Πρόκειται για ένα φτωχικό ισόγειο που...
καταφέραμε και αναπαλαιώσαμε χάρη στο εφάπαξ που πήρε η μητέρα μου πριν από 7 χρόνια.
Το βράδυ της Κυριακής 12 Ιουνίου βρισκόμουν στο δωμάτιό μου, μόνος στο σπίτι και είχα αποκοιμηθεί βλέποντας τηλεόραση μέχρι που, ξαφνικά, κάπου στις 2 το βράδυ άκουσα γδούπους στο διπλανό δωμάτιο. Πηγαίνοντας να ελέγξω την κατάσταση ανοίγω το φως και βλέπω μια τρύπα στις αλουμινένιες γρίλες και ένα χέρι με πέτρα να προσπαθεί να τις ξηλώσει τελείως. Άρχισα να φωνάζω για να καταλάβουν ότι είμαι εκεί και να φύγουν αλλά τίποτα, το χέρι συνέχισε και ένα λεπτό,περίπου, αργότερα η μισή γρίλα είχε καταρρεύσει και 3 μελαμψοί ακολουθούμενοι από 3 γυναίκες με παιδιά ξεχυθήκαν μέσα στο δωμάτιο.
Άρχισαν να μου φωνάζουν και ο πρώτος που κρατούσε την πέτρα μου επιτέθηκε. Λόγω της εκπαίδευσής μου ως καταδρομέας με ειδικότητα στις πολεμικές τέχνες στις Ειδικές Δυνάμεις, καθώς και της σωματικής του διάπλασης μπόρεσα και τον αναχαίτισα εύκολα. Έπειτα ακολούθησαν και οι άλλοι δύο τους οποίους και μπόρεσα να εξουδετερώσω χτυπώντας τους με βάζα και άλλα αντικείμενα.
Για μια στιγμή και αφού και οι 3 βρισκόντουσαν ξαπλωμένοι στο πάτωμα, σαστισμένος, γυρνάω και κοιτάω τα παιδιά και τις μητέρες. Δε θα ξεχάσω ΠΟΤΕ το βλέμμα ΜΙΣΟΥΣ που μου έριξαν εκείνα τα παιδιά, λες και εγώ ήμουν ο εγκληματίας και ο κακός που υπερασπιζόμουν το ΣΠΙΤΙ μου από τους λαθρομετανάστες εισβολείς.
Η στιγμή αυτή διακόπηκε όταν ένας από τους 3 ξαπλωμένους φώναξε κάτι στην απαιχθέστατη γλώσσα του και ξάφνου άλλοι 4 Πακιστανοί (?) ξεχύθηκαν στο δωμάτιο. Κατάλαβα ότι δε θα μπορούσα να τους εξουδετερώσω και επέστρεψα στο δικό μου δωμάτιο. Kλείδωσα την πόρτα και μετέφερα το κρεβάτι και μια συρταριέρα πίσω από την πόρτα για να την ασφαλίσω.
Ακούστηκαν μανισμένοι γδούποι στην πόρτα και μετά από λίγο, ένα χέρι ξεπρόβαλλε μέσα από το σκισμένο ξύλο οπλισμένο με πέτρα. Οι γδούποι συνεχίστηκαν και η τρύπα μεγάλωσε. Τα χέρια που ξεπρόβαλλαν από μέσα αναζητούσαν μανιασμένα το πόμολο για να ξεκλειδώσουν την πόρτα. Εν το μεταξύ φώναζα βοήθεια, μέσα από τα κλειστά παντζούρια και πήρα τηλέφωνο κάποιους γείτονες. Πάλι καλά που οι άνθρωποι, ως κυνηγοί άρχισαν να ουρλιάζουν στα μπαλκόνια και να πυροβολούν στον αέρα.
Τα χέρια έφυγαν από την τρύπα και σχετικά γρήγορα ηρεμία επικράτησε στο σπίτι. Σε λίγη ώρα ακούστηκαν Ελληνικά από την αυλή "Έλα, βγες έξω τους διώξαμε..."
Ευχαρίστησα τους γείτονες που με γλιτώσανε από βέβαιο, επώδυνο και θηρειώδη θάνατο. Ενημέρωσα την αστυνομία και έφυγα αμέσως για το πατρικό μου στα Γιάννενα. Η αστυνομία με "καθησυχασε" ότι ήταν ήδη ενήμερη για το θέμα και μου είπε ότι θα με ενημέρωνε ΌΤΑΝ ΘΑ ΗΤΑΝ ΑΣΦΑΛΕΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΩ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ!
Σε δύο μέρες, έτσι έγινε, μας καλέσανε στο πατρικό και μας είπαν ότι όλα είναι πλέον καλά και ότι μπορούμε να πάμε σπίτι, πράγμα που κάναμε.
Και εκεί αντικρύσαμε την απόλυτη καταστροφή στην περιουσία μας.... Αυτοί οι βάρβαροι και απολίτιστοι είχαν επιστρέψει και είχαν κάνει πλιάτσικο στο σπίτι. Σκίσανε τις πολυθρόνες και κρύψαν μέσα τους τσιγαριλίκια και διάφορα εργαλεία. Κλέψαν τις ηλεκτρικές συσκευές. Με σφυρί κομματιάσανε την πόρτα του ψυγείου για να την ανοίξουν (είναι ηλεκτρική και για να ανοίξει χρειάζεται να πατήθει κουμπί, πράγμα που προφανώς αυτοί οι ημιάνθρωποι δεν μπόρεσαν να κατανοήσουν). Αφοδεύσανε σε κάθε γωνιά του σπιτιού, λες και δεν είχαμε τουαλέτα. Ανάψανε φωτιές στα πλακάκια για να ζεσταθούν και να μαγειρέψουν, δεν τους έκανε βλέπετε η αυτόνομη θέρμανση και η κουζίνα. Γενικότερα, καταστρέψανε όλο το σπίτι.
Η ζημειά που πάθαμε είναι τεράστια. Έχουμε πετάξει όλα τα έπιπλα και το μόνο που κάνουμε είναι να πηγαίνουμε τώρα ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΦΩΣ της μέρας για να απολυμάνουμε το σπίτι...
Στέλνω την ιστορία αυτή και απαιτώ να γίνει γνωστή όχι μόνο για να καταδείξω την αδυναμία της αστυνομίας (η οποία είναι τοις πάσοι γνωστή). Στέλνω αυτή την ιστορία για την προειδοποίηση σε όλους τους κατοίκους της Ελλάδας στο ότι ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΛΕΟΝ ΜΙΑ ΑΣΦΑΛΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΧΩΡΑ. Ούτε που θέλω να σκέφτομαι τι θα γινόταν αν στο σπίτι βρισκόντουσαν οι ηλικιωμένοι γονείς μου, η μικρή μου αδελφή, ή τα ανήλικα ανήψια μου. Εγώ θα προσπαθούσα να προστατευτώ, ενώ όλοι αυτοί θα πέφταν στα νύχια των βαρβάρων για την ικανοποίηση οποιασδήποτε σεξουαλικού, βίαιου και άρρωστου καπρίτσιου.
ΟΡΙΓΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΑΠΕΛΠΙΣΜΕΝΑ ΣΜΗΝΗ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΤΑ ΣΠΙΤΙΑ ΜΑΣ, απειλούν την ασφάλειά μας, την οικογένειά μας, την υγεία μας και καταχράζονται την περιουσία μας που με τόσο κόπο χτίσαμε, πόσο μάλλον σε περίοδο κρίσης που την έχουμε ανάγκη. Μια μάστιγα απλώνεται μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα στον τόπο μας και η πολιτεία δεν κάνει ΤΙΠΟΤΑ για να την αντιμετωπίσει. Νισάφι πια. Μου φαίνεται ήρθε η ώρα να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας...
Εγώ τουλάχιστο θα το κάνω. Όχι σαν άλλος Λεωνίδας που υπερασπίζομαι τη γη μου απέναντι στους πέρσες. Αλλά σα κάτοικος αυτής της χώρας που καταρρέει και πρέπει να υπερασπιστώ το σπίτι μου και την οικογένειά μου απέναντι στις ορδές των αδηφάγων βαρβάρων... Την επόμενη φορά θα είμαι έτοιμος. Ας είστε και εσείς έτοιμοι για να μη ζήσετε αυτά που έζησα.
Ένας ελεύθερος πολιορκημένος
