tromaktiko: Το τέλος μιας ίδιας εποχής;

Πέμπτη 16 Ιουνίου 2011

Το τέλος μιας ίδιας εποχής;



Και ξαφνικά μάθαμε ότι υπήρχε σχέδιο δολοφονίας του Καραμανλή...
Μα είναι δυνατόν. Αφού τα κατάφερνε μια χαρά και από μόνος του. Λέτε να μας τον ετοιμάζουν για εθνοσωτήρα όπως τον θείο του. Πλέον τίποτε δεν μου φαίνεται παράξενο. Είμαι τρομερά απογοητευμένος. Δεν έχω καμία ελπίδα για το μέλλον της χώρας.

Ακούω όλο και πιο συχνά την άποψη ότι ο λαός έχει εξεγερθεί εναντίον της κυβέρνησης η οποία έχει ξεπουλήσει τα πάντα σε ξένα συμφέροντα. 'Ότι πρέπει να διώξουμε αυτούς οι οποίοι μας εξαπάτησαν, λέγοντας ότι λεφτά υπάρχουν. Η αλήθεια είναι ότι πολλές φορές έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου και εγώ να πνίγεται από αγανάκτηση.

Ωραία. Ας δεχτούμε λοιπόν ότι επαναστατούμε. Και μετά τι ; Τι φέρνει η επόμενη μέρα. Ποιος θα αναλάβει τον έλεγχο του κράτους ; Ας σκεφτούμε τι κατάσταση επικρατεί στην Ελλάδα από τότε που καταφέραμε και διώξαμε τους Τούρκους. Οι ίδιοι άνθρωποι μας κυβερνούν, και μετά τα παιδιά τους , και μετά τα εγγόνια τους και πάει λέγοντας. Πιστεύω ότι όλοι λίγο πολύ έχουμε αντιλήφθη ότι όλοι αυτοί που βρίσκονται στην Βουλή ασχέτως εάν στο χώρο του Κοινοβουλίου κάνουν φαγώνονται σαν τα σκυλιά, για το καλό μας και την οικονομικό άνθισμα της Ελλάδας, μεταξύ τους είναι οι καλύτεροι φίλοι και όχι μόνο αλλά και είναι και συγγενείς, αφού ο ένας παντρεύεται την κόρη του άλλου ή την ανιψιά και κατά προτίμηση από άλλο κόμμα για να δένουν οι οικογενειακοί δεσμοί πιο δυνατά. Συγχρόνως κάνουν βουλευτές τα παιδιά τους και αργότερα τα εγγόνια τους ή τα ανίψια τους . Επί πλέον ψηφίζουν ότι νόμο τους βολεύει. Τρανά παραδείγματα ο νόμος περί ευθύνης Υπουργών, η Βουλευτική ασυλία, διαγραφή των παρανομιών τους με το κλείσιμο της Βουλής, συνεχείς αυξήσεις στους μισθούς τους και ένα σωρό προνόμια και η λίστα δεν έχει τέλος.

Και όλοι αυτοί είναι τσιράκια στις "μεγάλες" οικογένειες που ελέγχουν την Ελλάδα οι οποίες, και μου κάνει μεγάλη εντύπωση ότι σε αυτές τις δύσκολες ώρες που περνάει η χώρα δεν ακούγονται καθόλου, λες και δεν τους αφορά το ξεπούλημα που γίνεται. Εκτός αν παίρνουν και αυτές θέση στην αφετηρία για να αρπάξουν ότι προλάβουν.

Άρα η επόμενη μέρα θα φέρει στην εξουσία κάποιον από αυτούς που έχουν ήδη πάρει μέρος στο ξεπούλημα της Ελλάδας σε κάποια προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτός φαντάζομαι ότι αφού κατηγορήσει ως συνήθως την προηγούμενη κυβέρνηση, θα διαπιστώσει ότι η κατάσταση είναι τρομερά δύσκολη και η ότι η κατάσταση δεν μπορεί να γυρίσει πίσω, άρα το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι βάλουμε το κεφάλι κάτω και να αφήσουμε την νέα κυβέρνηση να κάνει ότι καλύτερο μπορεί. Το πιο πιθανό η νέα κυβέρνηση θα είναι της Νέας Δημοκρατίας οπότε πολλά από τα στελέχη της θα ξαναγίνουν υπουργοί οπότε.. ίδια γεύση.

Θυμάμαι το 1967 με την χούντα όλοι αυτοί που χαρακτηρίστηκαν εθνοπατέρες και σωτήρες του έθνους αυτοεξορίστηκαν από την χώρα και πήγαν στο Λονδίνο, στο Παρίσι, στην Νέα Υόρκη, στο Μονακό οι καημένοι να συνεχίσουν τον ανένδοτο αγώνα τους μέσα στην χλιδή, μένοντας στα καλύτερα ξενοδοχεία των 5 αστέρων και ζούσαν την ζωή τους τρώγοντας πίνοντας τα καλύτερα φαγητά και διασκεδάζοντας.

Μετά την επταετία, ήρθαν στην Ελλάδα και έγιναν πρωθυπουργοί και βουλευτές έως και σήμερα και όλοι ξέρουμε το πόσο γιγαντώθηκε η χώρα μας και πόσο δυνατή και σεβαστή έγινε σε όλο τον κόσμο. Πλέον αποκτήσαμε ισχυρή βιομηχανία, ισχυρή ναυτιλία, ισχυρό τουρισμό, οι έλληνες έχουν όλοι δουλειές, έφεραν επενδύσεις και ο Στρατός μας χαίρει εκτίμησης από όλες τις χώρες που συνορεύουμε. Γενικά είμαστε μια μικρή υπερδύναμη στην περιοχή. Τουλάχιστον αυτά μας υπόσχονταν σε κάθε εκλογική αναμέτρηση και όταν γίνονταν κυβέρνηση με έκπληξη διαπίστωναν ότι τα ταμεία ήταν άδεια και έτσι τίποτε από τα παραπάνω δεν ήταν εφικτά.

Διαφωνεί κανένας σε όλα αυτά; Εγώ δεν πιστεύω πλέον σε κανέναν. Ίσως μόνο εάν φύγουν όλοι αυτοί και το Σύνταγμα αλλάξει στην μορφή που είχε όταν προγράφτηκε, και να προστεθούν τρείς περιορισμοί. Ο ένας περιορισμός να μην επιτρέπει αλλαγές στο Σύνταγμα παρά μόνο με δημοψήφισμα, ο άλλος να μην επιτρέπει σε κάποιον να μπορεί γίνει βουλευτής εάν συγγενής του, οποιουδήποτε βαθμού συγγένειας, είναι ήδη βουλευτής και ο τρίτος να μην υπάρχει βουλευτική ασυλία σε καμία περίπτωση και να ελέγχονται αλλά και να δικάζονται από δικαστήρια ανοιχτά στο λαό οι βουλευτές.

Πάντως είμαι απογοητευμένος γιατί πιστεύω ότι οι "προστάτες" μας δεν πρόκειται να μας αφήσουν να αυτονομηθούμε ποτέ, διότι δυστυχώς δεν έχουμε ηγέτες ικανούς για μεγάλα έργα. Έτσι πάντα θα έχουμε έναν μεγάλο αδερφό να μας "προσέχει".

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!