Στο επί της πλατείας εμπορίου μόνιμο διαλεκτικό μας στέκι εισήλθε μπουρμπουλωμένος και ξεπαγιασμένος ο σύντροφος Τάσης από τον καρατζοβίτη που εφύσα μανιωδώς και από τα χιόνια που καταπλάκωσαν την Τούρλια και πήραν τον κατήφορο προς Άγιο Νικόλα.
Στην πόλη έπεφταν αραιωμένα σκαμάνγκια, ένδειξης ότι το εσπέρας θα το στρώσει για τα καλά. Δε με βρήκε στο στέκι ο σύντροφος Τάσης και αμέσως πήρε τον κατήφορο της Νέας Ζαφειράκη όπου με μετρημένες δρασκελιές έφτασε στην πλατεία του Αγίου Μηνά. Εδώ σε αυτήν την αμαρτωλή πλατεία διασταυρώνονται εφτά δρόμοι άνευ σηματοδότου με πλείστα όσα δυστυχήματα. Καρσί από την πλατεία και βορειοδυτικά βρίσκεται η κατοικία μου επί της Στουγιαννάκη. Γνώριμος ο χώρος στο σύντροφο Τάση από τα πολλά και συνεχή σούρτα φέρτα. Την εξώπορτα τη βρήκε ανοιχτή, ανέβηκε τα σαράντα βασανιστικά σκαλοπάτια και βρέθηκε μπροστά στην πόρτα του απαρταμέντου μου. Ρουπότησε ελαφρώς την πόρτα και με το «τις ει» ακούγεται μία βραχνιασμένη φωνή «ο Τάσης είμαι, ανοίξτε με». Ξεπαγιασμένος ως ήτο, μπήκε χωρίς να μας πει ούτε κουβέντα. Τράβηξε στο σαλόνι και άραξε στο γνωστό του καναπέ, έριξε το κασκέτο του στο κομοδίνο, έτριψε τις παλάμες του και χωρίς χασομέρια μπήκε αμέσως στο θέμα.
«Ιδιότροπε έμαθα ότι θα ανέβεις στο κορίτσι στη Γαλλία και θα μας λείψεις μπαϊά καιρό. Ήρθα σήμερα για να κάνουμε μία σοβαρή κουβέντα για αυτά που συμβαίνουν τρουγιούρο μας. Κιούτεψα ιδιότροπε από τους τροϊκανούς που μας έπισασαν την καλή την κάμαρη και δε λεν να γίνουν γιοκ και από τον Κουζανίτη που υπογράφει τα μνημόνια αβλεπής. Δεν πείθομαι από το «Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει» διότι υπάρχει και το «των εχθρών τα φουσάτα περάσαν σαν τον λίβα που καίει τα σπαρτά» και δεν ξέρω ποιο από τα δύο θα επικρατήσει. Ιδιότροπε ανησυχώ και για έναν λόγο παραπάνω και με μπήκαν ψήλοι στα μπατζάκια. Εδώ στη γειτονιά που μένω είμαι περιτριγυρισμένος από Αρκουδοχωρίτες, Φραγκοτσινούς και Κατραντσιώτες, φύσει συντηρητικούς. Οι περισσότεροι σήκωσαν τις οικονομίες τους από τις μπάγκες και τις καταχώνιασαν στα σεντούκια από το φόβο μην μας κάνουν ξου από την Ευρωπαϊκή Ένωση και γρυσίσνουμε στη δραχμή και λαχταριστούμε από καμιά υποτίμηση τύπου Σβώλου και πάει χαμένη όλη η τυράνια μας. Θέλω τη γνώμη σου πριν φύγεις αλλιώς πάρε το τεφτέρι της μπάγκας και σιγούρψέ τα εκεί που θα πας όπως νομίζεις εσύ και ασφαλέστερα».
«Αυτά που μου καταμαρτυρείς δε συμβαίνουν μόνο στη Νιάουστα. Είναι πανελλήνια αρρώστια και δη ανίατος. Αυτά δια στόματος και δη Λοβέρδου όταν σε ένα τηλεοπτικό διάλογο με τον Πρετεντέρη ομολόγησε ότι ένας μεγάλος τραπεζικός συμβουλάτορας του είπε «Ποια οικονομία υπουργέ να πάει μπροστά όταν μέχρι χθες τα λεφτά από τις μπάγκεας τα σήκωνε ο κόσμος (κεφαλαιοκράτες), σήμερα τα σηκώνει ο κοσμάκης (το πόπουλο), τα χώνει στα σεντούκια να μην τα δει ο ήλιος και αυτό είναι η μεγαλύτερη συμφορά; Ποιος κόσμος ή κοσμάκης με τέτοια ανασφάλεια θα θελήσει να ζεφτεί το κάρο της οικονομίας; Σύντροφε βάλε προσοχή και άκουσέ με. Δε λέω πως η κατάσταση δεν είναι σοβαρή. Κατά την ταπεινή μου γνώμη πιστέυω πως η κατάσταση είναι αναστρέψιμη με ορισμένες όμως προϋποθέσεις. Θέλω να το παραδεχτείς ότι οι κατά καιρούς κρατούντες από το 1974 μέχρι και σήμερα μας είχαν κακομάθει ανεβάζοντας το βιοτικό επίπεδο όχι από τον παραγόμενο πλούτο που τον ενεθυλάκωσαν ορισμένα λαμόβια αλλά από δανεικά και με βαριά επιτόκια. Η τακτική των ανεξέλεγκτων επιδοτήσεων ξεχαρβάλωσαν πέρα για πέρα τον κοινωνικό ιστό και μας οδήγησαν σε διαφθορά από τον αθώο αγρότη μέχρι και τον κλητήρα του δημοσίου με το γρηγορόσημο. Με λίγα λόγια με την ανοχή τους μας διέφθειραν όλους. Ξεσήκωσαν τους δημόσιους υπαλλήλους από δάσκαλο, ταμειακό εφοριακό, υπάλληλο της πολεοδομίας, γιατρό του ΕΣΥ, ότι μπορούν εκτός της πρώτης κατοικίας να απολαύσουν και παραθεριστικό στα καλύτερα ακρογιάλια για να απλώνουν και να λιάζουν τις αρίδες τους. Ανεβάζοντας όμως τις δαπάνες αναγκάστηκαν στο σύστημα να ψάχνουν πηγές εδόδων με την ανοχή της πολιτείας όχι από παραγωγικότητα αλλά από μπαταξιλίκι. Αλλά και εμείς οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι δεν μείναμε έξω από αυτό το οργιαστικό φαγοπότι. Με την ανοχή της πολιτείας δεν έφτανε η έκταση της Ευρώπης για να καλύψει τις δηλώσεις ελαιόδεντρων για επιδότηση. Τα κόλιντα από τα βαμβάκια των πονηρών Θεσσαλών με δηλώσεις και πλασματικές ποσοστώσεις αγκαρίζουν από τα πρόστιμα που μας έχουν επιβληθεί. Το δηλωθέν επιδοτούμενο ζωικό κεφάλαιο είχε ξεπεράσει και αυτό της Αυστραλίας. Στην περιοχή μας τα κόλιντα από τις πλασματικές αποσύρσεις των ροδακίνων, τα κλεψιμαίικα ξεκινούσαν από το υπουργείο Γεωργίας μέχρι και τον τελευταίο αχθοφόρο. Από αυτά και πολλά άλλα σύντροφε που δεν μπορώ να καταγράψω λόγω χώρου ουρσουζέψαμε τον λαό μας, τον τεμπελέψαμε, τον πήραμε από την παραγωγή και τον οδηγήσαμε στο μπαταξιλίκι, τον στρώσαμε στον καφενέ με τα κομπολόγια και τα σταυροπόδια και άντε τώρα να τον συμμαζέψεις. Δεν μπορώ να διανοηθώ σύντροφε στη Γαλλία σε ένα χριό να με ξυπνήσουν τα πετεινάρια και τα βελάσματα των αμνών και προβάτων και στην Επισκοπή Ημαθίας όπου και το κτήμα μου να μην ανταμώνω στο δρόμο μία όρνιθα ούτε μία τούρτα από βουνιά αγελάδος ή να δω μία γίδα δεμένη στο οικόπεδο του σπιτιού. Ούτε μία ντοματιά, μία πιπεριά, μία αγγουριά, ένα βέργη φασουλιάς, λίγα κρεμμύδια, στο μισό στρέμμα του οικοπέδου για το οικογενειακό κουμάντο. Αντ΄αυτών στο χωριό να σεργιανούν δύο αυτοκίνητα με γάλα καοι οι Παρέσες και οι Τατιάνες με τους τεντζερέδες να παίρνουν γάλα για το πρωινό τους. Τρία αυτοκίνητα με μαναβικά και με μουσική κότσαρι στη διαπασών στην πλατεία και στις γειτονιές να διαλαλούν την πραμάτια τους και ο Χάμπος και ο Βάνης να αγοράζουν ντομάτες της Φίρομ, πατάτες Αιγύπτου ή Γαλλίας, σκόρδα Κϊνας, Κρεμμύδια Ολλανδίας, μαϊντανό, μαρούλια, κουνουπίδια και μπρόκολα Ιταλίας. Αυτά τα χρόνια σύντροφε οι δουλειές που είχαν πέραση και φύτρωναν σαν τα μανιτάρια ήσαν οι καφετέριες (τεμπελχανάδικα). Σ΄αυτές από το πρωί οι Χάμπουδες και οι Βάνηδες άραζαν ρουπουτώντας τις χάντρες του κομπολογιού και οι νες καφέδες ο ένας πίσω από τον άλλον, οι δε παμπόνηροι Βάνηδες κρυψίνιοι ως είναι σε μία γωνιά να περιμένουν να κάνουν καμία πλασματική δήλωση στον ΕΛΓΑ για κανένα εικονικό παγετό, καμιά βροχή ή κανά μελτέμι. Αν δε ρωτήσεις τον Χάμπο, ποιος σε κλάδεψε, «ασο αλβανόν», ποιος αραίωσε, «ασο αλβανόν», ποιος μάζεψε, «ασο αλβανόν, ποίος πλήρωσε ο ΑΣΟ (συνεταιρισμός), καμία έγνοια και καμία ανησυχία, τα πάντα κουρδισμένα, το μάτι όμως γαρίδα μην τους ξεφύγει καμία επιδοτούμενη δήλωση. Η δυσκολία του προβλήματος σύντροφε Τάση είναι εδώ. Πρώτον, πως θα περιορίσουμε τα κλεψιμαίικα από το ΦΠΑ, τα φακελάκια των γιατρών, τα φακελάκια του δημοσίου τομέα. Δεύτερον και το σπουδαιότερον, πώς όλους αυτούς τους κακομαθημένους να τους ρίξουμε στην παραγωγή».
«Ιδιότροπε πολύ δύσκολο το βρίσκω να πούμε στα παιδιά μας ότι από αύριο στις εννιά το βράδυ στο σπίτι να στρώσουμε τραπέζι να φάμε οικογενειακά κάνοντας την προσευχή ο πατέρας και να πει το ευλόγησον την πόση και τη βρώση. Δύσκολα να αλλάξουμε συνήθειες και να μην αφήσουμε τα 20 ευρώ στο κομοδίνο κατά τις δώδεκα να βγει ο κανακάρης για τα βραδινά του σφηνάκια».
«σύντροφε εν κατακλείδι, αν δεν καταφέρουμε να πάρουμε από τα χέρια του Χάμπου το κομπολόγι και να τον στείλουμε στην παραγωγή. Εάν το Γούλα δεν τον πείσουμε να ξαναγυρίσει στο κοπάδι με τα πρόβατα να τα αυγαταίνει, να τα αρμέξει και να παράξει όλη τη γκάμα των αγαθών. Εάν δεν πληρώσει ο καθένας δίκαια τις υποχρεώσεις του στην πολιτεία και δεν εξαφανίσουμε το φακελάκι, το λαδικό και γρασαδόρο, μην περιμένεις κατιό (προκοπή). Αν δεν δώσει κίνητρα η πολιτεία ώστε να τα καταφέρουμε αυτά που τρώμε, αυτά που ξοδεύουμε, να είναι όλα ντόπια ελληνικά και να γλιτώσουμε από τα 20 δις ευρώ που ξοδεύουμε σε συνάλλαγμα για εισαγωγές ζαρζαβατικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, αλλά και αν δεν ελαττώσουμε σοβαρά τα μεταναστευτικά εμβάσματα που ανέρχονται σε 15 δις περίπου, μην περιμένεις σύντροφε αυτό το κάρο που λέγεται Ελλάδα να το ζευτούν άλλοι εκτός από εμάς για να βγούμε από το τούνελ. Μία ζωή θα σβαρνιόμαστε από τοκογλύφους σε τοκογλύφους της κεντρικής ευρώπης.
«Ιδιότροπε, ντούρι, γιατί με αυτά που με ιστόρισες με κουρκούτιασες το μυαλό. Συμφωνώ και επαυξάνω για τις παραπάνω σου προτάσεις. Συμφωνώ πως η Ελλαδίτσα μας στη διαδρομή της πέρασε και άλλες τέτοιες μαύρες μπόρες και χειρότερες αλλά στάθηκε τυχερή διότι βρέθηκε με ηγέτες ικανούς. Σήμερα μπορείς εύκολα να βρεις Καποδίστρια, Τρικούπη, Βενιζέλο, Παπαναστάση; Αρά με αυτόν τον Γιωργάκη και το παιδούδι από την Κοζάνη που τη μιά μέρα λέει αυτό και την άλλη το άλλο, μπορείς να βγεις από το τούνελ; Με αυτούς τους άσχετους μπορείς να παλέψεις αυτούς τους αδίστακτους τοκογλύφους της Ευρώπης;
«Άκουσέ με ιδιότροπε και με αυτό τελειώνω. Ο λαός μας αυτούς τους σημερινούς και τους άλλους που έφυγαν δεν τους έχει ούτε σε εκτίμηση ούτε σε εμπιστοσύνη, καθότι όλοι αυτοινοί συμμετείχαν στο μεγάλο ανέντιμο φαγοπότι που μας οδήγησαν στη φτω΄χεια χωρίς να μπει κανένας φυλακή. Εγώ δε δεν τους έχω εμπιστοσύνη και για ένα πρόσθετο λόγο. Για την προχειρότητα που τους διακρίνει και θα αρκεστώ σε τούτου και μόνο. Ενώ ο λαός μας είναι στο ψάξιμο για τραχανά για κανά κιλό φακή και λίγες ελιές και στο αλευροτέντωμα, ο Γιωργάκης και ο Κοζανίτης ψήφησαν νόμο 2,5 δις περίπου με κολλημένο το στομάχι από την πείνα να μας βάλουν στα θρανία να μας μορφώσουν στις καινοτομίες στη δια βίου μάθηση. Γνωρίζοντας εκ προοιμίου ότι αυτά τα προγράμματα τα περιμένουν τα λαμόγια της ανωτάτης παιδείας να τα κατασπαράξουν και να μας οδηγήσουν πιο βαθιά στην αγραμματοσύνη. Άρά ιδιότροπε είναι στα καλά τους αυτοί οι άνθρωποι ή ζουν σε άλλο πλανήτη; Αυτή την απόσταση από την αναζήτηση του τραχανά μέχρι τη δια βίου μάθηση θα ήταν υπερβολή αν η λαϊκή μας μούσα θρηνούσε με τη σοφή ποιητική στροφή «όλα τα είχε η Μαριορή ο φερετζές την έλειπε» ή και το σοφότερον «καν ψωμί δεν είχαμε, τσούρα μέχρι τα γόνατα»»;
Ο ιδιότροπος
(Τα κείμενα των «Ρεπόρτερ στο δρόμο» δεν υφίστανται επεξεργασία και εκφράζουν τις απόψεις των συντακτών τους).
http://www.topontiki.gr/article/17980
