράτος», έλεγες... Πού ήσουν όταν έτρεχες στα γραφεία των βουλευτών για να τους παρακαλέσεις να βολέψουν το σπλάχνο σου... Πού ήσουν όταν ανταγωνιζόσουν στις συγκεντρώσεις των προβάτων (ωπ! Κομμάτων ήθελα να πω)... με τους λοιπούς «συντρόφους» για το ποιός θα σηκώσει τη μεγαλύτερη σημαία... Πού ήσουν όταν ξελαρυγγιαζόσουν, λαμόγιο, «για το δίκαιο του λαού», πηδώντας πάνω κάτω μόλις έβλεπες φακό...για να σιγουρευτείς ότι θα σε δει ο πολιτευτής που θα σε βάλει εποχιακό συμβασιούχο στο δήμο..(Άλλος ένας στην πλάτη των υπολοίπων που θα καθαρίζει φασόλια στο οκτάωρό του)(όχι ρε!!! Πλέον μπαίνεις στο facebook, έχεις εξελιχθεί). Πού ήσουν μικρομεγαλεπιχειρηματία όταν μαγείρευες τα δικά σου βιβλία για να πληρώσεις λιγότερα και να «φας» όσα μπορούσες περισσότερα.. Πού ήσουν συνδικαλιστή της πλάκας και του ελέους όταν... με τη δύναμη που σου δίνει το ότι βολεύτηκες σε μια γαμ... δημόσια επιχείρηση, κατέβαζες τους διακόπτες μιας ολόκληρης χώρας, δημιουργώντας τόσα προβλήματα... ίσα για να διαμαρτυρηθείς/εκβιάσεις για τα δικά σου μικροσυμφέροντα... Πού ήσουν εαυτέ μου όταν το «ελληνικό όνειρο» έσκασε μύτη; Αγόραζες πορτοκαλιές εφημερίδες, λαμόγιο, και έπαιζες χρηματιστήριο λες και είναι λοτταρία... Πού ήσουν όταν εταιρείες ανύπαρκτες, με ένα γραφειάκι 2Χ3 και 1 άτομο προσωπικό, χτύπαγαν limit up κάθε μέρα.. Πού ήσουν όταν έπαιρνες μετοχοδάνεια και υποθήκευες τα χωραφάκια του παππού, πιστεύοντας ότι θα γίνεις πλούσιος σε ένα μήνα (και πολύ λέω)... Πού ήσουν όταν έβλεπες τα σκάνδαλα να σκάνε το ένα μετά το άλλο... όταν οι θρησκευτικοί «άρχοντες» αποδεικνύονταν κοσμικότεροι των κοσμικών απατεώνων... Πού ήσουν όταν η χώρα καιγόταν απ’ άκρη σ’ άκρη; Πήρες το τριχίλιαρο πρόβατο και έσκασες... τουμπεκί ψιλοκομμένο... και ναι! Τους ξαναψήφισες... ξανά και ξανά και ξανά...
Όλοι μας βολεμένοι στον μικρόκοσμό μας...ποιός θα έχει...την πιο μεγάλη τζιπούκλα, την πιο σικ γυναίκα, τα πιο όμορφα παιδιά, τις πιο καλές σπουδές, το πιο φιγουράτο σπίτι, το πιο μεγάλο τζάκι, το πιο άνετο σαλόνι, τον πιο βαθύ καναπέ, την πιο μεγάλη πλασμα(τική) τηλεόραση, το πιο σύγχρονο ηχοσύστημα, τις πιο σικάτες διακοπές, τις πιο χλιδάτες αποδράσεις... Και δανειζόσουν, λαμόγιο, δανειζόσουν... Όχι χρήμα... χρόνο δανειζόσουν... Και απλά ο χρόνος τελείωσε... Κάποτε θα ερχόταν η ώρα ... νομοτελειακό είναι... Τώρα μη φωνάζεις, λαμόγιο, απατεωνίσκε...
Αποδέξου και μη φωνάζεις... Γιατί ΦΤΑΙΣ για ΟΛΑ ΕΣΥ ΦΤΑΙΣ ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ Καιρός είναι να κάνουμε μια καλή αυτοκριτική... να πούμε «εγώ φταίω» και να δούμε πως θα καθαρίσουμε τα σκ... που ΕΜΕΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΜΕ... Τα σκ... που ΕΜΕΙΣ ΨΗΦΙΣΑΜΕ ΚΑΙ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΞΑΝΑΨΗΦΙΣΟΥΜΕ γιατί είμαστε και λίγο ΜΑΛ... ΕΛΛΗΝΑΡΑ,ε ΕΛΛΗΝΑΡΑ!...

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!