«Το 35% των γυναικών μετά την ηλικία των 60 πάσχει από οστεοπόρωση, συνεπεία της οποίας προκαλούνται εύκολα κατάγματα, με πιο συχνά αυτά της σπονδυλικής στήλης, που καθιστούν τη ζωή επώδυνη. Η κυφοπλαστική έρχεται να ανακουφίσει αυτά τα επώδυνα περιστατικά τα οποία δεν ανακουφίζονται με τα φάρμακα», επισημαίνει ο καθηγητής ορθοπαιδικής στο ΑΠΘ Γεώργιος Καπετάνος, μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με αφορμή το 9ο Συνέδριο Μεταβολικών Νοσημάτων των Οστών, που διοργανώνει η Πανεπιστημιακή Ορθοπαιδική Κλινική του νοσοκομείου Παπαγεωργίου, από 30 Ιουνίου μέχρι τις 2 Ιουλίου, στην Ουρανούπολη της Χαλκιδικής.
«Η κυφοπλαστική είναι μία νέα τεχνική μικρής επεμβατικότητας, η οποία εφαρμόζεται εδώ και δέκα χρόνια. Με τη μέθοδο αυτή διορθώνονται οστεοπορωτικά κατάγματα, που έχουν ως συνέπεια να κάθονται οι σπόνδυλοι, προκαλώντας πόνο και παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης. Με τη βοήθεια ενός μόνιτορ προσπαθούμε με ένα τροκάρ, δηλαδή με μία χοντρή βελόνα, κι ένα μπαλονάκι να ανασηκώσουμε τον σπόνδυλο που έχει κάτσει, βάζουμε ειδικό οστικό ακρυλικό τσιμέντο στο κενό και στη συνέχεια σταθεροποιούμε το κάταγμα με νάρθηκα. Τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά και η ανακούφιση θεαματική. Σταματά ο πόνος, διορθώνεται η κύφωση και σε μικρό βαθμό η παραμόρφωση της σπονδυλικής στήλης. Ο ασθενής έρχεται το πρωί και φεύγει το απόγευμα. Τα αποτελέσματα είναι ενθαρρυντικά. Δεν ανοίγουμε τον ασθενή, η επέμβαση διαρκεί μισή ώρα και γίνεται με τοπική αναισθησία», εξήγησε ο κ. Καπετάνος.
Ωστόσο, η μέθοδος αυτή δεν ενδείκνυται για όλα τα κατάγματα και πρέπει να γίνεται από έμπειρο και εξειδικευμένο γιατρό. «Η επέμβαση αυτή δεν συνιστάται για όλα τα κατάγματα. Τα κατάγματα πρέπει να είναι πρόσφατα, δηλαδή δεν μπορεί να εφαρμοστεί σε παλιά και μισοκολλημένα κατάγματα. Ο γιατρός θα κρίνει σε ποιες περιπτώσεις μπορεί να εφαρμοστεί η κυφοπλαστική. Τέτοιου είδους επεμβάσεις πρέπει να γίνονται από έμπειρο γιατρό, διότι υπάρχει ο κίνδυνος να πληγεί ένα αγγείο ή ένα νεύρο ή ακόμη να φύγει ένα κομμάτι από το οστό στο νωτιαίο μυελό και να προκαλέσει ζημιά στον ασθενή», πρόσθεσε ο κ. Καπετάνος.
Στα οστά αναζητούν οι επιστήμονες το μυστικό της αναγέννησης
Στα οστά μπορεί να κρύβεται το μυστικό της αναγέννησης των ιστών. «Τα οστά δεν είναι ένας αδρανής ιστός αλλά ένα από τα πιο δραστικά στοιχεία του ανθρωπίνου σώματος. Επουλώνονται κατά ένα θαυμάσιο τρόπο έχουν μεγάλη αντοχή, παραμένουν αιώνες μετά το θάνατο του ανθρώπου. Μπορούν να αυτοεπιδιορθώνονται και να ανανεώνονται συνεχώς. Κάθε 10 χρόνια αλλάζει ο σκελετός του ανθρώπου, δηλαδή τα οστικά κύτταρα νεκρώνονται αποπίπτουν και αναγεννώνται. Αυτό γίνεται χάρη στον πολύπλοκο μηχανισμό της αναγέννησης των οστεοκυττάρων», επισήμανε ο κ. Καπετάνος.
Σε αυτό το μηχανισμό αναζητούν οι επιστήμονες μέσω της γενετικής, της νανοτεχνολογίας και της μοριακής βιολογίας, το μυστικό, το οποίο ίσως μπορέσει να οδηγήσει στην αναγέννηση των οργάνων. «Η λειτουργία αυτού του μηχανισμού αποτελεί ένα φως στο τούνελ, που ενδεχομένως θα οδηγήσει σε σημαντικές ανακαλύψεις», τόνισε ο κ. Καπετάνος.
