Τη δουλειά και τα προϊσταμενιλίκια με μέσον τα πήραμε, μπαίνοντας από το παράθυρο ως υπεράριθμοι, δηλαδή ως αχρείαστοι. Γι’ αυτό φρόντισαν οι συνδικαλιστές με τους πολιτικούς. Ας είναι καλά οι άγιοι αυτοί άνθρωποι.
Απ’ ότι μαθαίνουμε τώρα, γιατί πρωτύτερα βαριόμαστε να ενημερωθούμε, τα λεφτά που σας φέρναμε στο σπίτι δεν ήταν δικά μας δανεικά ήταν, οι ξένοι τα έδιναν στο κράτος και αυτό, χάρη στους παραπάνω ανθρώπους, σε μας.
Το σπίτι που είχαμε τη φαεινή ιδέα να αγοράσαμε, χωρίς ίχνος από αποταμιευμένα δικά μας λεφτά και αυτό με δανεικά το πήραμε και μπορεί να γίνει δικό σας μετά από 35-40 χρόνια και βλέπουμε, αφού το ξεπληρώσετε εσείς. Το ίδιο και οι αμαξάρες μας, τα καμάρια της οικογενείας μας.
Αρπάξαμε 2.500 ευρώ σύνταξη στα 48 και 150.000 ευρώ εφάπαξ και φροντίσαμε και για σας αφού το καλό δημόσιο θα σας σώσει από 25.000 ευρώ προικοδότηση για τα πρώτα σας έξοδα. Τώρα πότε πρόλαβαν να συγκεντρωθούν όλα αυτά τα λεφτά, αλλά και να λακίσουμε νεότατοι δεν γνωρίζουμε ακριβώς, γιατί να το ψάξουμε άλλωστε. Μάλλον έτσι γίνεται σ’ αυτό το κράτος, σκατά κάνουμε και χρυσάφι γίνεται.
Το μόνο που σκεφτόμαστε τώρα τελευταία βρε παιδιά είστε εσείς. Δεν ξέρουμε τι ακριβώς θα κάνετε και πως θα ζήσετε, αφού τα ρημάξαμε όλα για τα επόμενα 100 χρόνια.
Όμως μην έχετε παράπονα, γιατί δε σας μάθαμε να στύβετε την πέτρα, αλλά σας αφήσαμε στη χαρά του καναπέ.
Εκείνο που θέλουμε τώρα είναι να σας έχει ο Θεός καλά και να πληρώνετε τα μαλλιοκέφαλά σας, για να παίρνουμε εμείς ανελλιπώς τη σύνταξη και να περνάμε καλά και σεις ακόμα χειρότερα.
Και μη μας ρωτάτε πως θα γίνει αυτό, βρείτε εσείς τον τρόπο.
Οι γονείς σας!
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
