για κάποιους άλλους απλά ο καιρός θα σταθεί σύμμαχος στις καθημερινές τους ποδηλατικές εξορμήσεις χωρίς το άγχος μιας ξαφνική νεροποντής.
Παρόλα αυτά και το καλοκαίρι κρύβει τους δικούς του κινδύνους για τους λάτρεις του ποδηλάτου με το κυριότερο να είναι οι υψηλές θερμοκρασίες που εμφανίζονται κατά τους θερινούς μήνες.
Η έκθεση του ανθρώπινου οργανισμού σε υψηλές θερμοκρασίες, ειδικά όταν αυτή συνοδεύεται από σωματική δραστηριότητα, μπορεί να προκαλέσει προβλήματα όπως ηλίαση, θερμική εξάντληση, θερμικές κράμπες και την πιο σοβαρή την θερμοπληξία η οποία σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο. Βέβαια τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί να μας συμβεί αν λάβουμε τις αναγκαίες προφυλάξεις.
Καταρχήν αποφεύγουμε να κυκλοφορούμε σε μέρες όπου εμφανίζονται υψηλές θερμοκρασίες καθώς επίσης και σε ώρες (κυρίως μεσημεριανές) όπου ο ήλιος καίει υπερβολικά.
Φροντίζουμε να εφοδιαζόμαστε με επαρκή ποσότητα νερού. Στις ζεστές μέρες, οι ενεργειακές απαιτήσεις του οργανισμού μας μειώνονται, σε αντίθεση με τις ανάγκες του οργανισμού μας σε νερό οι οποίες αυξάνονται. Φροντίζουμε επίσης να καλύπτουμε τις ανάγκες του οργανισμού μας σε νερό ανά τακτά χρονικά διαστήματα προλαβαίνοντας κατά αυτό τον τρόπο την αίσθηση της δίψας η οποία όταν επέλθει θα έχει ήδη μειώσει τις αντοχές μας.
Ντυνόμαστε με ελαφριά, απορροφητικά, ανοιχτόχρωμα και δροσερά ρούχα, που θα προστατεύσουν το σώμα μας από υπερβολική εφίδρωση αλλά και θα επιτρέψουν στον ιδρώτα να απομακρυνθεί από αυτό. Επίσης φροντίζουμε να φοράμε γυαλιά ηλίου προκειμένου να προστατευθούν τα μάτια μας και αν τελικά αποφασίσουμε να ποδηλατήσουμε σε ώρες που ο ήλιος “καίει” φροντίζουμε να βάλουμε κάποιο αντηλιακό προκειμένου να προστατεύσουμε το δέρμα μας από ηλιακά εγκαύματα.
Αν παρόλα αυτά, για κάποιο λόγο νιώσουμε δυσφορία λόγο ζέστης ή υπερβολικής εφίδρωσης πρέπει άμεσα να σταματήσουμε την ποδηλασία και να δημιουργήσουμε στον οργανισμό μας τέτοιες συνθήκες που θα το επιτρέψουν να “συνέλθει”. Βρίσκομαι ένα δροσερό, σκιερό μέρος, βρέχουμε το πρόσωπο και το κεφάλι μας με άφθονο νερό και αν υπάρχει η δυνατότητα δροσίζουμε με νερό και όλο το σώμα μας. Σταματάμε κάθε σωματική δραστηριότητα μέχρι να μας φύγει το αίσθημα της δυσφορίας και της εξάντλησης. Αν παρόλα αυτά συνεχίζουμε να νιώθουμε την ίδια δυσφορί! α και μετά από ένα μισάωρο, τότε εγκαταλείπουμε κάθε προσπάθεια επιστροφής με το ποδήλατο και επικοινωνούμε με κάποιο οικείο μας προκειμένου να έρθει να μας μεταφέρει στο πλησιέστερο μέρος που θα μπορούμε να λάβουμε ιατρική φροντίδα. Αν το αίσθημα της εξάντλησης και της δυσφορίας ελαχιστοποιηθεί μετά από λίγο που λάβαμε τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου ο οργανισμός μας να “συνέρθει”, συνεχίζουμε την ποδηλατάδα μας αλλά με πιο χαλαρούς ρυθμούς, φροντίζοντας να κάνουμε συχνές στάσεις και δροσίζοντας το κεφάλι και το μέτωπο μας πιο συχνά αν η απόσταση που έχουμε να διανύσουμε είναι μεγάλη.
Να θυμάστε ότι το ποδήλατο υπάρχει στην ζωή μας προκειμένου να συμβάλει θετικά στην υγεία μας και όχι να δημιουργήσει προβλήματα σε αυτή, για αυτό πρέπει να υπάρχει πάντα από πλευρά μας μια ορθολογική χρήση του που θα μας επιφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
http://chania-trekkbikers.blogspot.com
