της Σοφίας Βούλτεψη
Η επόμενη ημέρα στο ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε με καθυστέρηση ολίγων ημερών. Ο κ. Παπανδρέου, αφού δεν τα κατάφερε να παραδώσει στον (τεχνοκράτη) Άγνωστο Χ την Τετάρτη, παρέδωσε χθες στον...αιώνιο αντίπαλο, που την προηγούμενη Κυριακή αποφάσισε να θέσει τέρμα στην εικοσάμηνη νομιμοφροσύνη του. Και να σπάσει τη σιωπή του, αμφισβητώντας τόσο το μνημόνιο, όσο και την εφαρμογή του από το οικονομικό επιτελείο.
Ο κ. Βενιζέλος είχε μάλιστα καλέσει τον πρωθυπουργό να αναλάβει τις αναγκαίες πολιτικές πρωτοβουλίες για «να σταλούν μηνύματα που αλλάζουν την ατμόσφαιρα».
Ο κ. Παπανδρέου πήρε το μήνυμα και με την πρώτη ευκαιρία ανταποκρίθηκε. Του χάρισε τη θέση του αντιπροέδρου και του έδωσε την ευκαιρία να δοκιμαστεί ακριβώς σ’ αυτό επί του οποίου ασκούσε την κριτική του.
Για τον κ. Βενιζέλο, μέσα σε λίγες μέρες ήλθαν τα... κάτω - πάνω. Χωρίς να φαντάζεται τόσο ραγδαίες τις εξελίξεις, είχε προλάβει (μόλις την Κυριακή με την συνέντευξή του στο «Πρώτο Θέμα») να βάλει πολύ ψηλά τον πήχη – για τον εαυτό του, όπως αποδεικνύεται!
Είχε ζητήσει να μπει πάτο στο βαρέλι με τις θυσίες των Ελλήνων – και τώρα καλείται να το πράξει.
Είχε υπονοήσει ότι δεν μπορούν αυτοί που απέτυχαν στην εφαρμογή του πρώτου μνημονίου να το επιτύχουν στο δεύτερο – και τώρα καλείται να επιτύχει ο ίδιος.
Είχε πει πως απαιτείται πιστή εφαρμογή της εξίσωσης «υψηλός ρυθμός ανάπτυξης, βατό επιτόκιο δανεισμού και πρωτογενή πλεονάσματα» - και τώρα καλείται να τα πετύχει και τα τρία.
Είχε πει ότι τον Μάιο του 2010 «προφανώς και γνωρίζαμε πως το πρόγραμμα δεν είναι ολοκληρωμένο» - και τώρα καλείται να το ολοκληρώσει. Ήδη το επανέλαβε χθες κατά την παραλαβή του υπουργείου, λέγοντας πως θα επιδιώξει να γίνει το χρέος βιώσιμο.
Είχε καλέσει τους Ευρωπαίους και τους δανειστές να επιδείξουν «διορατικότητα, αποφασιστικότητα και υπευθυνότητα» - και τώρα, την προσεχή Κυριακή, καλείται να τους το επιβάλει στη συνεδρίαση του Eurogroup.
Ο κ. Βενιζέλος είπε επίσης χθες πως φεύγει από το υπουργείο Άμυνας για να πάει στον πραγματικό πόλεμο, αν και ο δικός του (εσωκομματικός) πόλεμος έχει ξεκινήσει από την επομένη της εκλογής του κ. Παπανδρέου στο αξίωμα του Προέδρου, το 2004.
Κόντρες, κόντρες, κόντρες
Ήδη, από τον Ιανουάριο του 2005, είχε δηλώσει (στην ΕΤ-3), πως θα αφήσει τον Πρόεδρο «να κριθεί στις εκλογές του 2008» (που έγιναν το 2007 και ακολούθησαν οι εσωκομματικές εκλογές, με νίκη του κ. Παπανδρέου και με τον κ. Βενιζέλο να σχηματίζει το… ρεύμα του. Τον όμιλο προβληματισμού δηλαδή, εναντίον του οποίου εξετόξευσε απειλές και τελεσίγραφα ο κ. Παπανδρέου, με αποτέλεσμα να «δολοφονηθεί» εν τη γενέσει του).
Από χθες, το «ρεύμα» επιστρέφει στο ΠΑΣΟΚ μέσω ανασχηματισμού, εισόδου του στην κυβέρνηση και ενίσχυσής του δια της... ενισχυμένης παρουσίας και του κ. Λοβέρδου.
Όταν, το 2005, ο κ. Βενιζέλος έλεγε πως «το ΠΑΣΟΚ έχει να διαλέξει ανάμεσα στην τακτική της βρεγμένης γάτας και της εφτάψυχης γάτας», πιθανόν να διάβαζε τα μελλούμενα.
Η «εφτάψυχη γάτα» επέστρεψε χθες ως νούμερο 2, με τάση προς νούμερο 1, έχοντας επιζήσει σειράς εσωκομματικών υποβαθμίσεων (με τοποθέτηση σε άσχετους τομείς).
Έχει επιζήσει σειράς αποκλεισμών (από το 2005 και μετά) από όλες τις θέσεις του αντικειμένου του (επεξεργασία θέσεων του κόμματος για την διαφάνεια, όπου επικεφαλής είχε τοποθετηθεί – άκουσον, άκουσον! – ο σημερινός πολέμιος του μνημονίου κ. Γ. Κασιμάτης, τον Μάιο του 2005, αλλά και από την συνταγματική αναθεώρηση, το 2006. Τότε μάλιστα είχε δηλώσει ενοχλημένος πως… δεν είναι επιστημονικός συνεργάτης του ΠΑΣΟΚ.
Έχει επιζήσει και του αποκλεισμού του από το Πολιτικό Συμβούλιο και μεγάλων εντάσεων - τότε που ο κ. Παπανδρέου του είχε πετάξει το περίφημο «Βαγγέλη, άσε τις υποκρισίες», για να λάβει την απάντηση «μην χρησιμοποιείς αυτό το ιταμό ύφος σε μένα». Όπως και το, επίσης περίφημο, «το ΠΑΣΟΚ δεν κληρονομείται».
Και από διαφωνίες όλα αυτά τα χρόνια, άλλο τίποτε. Από τις προτάσεις του ΠΑΣΟΚ για την συνταγματική αναθεώρηση και το άρθρο 16 μέχρι την τελική σύγκρουση και όλα όσα διαμείφθηκαν ανάμεσά τους στις εσωκομματικές εκλογές, μετά την ήττα του 2007 – όταν ο κ. Βενιζέλος πήγε να αναλάβει την προεδρία.
Κατά καιρούς ο κ. Βενιζέλος τάχθηκε υπέρ του Συνταγματικού Δικαστηρίου, στήνοντας μάλιστα καυγά και με τον εισηγητή του ΠΑΣΟΚ Μ. Παπαϊωάννου, κατά τη συζήτηση για την Συνταγματική Αναθεώρηση. Τάχθηκε κατά του Αρθρου 16, όταν ο Γιώργος ήταν υπέρ. Τάχθηκε κατά της πρότασης του ΠΑΣΟΚ για εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας από τον λαό, υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για «προσωπική θέση του αρχηγού».
Η ανάγκη τώρα να παραμείνει το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, να απομακρυνθεί άρον άρον ο κ. Παπακωνσταντίνου, καθώς και η αδυναμία να βρεθεί τεχνοκράτης, είτε για πρωθυπουργός, είτε για υπουργός των Οικονομικών, οδήγησαν χθες τον κ. Βενιζέλο ένα βήμα πριν από τον στόχο του.
Η ανάγκη να διατηρηθεί το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία, έκανε να ξεχαστούν πολλά. Όπως η περίφημη προειδοποίηση που φέρεται να διεμήνυσε ο κ. Βενιζέλος το 2008 («θα με διώξεις μόνο με δικαστικό επιμελητή), αλλά και η παραίνεση Πάγκαλου, την ίδια περίοδο, με συνέντευξή του στην «Καθημερινή», όταν κάλεσε τον κ. Βενιζέλο «να συνειδητοποιήσει ότι είναι ένα απλό στέλεχος, όπως όλοι στο ΠΑΣΟΚ».
Τώρα, οι δυο τους καλούνται να συνυπάρξουν ως αντιπρόεδροι και οι δύο της κυβέρνησης.
Αποκαθηλώσεις
Την ίδια ώρα, ένα πρόσωπο που μεσουρανεί από το 2008, όταν είχε εκλεγεί γραμματέας του κόμματος – και είχε βρεθεί εκτός Πολιτικού Συμβουλίου ο κ. Βενιζέλος – ο κ. Ραγκούσης, υποβαθμίστηκε χθες παίρνοντας τον δρόμο για το υπουργείο Υποδομών, παρασύροντας και την κ. Νταλάρα.
Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που τον Σεπτέμβριο του 2010 είχε οριστεί πρωθυπουργεύων, επικεφαλής μιας ομάδας κρούσης που δεν λειτούργησε ποτέ, αλλά εγκαταστάθηκε θεαματικά ενόψει μακράς απουσίας του κ. Παπανδρέου στο εξωτερικό και για χάρη της ανακατασκευάστηκαν δύο όροφοι στο υπουργείο Εσωτερικών.
Υπερυπουργός, συντονιστής των πάντων, ο κ. Ραγκούσης ακολούθησε χθες την μοίρα του κ. Παπακωνσταντίνου, που επίσης από τα ψηλά βρέθηκε στα χαμηλά, καταλαμβάνοντας τη θέση της κ. Μπιρμπίλη στο υπουργείο Περιβάλλοντος και με την τελευταία να μένει εκτός υπουργικού συμβουλίου, χωρίς να κρύψει την πικρία της – κυρίως προς τον διάδοχό της.
Αλλά και ο κ. Σκανδαλίδης, διεκδικητής κι’ αυτός της προεδρίας το 2007, που επίσης είχε παραλειφθεί από το Πολιτικό Συμβούλιο του 2008 και από την πρώτη κυβέρνηση του 2009, παρέμεινε αμετακίνητος στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης.
Όλοι μαζί οι παλαιοί εσωκομματικοί αντίπαλοι, αυτοί που αντάλλασσαν βολές περί φύρερ, ντούτσε και σταλινισμού, καλούνται τώρα να βγάλουν την χώρα από την κρίση – με την κ. Παπανδρέου επικεφαλής της Επιτροπής Οικονομικών.
Ο κ. Βενιζέλος θα βρεθεί αντιμέτωπος και με τα υψηλόβαθμα συνδικαλιστικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ, που στην εσωκομματική εκλογή είχαν ευθέως στηρίξει τον κ. Παπανδρέου, αντιδρώντας στη δήλωση Βενιζέλου, σύμφωνα με την οποία «δεν θέλουμε ένα κίνημα επαγγελματιών συνδικαλιστών»!
Σ’ όλα αυτά καλό είναι να προσθέσουμε και την πρόσφατη, αρχές Μαρτίου, κόντρα του με τον κ. Ραγκούση, κατά την κρίση της απεργίας πείνας των μεταναστών της «Υπατίας».
Τότε, από το βήμα της Βουλής, ο κ. Βενιζέλος ευχήθηκε να καταβληθεί κάθε προσπάθεια για να μην χαθεί ανθρώπινη ζωή, λέγοντας ότι θα ασκήσει «όποια πίεση μπορεί προς τους αρμοδίους συναδέλφους του για να αποτραπεί πάση θυσία και πάση δυνάμει αυτό το ενδεχόμενο».
Και προκαλώντας τον εκνευρισμό του κ. Ραγκούση, που θεώρησε ότι ο σημερινός τσάρος έμπαινε στα χωράφια του, σπεύδοντας να δηλώσει: «Μόνον ο κ. Βενιζέλος μπορεί να διευκρινίσει αν προτείνει τη νομιμοποίηση των παράνομων μεταναστών».
Μόλις πριν από λιγότερο από έναν μήνα, μέσα στο υπουργικό συμβούλιο, ο κ. Βενιζέλος ζητούσε να μάθει τους λόγους της αποτυχίας του μνημονίου. Τώρα, καλείται να μετατρέψει την αποτυχία σε επιτυχία.
Άρχισαν τα όργανα
Κατά τα λοιπά, ο πρωθυπουργός χθες μίλησε για «επανεκκίνηση» και αποχαιρέτησε μετά πολλών επαίνων τον κ. Παπακωνσταντίνου, ενώ διαπιστώθηκε πως πάλι δεν γνωρίζει τι να κάνει με το υπουργείο Ναυτιλίας – το οποίο προσωρινά ανατέθηκε στον… απελθόντα υπουργό Γ. Διαμαντίδη!
Τα πρώτα μηνύματα δυσαρέσκειας ήλθαν από τον βουλευτή Μεσσηνίας Οδυσσέα Βουδούρη, που μίλησε για «κυβέρνηση κομματικής αναδίπλωσης», οπότε, μπορούμε να πούμε πως… άρχισαν τα όργανα!
Ούτε μπορεί να περάσουν απαρατήρητες οι αιχμές της κ. Μπιρμπίλη, σχετικά με τις διαφωνίες της με τον κ. Παπακωνσταντίνου, για τον οποίο είπε ότι βρέθηκαν σε «διαφορετικές όχθες» και τον κατηγόρησε για «λογιστικές προσεγγίσεις». Καλώντας παράλληλα τον πρωθυπουργό να μην υποστείλει την σημαία της πράσινης ανάπτυξης.
Αμελητέα δεν είναι και η πικρία της κ. Κατσέλη που από ανασχηματισμό σε ανασχηματισμό είδε να χάνει τα προεκλογικά πρωτεία της στην οικονομία, έως ότου χθες της αφαιρέθηκαν εντελώς.
Είναι γνωστές οι διαφωνίες της με τον κ. Παπακωνσταντίνου στην πρώτη κυβέρνηση, που έφθαναν ως τα αυτιά της τρόικας και που την οδήγησαν τελικά στο υπουργείο Εργασίας, όπου την καθηγήτρια πανεπιστημίου αντικατέστησε τελικά χθες ένας πρώην συνδικαλιστής, ο κ. Γ. Κουτρουμάνης.
Είκοσι μήνες και έχουν έλθει τα πάνω κάτω. Μόλις τον περασμένο Νοέμβριο, πριν ξαναφύγει για δουλειές στο εξωτερικό (Λιβύη και Καζακστάν), ο κ. Παπανδρέου είχε αναθέσει την διακυβέρνηση στους κ.κ. Πάγκαλο, Παπακωνσταντίνου και Ραγκούση.
Αλλά, όπως είπε ο κ. Παπανδρέου προχθές, δευτερολογώντας στην συνεδρίαση της Κ.Ο. του κόμματος, υπάρχουν υπουργοί καλοί και καλύτεροι, αλλά δεν υπάρχουν τέλειοι υπουργοί…
http://www.elzoni.gr/html/ent/577/ent.10577.asp
