αφεστώτα ώτα ή, όπως συνηθίζεται να τα λέμε τα «πεταχτά αυτάκια».Τα πεταχτά αυτάκια είναι μια συνηθισμένη πάθηση, η οποία απασχολεί πολλά παιδιά τόσο αγόρια όσο και κορίτσια. Τα πιο συνηθισμένα προβλήματα είναι η ανωμαλία σχηματισμού της κόγχης και η μη σχηματισμένη πτυχή της ανθέλικας. Υπάρχουν και έχουν περιγραφεί διάφορες τεχνικές διόρθωσης των πεταχτών αυτιών απο διάσημους πλαστικούς χειρουργούς όπως ο Pitanguy, Converse, Stenvers, Stenstrom και o Μustarde.
H λύση προς διόρθωση των πεταχτών αυτιών είναι καθαρά και μόνο χειρουργική. Ο σκοπός της ωτοπλαστικής είναι να μειώσει την απόσταση μεταξύ κεφαλής και αυτιού στις 25 με 30 μοίρες. Χειρουργικά η τομή γίνεται στην οπίσθια πλευρά του αυτιού, ώστε να μην είναι ορατά τα σημάδια από την ουλή. Μέχρι το τέλος της επέμβασης, ο χόνδρος θα πρέπει διεγχειρητικά να πάρει το τελικό του σχήμα και να μην υπάρχει καμία απολύτως τάση.
Υπάρχει η άποψη σε πολύ κόσμο και, κυρίως, σε γονείς που κάποιο από τα παιδιά τους έχουν γεννηθεί με πεταχτα αυτάκια ότι, αν βάλουν πιεστικά επιθέματα ή κορδέλες, χωρίς να προβούν σε χειρουργείο, διορθώνεται το πρόβλημά τους. Αυτή η άποψη, όμως, είναι τελείως λανθασμένη, διότι ο χόνδρος, για να πάρει άλλο σχήμα θα πρέπει να δουλευτεί και να χαραχθεί διεγχειρητικά και μόνο.
Τα πεταχτά αυτιά συνήθως έχουν κάποιο κληρονομικό υπόστρωμα. Μπορεί ένας από τους δύο γονείς να έχει αντίστοιχο θέμα ή κάποιος άλλος συγγενής στο κοντινό οικογενειακό περιβάλλον. Στα χέρια ενός έμπειρου πλαστικού χειρουργού, η ωτοπλαστική είναι μια επέμβαση χωρίς επιπλοκές, όταν όλες οι συνθήκες χειρουργείου τηρούνται επακριβώς.
Η συγκεκριμένη επέμβαση συγκαταλέγεται στο πεδίο της αισθητικής του προσώπου και συνιστάται να γίνεται από ηλικίες 5 με 6 ετών και πάνω. Αυτό συνίσταται διότι από την ηλικία των 6 ετών και πάνω δεν παρατηρείται κάποια ιδιαίτερη ανάπτυξη του χόνδρου παραπάνω από αυτήν που έχει ήδη γίνει. Σε παιδιά μέχρι 14-15 ετών η συγκεκριμένη επέμβαση γίνεται με γενική αναισθησία, ενώ από 15 και πάνω γίνεται με τοπική αναισθησία, χωρίς κάποιες ιδιαιτερότητες και δυσκολίες. Η επούλωση είναι πολύ καλή, ταχεία και άμεση. Ο χόνδρος του αυτιού παίρνει πολύ ωραίο σχήμα και διαμορφώνεται έτσι, ώστε τα αυτιά να μην επανέλθουν στην αρχική τους μορφή.
Το τραύμα πίσω από το αυτί, απ’όπου έχει γίνει η τομή μπορεί να συμπλησιαστεί με απορροφήσιμα ράμματα, που το πλεονέκτημα σε αυτή την περίπτωση είναι ότι στα παιδιά δεν χρειάζεται να αφαιρέσουμε τα ράμματα.
Είναι σημαντικό να τονίσουμε ότι πολλές φορές υπάρχει ασυμμετρία πριν από το χειρουργείο στα αυτιά. Μετά το χειρουργείο επιτυγχάνεται συμμετρία στο σχήμα και στο μέγεθος. Επίσης, τοποθετείται ένα ειδικό επικάλυμμα στα αυτιά με γάζες εμποτισμένες με αντιβιοτικό, το οποίο αφαιρείται σε μια με δυο ημέρες και για μια εβδομάδα τοποθετείται μια κορδέλα, για να σταθεροποιούνται τα αυτιά ειδικά τη νύχτα προς αποφυγήν τραύματος.
Ο ασθενής θα πρέπει να είναι, επίσης, πολύ προσεχτικός με τις αθλητικές δραστηριότητες και τα σπορ για τρεις μήνες μετά την επέμβαση. Η πλήρης επούλωση επέρχεται έπειτα από 6 μήνες.
