τον κόσμο που θα εμπνεύσει και θα παροτρύνει να κατέβει στους δρόμους.Είμαι νέος και στα 21 μου δεν τρέφω συμπάθεια για ΚΑΝΕΝΑ κόμμα,ποτέ δεν έχω πάει να κουνήσω τα σημαιάκια τους ούτε να βαράω παλαμάκια σαν καλός κλακαδόρος.Οι Αγανακτισμένοι είναι ο καθένας από εμάς,είναι αυτός που δεν αντέχει άλλο το σάπιο πολιτικό σύστημα! ,είμαι εγώ,είναι εσύ,ο άλλος,ο δίπλα.Αυτή η ιδέα μας έφερε πιο κοντά,κατεβήκαμε στις πλατείες,μιλήσαμε,φωνάξαμε, γίναμε μια μεγάλη παρέα με κοινά όνειρα,παρόμοιους προβληματισμούς.Τι είχαμε ξεχάσει?Να είμαστε ανθρώπινοι,να λέμε μια καλημέρα,να μην σκοτωνόμαστε για μια θέση πάρκινγκ,ξεχάσαμε την αλληλεγγύη προς τον συνάνθρωπο,το χρήμα ειδικά μετά με την Μεταπολίτευση μας θόλωσε,το μίσος και η φανατική ταύτιση με τα κόμματα μας έκανε ζόμπι και εχθρούς της Αληθινής Δημοκρατίας.Ίσως όσοι κατεβαίνουν σε αυτές τις πλατείες να είναι ρομαντικοί,ίσως επαναστάτες,ίσως δεν ξέρουν τι θέλουν και τι να κάνουν,ένα είναι το σίγουρο,όλο αυτό μας γυρνάει στην Αρχαία Ελλάδα,στην περίφημη Εκκλησία του Δήμου,ελπίζω να γεννιέται κάτι νέο,κάτι ελπιδοφόρο.Μακάρι η ελπίζα να ανθίσει και πάλι μέσα μας και η ξαστερία να δίωξει τα σκοτεινά σύννεφα πάνω από έναν λαό χιλιάδων χρόνων.Οποιος δεν νιώθει αγανακτισμένος μάλλον είναι σε ένα άλλο κίνημα,σε αυτό των βολεμένων,όταν ξυπνήσουν και αυτοί θα χαρούμε να τους δούμε δίπλα μας
Αναγνώστης