Και μην πείτε τίποτα για πλούσιους στη Μύκονο και τέτοια; Υπάρχουν και ντόπιοι που ζουν όλο το χρόνο εκεί και αρρωσταίνουν, τι να κάνουμε! Ρωτήστε τον καρδιολόγο του νησιού τι έγινε με τον άνθρωπο που έπαθε έμφραγμα και χρειαζόταν επειγόντως μονάδα. Το ΕΚΑΒ "σφύριζε" αδιάφορα κι έκαναν τους "κουφούς". Και όταν η οικογένειά του, λόγω "των περικοπών" του ΕΚΑΒ, έκλεισε ιδιωτικό ελικόπτερο για να έρθει να τον παραλάβει, μήπως και γλυτώσει, οι υπάλληλοι του αεροδρομίου της Μυκόνου δεν πήγαν για να "ανοίξουν" το αεροδρόμιο, για να έρθει το ελικόπτερο, επειδή ήταν βράδυ, γιατί δεν υπάρχει, λέει, κονδύλι για υπερωρίες.
Συμπεράσματα:
Για τον Πετσάλνικο "υπάρχουν λεφτά" και γίνεται αεροδιακομιδή, έστω κι αν η ασθένεια ήταν "διπλωματική".
Για έναν πολίτη που έχει πάθει έμφραγμα και κινδυνεύει άμεσα η ζωή του "δεν υπάρχει σάλιο" και "μπορεί να πεθάνει σαν το σκυλί στ' αμπέλι".
Δεν υπάρχει ούτε φιλότιμο στους δημόσιους υπαλλήλους, που και η ζωή σου να κινδυνεύει, δεν πάνε ούτε για λόγους ανθρωπισμού και ανθρώπινης αλληλεγγύης να διαθέσουν μια ώρα από τη ζωή τους χωρίς να "πέσει το παραδάκι", έστω κι αν το τίμημα είναι να πεθάνει ένας συντοπίτης τους.
Αλήθεια, τελικά ο άνθρωπος έζησε ή δεν τα κατάφερε;
Αναγνώστης
