Προχθές το βράδυ λίγο πριν κλείσιμο βρέθηκα σε ένα μεγάλο πολυκατάστημα στην Αθήνα. Ενώ παρατηρούσα μια ντουλάπα που με ενδιέφερε να...
αγοράσω ακούω δίπλα μου να διαπλικτίζεται έντονα μια <κυρία> με ένα υπάλληλο. Πλησίσα και είδα την Βίκυ Κουλιανού η οποία ήθελε να αγοράσει μια ντουλάπα και φώναζε και απιτούσε ότι επιδη είναι η Κουλιανού έπρεπε να εξυπηρετηθεί άμεσα. Της εξηγούσε ο δύσμοιρος ο υπάλληλος ότι σε 5 λεπτά κλείνει το κατάστημα και ότι χρειάζεται συνεργείο να ξηλώθει την ντουλάπα. Της πρότεινε το παληκάρι να της την ετοιμάσουν και να έρθει οποιαδήπποτε άλλη ημέρα να την παρλάβει και η <κυρία> Κουλιανού απαιτούσε εδώ και τώρα να γίνει το δικό της καπρίτσιο, αδιαφορώνγταςε πότε θα πάει αυτός ο υπάλληλος των 450€, στο σπίτι του. εγώ προχώρησα προς το ταμείο όπου εκεί είδα ένα συνεργείο από 3 άτομα να σχολούνται μέχρι τις 10 το βράδυ ππου έφυγα από το κατάστημα , με την ντουλάπα της <κυρίας> Κουλιανού. ...για δες πως ψωνίζεται ο κόσμος ούτε λίγο ούτε πολύ , μια <κυρία πολυτελείας> έκανε ένα κατά! στημ α άνω κάτω γιατί απλά έτσι γούσταρε. πραγματικά λυπήθηκα γιατί στα παιδικά μου χρόνια είχα μια αφίσα της εν λόγω <κυρίας πολυτελείας> να κοσμεί το υπνοδωματίό μου. Λυπάμαι...λυπάμαι πολύ με την αλαζονεία και τον υπερμετρο εγωισμό που επέδειξε η εν λόγω <κυρίας πολυτελείας>.
Αναγνώστης
