πολύ εύκολα και διαγραφή δια μαγείας όλα τα θετικά, κρατώντας στο υποσυνείδητο του μόνο τα αρνητικά.
Λογικό αυτό, έτσι είναι η φύση του ανθρώπου και ειδικά του Έλληνα πολίτη.
Το 339 π.χ ο Σωκράτης καταδικάστηκε σε θάνατο, το 1831 ο Ι.Καποδίστριας δολοφονήθηκε, το 1834 ο Θ.Κολοκοτρώνης καταδικάστηκε σε θάνατο, αυτά είναι ελάχιστα από τα παραδείγματα, το πώς σκέφτεται και ενεργεί ο Έλληνας κάτω από συνθήκες προσωπικών συμφερόντων.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ένα ανθρώπινο όν είναι μια πολύπλευρη οντότητα και δεν πρέπει πάντα να την κοιτάμε μόνο από μια οπτική γωνία και να την κρίνουμε έτσι αβίαστα.
Ο Μίκης Θεοδωράκης είναι μία αρκετά πολυσύνθετη οντότητα και μια από τις προσωπικότητες του 20ου αιώνα για την Ελλάδα που αναγνωρίζετε παγκοσμίως από τον οποιονδήποτε.
Είναι ειλικρινά κρίμα για μια ακόμα φόρα να παραθέτουμε τα αιμοδιψή βέλη μας σε έναν άνθρωπο που είναι 86 ετών και βρίσκετε εν ζωή και χωρίς να αναλογιζόμαστε το τι εκφράζουμε. Για ακόμα μια φορά δείχνουμε την χολή μας ως Έλληνες, έτσι ξανά αποδεικνύουμε μέσα στο πέρασμα του χρόνου πόσο στενόμυαλοι είμαστε, πόσο μεγαλωμένοι χωρίς οικογενειακή & μορφωτική παιδεία και πόσο τα προσωπικά μας και ιδεολογικά μας πιστεύω μπορούνε εύκολα να σπιλώσουνε την ανθρώπινη ύπαρξη ενός συνάνθρωπου μας, ασχέτως αν αυτός είναι ο μουσικό-σύνθετης ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ.
Εύγε για τον τρόπο σκέψεις Μέγα Έλληνα!
