Γιατί κανείς δεν λέει ότι πρέπει πρώτα να αλλάξουν όλα τα κακώς κείμενα του κράτους μας και μετά να προχωρήσουμε όλοι μαζί ενωμένοι? Βγαίνουν όλοι οι καθηγητάδες και λέει ο κάθε ένας το χοντρό του και κοντό του, χωρίς στην ουσία να προτείνει κανείς τίποτα.
Και από πού να πρωτοξεκινήσω πρώτα, προτείνοντας συγχρόνως όμως και ορισμένες λύσεις:
Δικαιοσύνη
-Οι εισαγγελείς να γίνουν ξεχωριστός κλάδος των δικαστικών, να εκλέγονται από τον λαό (όπως στην Αμερική) και ανάλογα με τις επιτυχίες τους να κρίνονται)
-Επίσης αναδρομικώς νόμος, χωρίς να υπάρχει παραγραφή, για όποιον βλάπτει το δημόσιο, με πρόβλεψη κατάσχεσης περιουσίας έως και 2ου βαθμού συγγένειας.
Αξιοκρατία
-Για κάθε επιλογή για διορισμό, μεταπτυχιακό κ.λ.π. πλήρη αξιοκρατία που να προβλέπεται από το Σύνταγμα και αναδρομικώς νόμος, χωρίς να υπάρχει παραγραφή, που να προβλέπει τιμωρία και απόλυση εφόσον αποδειχθεί το αντίθετο, τόσο για αυτόν που έκανε την πρόσληψη όσο και για τον υπάλληλο
-Ενιαίο μισθολόγιο στο δημόσιο, Ν.Π.Ι.Δ. Ν.Π.Δ.Δ. και ότι ελέγχεται από το δημόσιο αναλόγως προσόντων και απαγόρευση στον κάθε υπουργό να δίνει οποιαδήποτε προνόμια (επιδόματα, λιγότερο ωράριο εργασίας κ.λ.π.) στους υπαλλήλους του υπουργείου του.
Σίγουρα θα μπορούσα να πω και να βρω χιλιάδες ακόμα περιπτώσεις που πρέπει να αλλάξουν αλλά πιστεύω ότι θα κουράσω.
Αφήνω σε εσάς και περιμένω να προτείνεται, περισσότερες και καλύτερες λύσεις από εμένα.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
