Για το ενδεχόμενο πρόωρων εκλογών Η χώρα έχει πρωτίστως ανάγκη αλλαγής της πολιτικής...
Δεν αναφέρομαι μόνο στα δημοσκοπικά ευρήματα, τα οποία καταγράφουν την ανάγκη αλλαγής αυτής της πολιτικής, που έχει οδηγήσει σε αδιέξοδα. Οι εκλογές, όσο και αν τις απορρίπτει η κυβέρνηση, όσο και αν δεν τις θέλει η κοινωνία, κάποια στιγμή θα προβάλουν ως η αναγκαστική λύση διεξόδου, με το δεδομένο ότι η πίεση της κοινωνίας είναι τεράστια, η δυσαρέσκεια κάθε μέρα και δυναμώνει και η αγανάκτηση πολλαπλασιάζεται.
Για τη δημιουργία «αντιμνημονιακών συμμαχιών»
Δεν αθροίζονται οι δυνάμεις της αριστεράς, δεδομένων και των διαφορών που υπάρχουν σε κρίσιμα ζητήματα, όπως για παράδειγμα ότι η αντιμετώπιση της κρίσης πρέπει να γίνεται και στο επίπεδο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εμείς έχουμε καταψηφίσει το μνημόνιο και τους εν συνεχεία νόμους, ταυτόχρονα, όμως, καταθέτουμε εναλλακτικές προτάσεις. Δεν προσερχόμαστε σε πολιτικά ετερόκλητες συσπειρώσεις, δήθεν αντιμνημονιακού χαρακτήρα, σαν και αυτές που αναδεικνύονται και από τα δεξιά και από τα αριστερά σε ένα κοινό τόπο, ο οποίος δεν είναι καθόλου κοινός, αλλά είναι εξαιρετικά εύθραυστος σε ότι αφορά στην αντοχή του για να πείσει.
Για κυβέρνηση τεχνοκρατών
Κανένας ανασχηματισμός με την παρουσία προσώπων από τον εξωκοινοβουλευτικό χώρο δεν μπορεί να δώσει απάντηση στα προβλήματα της χώρας. Εκείνο που επείγει είναι η αλλαγή του περιεχομένου της πολιτικής και όχι ο εξωραϊσμός της κυβέρνησης, η οποία έως τώρα λειτουργεί αποσπασματικά, αναποτελεσματικά , χωρίς την αναγκαία συνοχή. Αυτό συνιστά πρόβλημα , που δεν μπορεί να αντιμετωπίσει με την παρουσία τεχνοκρατών ή άλλων προσώπων που δεν προέρχονται από το χώρο της πολιτικής.
