Είχα μια καταπληκτική εγκυμοσύνη και ήμουν αποφασισμένη να θηλάσω.
Όταν οδηγήθηκα στην αίθουσα τοκετού όπου και γέννησα θέλω να καταγγείλω ότι είχα τη χείριστη αντιμετώπιση από το νοσηλευτικό προσωπικό και τις μαίες στην αίθουσα τοκετού (αδιαφορία, ειρωνεία , καμία ψυχολογική συμπαράσταση και στήριξη). Και ενώ αγωνιούσα να πάω στο μωρό μου για να το ταΐσω έχοντας την ανησυχία μην του δώσουν ξένο γάλα, με οδήγησαν σε μια αίθουσα προκειμένου να συνέλθω όπου λιποθύμησα 2 φορές … καθώς η αδιαφορία τους για ακόμα μια φορά οδήγησε σε αυτό το αποτέλεσμα.
Και επιτέλους συναντιέμαι με το μωρό μου στο δωμάτιο!!! Μετά από 2 λεπτά εμφανίζεται η μαία και ένας γυναικολόγος οι οποίοι με ενημερώνουν ότι πρέπει να ετοιμάσω μπουκάλι για να ταΐσω το παιδί μου….!!!! Τους απαντώ ότι το παιδί μου θα το θηλάσω και ότι δεν πρόκειται να του δώσω ξένο γάλα! Ποιος είδε το Θεό και δεν τον φοβήθηκε!!!!! Όρμησαν και οι δύο να με τρομοκρατήσουν λέγοντας ότι δεν έχω δυνάμεις να το ταΐσω (λόγω της λιποθυμίας μου) και ότι κινδυνεύει το παιδί γιατί μπορεί να μου πέσει αν ξανά λιποθυμήσω και ότι εντέλει αν επιμένω θα πάρω εγώ την ευθύνη για την υγεία του παιδιού μου. Από εκείνη λοιπόν τη στιγμή και έπειτα δεν είχα καμιά βοήθεια και στήριξη από το προσωπικό, έμεινα μόνη στο δωμάτιο με το νεογέννητο παιδάκι μου ( καθώς δεν επιτρέπονται συνοδοί) το οποίο δυστυχώς δεν μπορούσε να πιάσει τη θηλή μου και βέβαια δεν μπορούσα να ζητήσω βοήθεια και στήριξη για τον τρόπο θηλασμού αφού το προσωπικό είχε φροντίσει να με αποτρέψει με κάθε μέσο να θηλάσω… οπότε από πού να ζητήσω βοήθεια όντας μόνη στο δωμάτιο;;;;;;
Τελικά έφυγα με δική μου απόφαση την επόμενη ημέρα και πήγα σπίτι όπου συνέχιζα τον αγώνα για να μπορέσω να το θηλάσω. Και ενώ ήμουν πανευτυχής που τα κατάφερα, πήρα τις μετρήσεις του ίκτερου οι οποίες ήταν υψηλές, με αποτέλεσμα να πρέπει να νοσηλευτεί το μωρό μου …….. οπότε επιστρέψαμε στο πανεπιστημιακό!! Εφιάλτης!!! Φοβόμουνα ότι το παιδί μου δεν θα ξανά θήλαζε!! Όταν βρέθηκα με το προσωπικό στο τμήμα νεογνών τους εξήγησα πόσο σημαντικό είναι για μένα και το μωρό μου να θηλάσω και προς έκπληξη μου μου απαντούν ότι υπάρχει ωράριο ανά 3 ώρες (νομίζω) και μπορώ να πηγαίνω να θηλάζω. ΤΕΛΕΙΑ σκέφτηκα αλλά όταν είδα το ωράριο έλειπαν οι ώρες 9 το βράδυ με 9 το πρωί….. και εκείνες τις ώρες τι θα γίνεται ρώτησα… θα το ταΐζουμε εμείς μου απαντούν… και γιατί όχι εγώ ρώτησα …αλλά όσο και αν προσπάθησα να τις πείσω ήταν ΜΑΤΑΙΟ! Μου είπαν ότι καλό είναι να θηλάζει κανείς αλλά η εμμονή στο θηλασμό τους δημιουργεί προβλήματα.
Τουλάχιστον πήγαινα τις ώρες που επέτρεπαν και κατάφερα να θηλάσω το μωρό μου και προς έκπληξη μου (αν και δεν θα έπρεπε βλέποντας τη στάση απέναντι στο θηλασμό όλου του ιατρικού και παραϊατρικού προσωπικού) ήμουν η μόνη μητέρα που θήλαζε το παιδί της!! Τέλος θέλω να αναφερθώ στην απαράδεκτη συμπεριφορά των γιατρών του νεογνολογικού τμήματος απέναντι στις μητέρες . Παρακαλούσα για ενημέρωση και εκείνες με έδιωχναν με έντονο ύφος και τόνο φωνής! Ντροπή!!!!!!!!!! Υπάρχει μεγαλύτερη αγωνία από εκείνη της μάνας για το νεογέννητο μωρό της;;; Παρακαλάμε για λίγη ανθρωπιά τίποτα παραπάνω!
Ελπίζω να ακουστεί η διαμαρτυρία μου και να αλλάξει κάτι τόσο στη μαιευτική κλινική όσο και στο νεογνολογικό τμήμα του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας,
Μια αγανακτισμένη μητέρα!
