Επειδή με εντυπωσίασε τόσο η ωριμότητα της σκέψης σου όσο και ο εξαιρετικός τρόπος γραφής σου (πολύ θα ήθελα να τον έβλεπα σε φοιτητές Φιλολογιών), θα σου δώσω μια συμβουλή από καρδιάς: κοίταξε να πάρεις το πτυχίο σου όσο πιο γρήγορα γίνεται και φύγε στο εξωτερικό (π.χ. στην Αγγλία), αρχικά για μεταπτυχιακά και μετά ψάξε εκεί για δουλειά. Μόνο εκεί θα δεις πως πρέπει να είναι τα εκπαιδευτικά ιδρύματα που σέβονται τον εαυτό τους, τους φοιτητές τους και τους φορολογούμενους που τα πληρώνουν. Το ίδιο θα συμβούλευα και σε όλα τα παιδιά που έχουν! προσόντα και όνειρα. Εγώ γύρισα στην Ελλάδα ελπίζοντας ότι κάποια στιγμή θα αναγνωριστούν οι κόποι μου και τα προσόντα μου (που ποτέ δεν σταμάτησα να αποκτώ). Σχεδόν είκοσι χρόνια πέρασαν από τότε που πήγα για μεταπτυχιακό στην Αγγλία, και 13 από τότε που πήρα το Διδακτορικό μου, και "φως" δεν έχω δει ακόμα. Ούτε και ελπίζω ότι θα δω τα πράγματα να καλυτερεύουν στο κοντινό μέλλον. Έτσι, στα 41 μου σκέφτομαι να φύγω ξανά, αυτή τη φορά χωρίς επιστροφή. Δεν ξέρω αν τελικά θα το κάνω. ΕΣΥ όμως να το κάνεις! Και σε διαβεβαιώνω ότι δεν θα το μετανιώσεις.
Μια δυστυχής συμβασιούχος Διδάσκουσα σε Ελληνικό ΑΕΙ
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ