γιατί τάχα τους παίρνουμε μια ώρα, αποφεύγοντας ωστόσο να αναφέρει πως από τις ξένες γλώσσες αφαιρέθηκε μια ώρα για να δοθεί στη διδασκαλία των αρχαίων. Ναι, με πείραξε η αδικία. Όμως με πείραξαν άλλα περισσότερο. 1. η έλλειψη επιπέδου, 2. το αλληλοφάγωμα σε μια δύσκολη στιγμή. ΑΛΛΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΟ. ΚΙ ΑΥΤΟ ΤΟ! ΕΜΑΘΑ ΠΡΙΝ ΛΙΓΟ. ΔΕΙΤΕ.
Το αγαπητό υπουργείο σκοπεύει να καθιερώσει, λέει, το θεσμό του μόνιμου μεν ελαστικά απασχολούμενου καθηγητή δε. Κοινώς ημιαπασχόληση και στους μόνιμους. Αυτό ξέρετε τι σημαίνει; Με λίγα λόγια καταστροφή. Και δε μιλάω μόνο από την πλευρά των καθηγητών. Αν ήταν μόνο γι'αυτούς, τότε μπορεί και να ήμασταν τυχεροί γιατί θα είχαμε εθελοντές μάρτυρες που θα δέχονταν να προσφέρουν για την παιδεία. Γιατί, όταν είσαι ελαστικά απασχολούμενος, δεν εξασφαλίζεις τα απαραίτητα κι άρα για ποιο λόγο πλέον να ήθελε κάποιος να γίνει καθηγητής εκτός από τo να προσφέρει; Δυστυχώς όμως η πραγματικότητα είναι άλλη.
1)Όταν έχεις καθηγητές που πέφτουν στο επίπεδο της προαναφερθείσας "συναδέλφου", που προφανώς είναι αδιόριστη και θεωρεί πως με το να αφαιρεθεί η ιστορία θα διοριστεί η ίδια,
2) Όταν έχεις καθηγητές που λιμοκτονούν,
...τότε δεν έχεις παιδεία γιατί απλούστατα δεν έχεις έμψυχο δυναμικό. Το έμψυχο δυναμικό είναι αδύναμο κάτω απ'αυτές τις συνθήκες. Κι αν με το σχολείο είχαμε μια ελπίδα να φτιάξουμε καλύτερους ανθρώπους, κάτω απ'αυτούς τους όρους δεν έχουμε καμία. Ήδη τα παιδιά βάλλονται από την τηλεόραση κι από το διαδίκτυο, τώρα τα στριμώχνουν κιόλας, σε λίγο οι καθηγητές θα εργάζονται σε καθεστώς έντονης ανταγωνιστικότητας και μη αναγνώρισης του έργου τους, οπότε το παιχνίδι χάθηκε. Δε γράφω για να ζητήσω να υποστηρίξει κάποιος τους καθηγητές. Δεν το κ! αταδέχομαι αυτό. Και δεν το καταδέχομαι γιατί ξέρω πως οι ίδιοι που παραπονιούνται για ένα σωρό σαχλές "αιτίες" είναι οι ίδιοι που πληρώνουν ένα κάρο λεφτά στα λουλούδια των πολιτιστικών κέντρων (γεια σου, Γιαννόπουλε!), οι ίδιοι που πληρώνουν μαύρα 15 ευρώ το 5λεπτο στον ηλεκτρολόγο ή στον υδραυλικό ή είναι οι ίδιοι ηλεκτρολόγοι ή υδραυλικοί υψηλά και μαύρα αμοιβόμενοι. Από ανθρώπους λοιπόν που δικαιολογούν τέτοιες σπατάλες και κατηγορούν τους καθηγητές δεν περιμένω υποστήριξη. Είναι αδύνατο εξάλλου να καταλάβουν πως ο καλός καθηγητής πάνω απ'όλα πρέπει να είναι τάρχος, ήσυχος από έγνοιες κι όχι να μετράει τα λεπτά, ενώ μάλιστα οι μαθητές του έχουν καλύτερο υπολογιστή ή ακριβότερο κινητό -που τους αγόρασε ο μαύρα αμοιβόμενος πατέρας τους- από τον ίδιο. Και γιατί γράφω; Μπορώ να βρω λύση; Και να τη βρω δε θα με ακούσει κανείς. Απλά κάνω μια επισήμανση κι ας ελπίσουμε ότι το μήνυμά μου θα γίνει αφορμή για προβληματισμό και, γιατί όχι, και για συσπείρωση. Μια καλημέρα στη συνάδελφο των γερμανικών που τώρα που γράφω σερβίρει μπύρες κι όταν τελειώσει απο'κει θα πάει στο διπλανό χωριό να κάνει το χρέος της ως! λουλουδού. Ξέρω πως όταν σχολάσει θα μπει και θα το δει το μήνυμα. Σ'εσάς ένα απλό "κρίμα".
Αναγνώστης
