tromaktiko: Η ουτοπία των παχυλών μισθών και των νεότατων συνταξιούχων

Τρίτη 28 Ιουνίου 2011

Η ουτοπία των παχυλών μισθών και των νεότατων συνταξιούχων



Τελευταία μένουμε συνεχώς με ανοιχτό το στόμα μαθαίνοντας ότι ορισμένοι ‘‘τυχεροί’’ συμπολίτες μας εργαζόμενοι έπαιρναν παχυλότατες αμοιβές...
τις οποίες εντέχνως μας απέκρυπταν οι αρμόδιοι, όπως, 5.600 ευρώ το μήνα στον ΗΣΑΠ και στη ΔΕΗ, 6.000 ευρώ το μήνα στη Βουλή επί 16- 18 μισθούς το χρόνο, 10.000 οι φορτοεκφορτωτές του ΟΛΠ φτάνοντας μέχρι και 150.000 ευρώ εισόδημα το χρόνο, τα ίδια και στα ΕΛΠΕ και αλλού, 6.000 ευρώ οι περίφημες καθαρίστριες στον ΟΠΑΠ, στην ΟΑ και στο Υπουργείο Οικονομικών, συντάξεις με 15 χρόνια υπηρεσίας ασχέτως ορίου ηλικίας όπου χιλιάδες εργαζόμενες σταμάτησαν να δουλεύουν από την ηλικία των 35 χρονών, συντάξεις στα 48,στα 52 στα 58, ενώ τώρα στα 65, εθελούσιες συνταξιοδοτήσεις στον ΟΤΕ και στον ΟΛΠ σε ηλικίες 48 ετών με 150.000 ευρώ εφάπαξ και 2.500 ευρώ το μήνα σύνταξη, εφάπαξ 150.000 ευρώ και επιπλέον ‘’προικοδότηση’’ στα τέκνα υπαλλήλων ΟΤΕ, στρατιωτικών και σωμάτων ασφαλείας ύψους 25.000 ευρώ/τέκνο όταν φτάσουν στην ηλικία των 25 ετών, 700.000 το χρόνο οι δύο πρωινοί πρώην τηλε-σαχλαμαρτζήδες της ΕΡΤ, αλλά και 500.000 ευρώ αμοιβές το χρόνο σε στελέχη και υψηλούς παρατρεχάμενους της ΕΡΤ, ΟΠΑΠ, ΔΕΚΟ και επιπλέον μπόνους για τα δήθεν επιτεύγματά τους, που χάρη σ’ αυτά μας έσυραν στο σημερινό αδιέξοδο.

Οι ηγεσίες της ΓΕΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ευθύνονται στο ακέραιο για όλα αυτά γιατί ενώ γνώριζαν ουδέποτε κατάγγειλαν και έκρυβαν το φαγοπότι αυτό των υψηλότατων αμοιβών, από όλους τους άλλους εργαζομένους και τους φορολογούμενους Έλληνες.

Είναι συνυπεύθυνοι και για το βούλιαγμα των ασφαλιστικών ταμείων αφού συμμετείχαν στις διοικήσεις τους και συναίνεσαν στο να παίξουν τα αποθεματικά στο λόττο, γιατί περί αυτού πρόκειται, για περισσότερα τάχα μου κέρδη και έτσι τα χάσαμε.

Είναι συνυπεύθυνοι για την τεράστια ανισορροπία αμοιβών και εισοδημάτων που δημιουργήθηκε. Τώρα μάθαμε από κάποιους μαρτυριάρηδες πολιτικούς και δημοσιογράφους το τι επί χρόνια συνέβαινε και πως ορισμένοι συμπολίτες μας εργαζόμενοι μας έκλεβαν με τον τρόπο τους.

Ουδέποτε ξεσήκωσαν τον κόσμο για τις υπερβολικές αμοιβές ορισμένων κατηγοριών εργαζομένων αλλά πάσχιζαν τάχαμου να ανεβάσουν τις αμοιβές των άλλων στο επίπεδο αυτό. Λες και δεν πήγαιναν στα ξένα κράτη και δεν έβλεπαν π.χ ότι στη Γερμανία μια πλούσια βιομηχανική χώρα, οι συνήθεις εργαζόμενοι έπαιρναν 2.500-3.000 έφευγαν στη σύνταξη στα 65 ή στα 67 με 2.000 ευρώ το μήνα, ενώ στην ηλιόλουστη ξενοδοχειακή Ελλάδα έπρεπε να φεύγουν στα 48 ή και πολύ νωρίτερα με τα ίδια λεφτά και γερά εφάπαξ.

Δηλαδή χρεωθήκαμε όλοι, για να τρώνε σήμερα του σκασμού ορισμένοι;

Όταν κάναμε κριτική γιατί συμβαίνουν όλα αυτά. παίρναμε την ουτοπική απάντηση ότι δεν πρέπει να κρίνουμε τους συμπολίτες μας που παίρνουν υψηλές αμοιβές αλλά να κοιτάξουμε να ανεβάσουμε τις δικές μας. Και η αφαίμαξη πήγαινε σύννεφο.

Λες και όλοι οι εργαζόμενοι στην Ελλάδα επρόκειτο ποτέ να πάρουν 6.000 ευρώ το μήνα, περισσότερα δηλ. απ’ όσα παίρνουν οι πιο πλούσιοι ευρωπαίοι, αλλά και να βγαίνουν στη σύνταξη στα 48.

Με το μύθο/κόλπο αυτό ορισμένοι χρεώνουν μέχρι και σήμερα όλο τον ελληνικό λαό παριστάνοντας μάλιστα τους βαρέως εργαζόμενους και αδικημένους πρωτοστατώντας στις απεργίες και στις όποιες αντιδράσεις. Όσοι καλλιέργησαν αυτούς τους μύθους είναι υπόλογοι στο λαό και ευθύνονται για τα δεινά που του προκάλεσαν.

Είμαστε η μόνη χώρα που διώχνει από την αγορά νεότατους εργαζόμενους και τους στέλνει στη σύνταξη με διάφορες δικαιολογίες και φωτογραφικές διατάξεις. Αποσύρονται από την πρώτη γραμμή εργασίας έμπειροι και εκπαιδευμένοι εργαζόμενοι που κόστισαν στο κράτος και στις επιχειρήσεις, λες και αυτή η χώρα δεν επιθυμεί να έχει παραγωγικό ιστό, λες και δεν επιθυμεί να έχει σωστούς καταρτισμένους εργαζόμενους και ποιοτικά προϊόντα.

Χώρισαν τους εργαζόμενους σε τυχερούς που πρόλαβαν και τα άρπαξαν όλα και άτυχους που δε ξέρουν τι τους περιμένει. Αλλοίμονο στις νέες γενιές που θα δουλεύουν νυχθημερόν για ένα κομμάτι ψωμί και για να πληρώνουν τους αρχιτεμπέληδες συνταξιούχους των 42 και 48 χρονών που παίζουν πρέφα στα χωριά τους.

Για πια ομοψυχία και αλληλεγγύη πλέον μιλάμε όταν επικρατεί το ‘‘ο σώζων εαυτόν σωθήτω’’ και οι φωτογραφικές διατάξεις προς ημέτερους ακόμα και σήμερα πάνε σύννεφο;

Είναι όμως απορίας άξιο γιατί τώρα, επί 2 σχεδόν χρόνια, δεν έγινε τίποτα προς την άμεση και δίκαιη ανακατανομή των βαρών και την αναδιανομή μισθών και εισοδημάτων, παρά μόνο σκληρές περικοπές σε κατηγορίες χαμηλά αμειβομένων χωρίς να τηρηθεί κανενός είδους προτεραιότητα ως προς το ύψος των εισοδημάτων.

Εφόσον όμως βουλιάζουμε έπρεπε σε μια νύχτα να παρθούν δίκαια μέτρα για όλους και μάλιστα αναδρομικά και το πρωί να έχουν μπει όλα και όλοι στη θέση τους. Αλλά πώς να γίνει αυτό όταν ο καθένας πιστεύει ότι εργάζεται στην πλέον σημαντική, βαριά, επικίνδυνη και ανθυγιεινή δουλειά του πλανήτη, γιατί έτσι τον έμαθαν και είναι έτοιμος να κατασπαράξει όλους τους άλλους;

Το ίδιο και με τους κλέφτες και τους καταχραστές. Τι περιμένουν προκειμένου με συνοπτικές διαδικασίες, να επιστραφούν άμεσα τα κλεμμένα και να κατασχεθούν οι περιουσίες κλεφτών και καταχραστών, αλλά και να φορολογηθούν αναδρομικά όλες οι παχυλές αμοιβές, τα εφάπαξ και τα μπόνους που δόθηκαν την τελευταία 10ετία, για να ησυχάσει ο λαός και να δεχτεί τα όποια μέτρα του επιφυλάσσουν ακόμη.

Για όλα αυτά όμως χρειάζονται ηγέτες με οράματα και όχι τηλε-συνδικαλιστές και πολιτικάντηδες της καρπαζιάς, που με τις ανοησίες τους μας οδηγούν σε νέες εθνικές περιπέτειες μιας.

Αναγνώστης
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!