Ειδικότερα σύμφωνα με την μέχρι τώρα πρακτική κύρια στα ταμεία του δημοσίου ήταν η σύνταξη να χορηγείται στις άγαμες θυγατέρες των ασφαλισμένων , όμως με την δικαστική εισήγηση στο ΑΕΔ τίθενται ζητήματα παραβίασης της συνταγματικά κατοχυρωμένης ισότητας μεταξύ των δύο φύλων.
Η δικαστική εισήγηση υιοθετεί την άποψη ότι πρέπει να επεκταθεί υπέρ των άγαμων αγοριών το ευνοϊκό καθεστώς που ισχύει για την είσπραξη από τα άγαμα κορίτσια της σύνταξης του πατέρα τους. Υπογραμμίζεται μάλιστα η υποχρέωση καταβολής και στο χήρο της σύνταξης της θανούσης συζύγου του υπό τις ίδιες ευνοϊκές προϋποθέσεις με τις οποίες η χήρα εισπράττει την αντίστοιχη σύνταξη, με την επισήμανση ότι πρόκειται ουσιαστικά για πτυχές του ίδιου νομοθετικού καθεστώτος που αφορά την ισότητα των φύλων και πρόσθετες προϋποθέσεις, όπως η ανικανότητα άσκησης βιοποριστικού επαγγέλματος κ.λπ.
Η επίμαχη νομοθετική ρύθμιση προέβλεπε ότι στα παιδιά ενός υπαλλήλου ή συνταξιούχου του Δημοσίου παρέχεται σύνταξη, στα μεν κορίτσια όσο είναι άγαμα, στα δε αγόρια αν είναι άγαμα μέχρι τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους ή και μετά από αυτό, εφόσον, όμως, είναι άγαμα, αλλά επιπλέον και ανίκανα προς εργασία σε ποσοστό 50% και άνω.
Τις προϋποθέσεις λήψης σύνταξης με βάση την παραπάνω ρύθμιση προσέβαλε στο Ελεγκτικό Συνέδριο (Ε.Σ.) ως αντισυνταγματική ο γιος θανόντος συνταξιούχου του Δημοσίου, όταν το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ) αρνήθηκε το 2005 να του χορηγήσει σύνταξη.
Το Β’ Τμήμα του Ε.Σ. τον δικαίωσε αρχικά, αλλά η ολομέλεια Ε.Σ., όπου άσκησε αναίρεση το Δημόσιο, έκρινε πέρσι (1824/10) ότι είναι συνταγματική η νομοθεσία που προβλέπει ευνοϊκότερους όρους για τις γυναίκες και δεν παραβιάζεται η ισότητα των φύλων.
http://www.asfalisinet.gr/
