Από την άλλη όμως, ετοιμάζονται και οι εχθροί μας. οι εκπρόσωποι του διεθνούς κεφαλαίου με τους κυβερνώντες που έχουν ορίσει στην Ελλάδα.
Οι τελευταίοι μάλιστα, είναι πολύ πιο οργανωμένοι, έχουν εκπονήσει σχέδιο για την αντιμετώπισή μας. Επίσης έχουν ήδη ετοιμάσει και εναλλακτικά, σε περίπτωση που το βασικό δεν τους βγαίνει.
Για αυτό είναι απόλυτη ανάγκη, να υπάρχει ένα σχέδιο να τους αντιμετωπίσει και ο λαός. Γνωρίζουμε την δυσκολία αυτού του εγχειρήματος. Ο χρόνος, είναι ελάχιστος για να συμφωνήσουμε σε σχέδιο αντιμετώπισης των καταπιεστών μας. Παρόλα αυτά, όλοι πρέπει να έχουμε στο μυαλό μας, μερικά από τα παιχνίδια που θα μας παίξουν τα ντόπια και ξένα αφεντικά.
Το παιχνίδι, είναι κατ’ αρχήν στον τομέα των ιδεών. Π.χ. Μια από τις ιδέες που προσπαθούν να μας υποβάλλουν, είναι ότι μπορεί να γίνει αλλαγή, με απόλυτα ειρηνικό τρόπο. Η ειρήνη είναι πράγματι πολύτιμη. Όλος ο ελληνικός λαός, τη θέλει και αγωνίζεται για αυτή. Αλλά δυστυχώς δεν εξαρτάται από εμάς. Αυτό γιατί, όταν μιλάμε για ειρήνη, εννοούμε πάντα μια διευθέτηση διαφορών, που γίνεται ανάμεσα σε δύο τουλάχιστον μέρη. Σ αυτήν την περίπτωση, ο λαός είναι από τη μια μεριά και η κυβέρνηση, ως εκπρόσωπος της νέας παγκόσμιας τάξης από την άλλη. Όσο και αν θέλει ο λαός, ειρηνικές αλλαγές, αν το άλλο μέρος, (δηλαδή η κυβέρνηση), επιλέγει την βία, δεν μπορούμε να έχουμε ειρηνική διευθέτηση των διαφορών. Για να έχουμε ειρήνη, πρέπει και ο λαός και η κυβέρνηση, να επιλέξει έναν ειρηνικό και πολιτισμένο τρόπο διευθέτησης των διαφορών. Π.χ. εφόσον είναι ξεκάθαρο και στον πιο δύσπιστο παρατηρητή πως, άλλα ο λαός επιθυμεί και άλλα η κυβέρνηση διατάζει. Μια κυβέρνηση που θα επιθυμούσε ειρήνη, θα μπορούσε π.χ. να προχωρήσει σε δημοψηφίσματα. Επιμένει να μην το κάνει, γιατί νομίζει πως έχει τη δύναμη με το μέρος της, ενάντια στο λαό. Είναι η κυβέρνηση, που ενώ θα μπορούσε να λύσει τα προβλήματα με προσφυγή στο λαό, δεν το κάνει, ακριβώς γιατί δεν την ενδιαφέρει, ούτε ο λαός, ούτε τα προβλήματά του, ούτε βέβαια η κοινωνική ειρήνη. Το μόνο που την ενδιαφέρει, είναι να επιβάλλει τις προσταγές των αφεντικών της.
Δεν θα ασχοληθούμε με τις άλλες ιδέες που προσπαθούν να μας περάσουν, γιατί έχουν αναλυθεί αρκετά. Π.χ. αν αρνηθούμε τις δανειακές συμβάσεις δεν θα έχουμε λεφτά να κινηθούμε, δεν έχουμε περιθώρια διαπραγμάτευσης, κλπ.κλπ.
Εκτός όμως από τις δικές τους απόψεις που προσπαθούν να μας επιβάλλουν, όταν δεν μας ‘πείθουν’ και συγκεντρωνόμαστε, έχουν ως όπλο τις δυνάμεις καταστολής και νόμους που οι ίδιοι έχουν ψηφίσει για την προστασία τους. Σίγουρα τα χρησιμοποιούν και τα δύο. Η δική μας πρακτική, πρέπει να είναι να τα αντιμετωπίσουμε. Π.χ. όσοι έχουν αντιασφυξιογόνες μάσκες, ας τις πάρουν μαζί τους, ανεξάρτητα από το αν απαγορεύεται ή όχι. Κανείς να μην ξεκινήσει για το Σύνταγμα, χωρίς μια κάποια μάσκα και βαζελίνη. Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε, όταν μας πετούν τα χημικά.
Αν βρεθούμε απέναντι από κάποιον ματατζή που θέλει να μας χτυπήσει, ας θυμηθούμε το εξής. Κρατάει την ασπίδα του, στο ύψος του ώμου του. Αν χτυπήσουμε την ασπίδα στο πάνω μέρος, τότε αυτή τον χτυπάει σε σημείο που τον κάνει για λίγα δεύτερα να χάσει τη δύναμή του. Είναι αρκετά για μας, ώστε να μπορέσουμε να διοργανώσουμε την άμυνά μας ή τον τρόπο διαφυγή μας.
Την τελευταία φορά, έστησαν φράχτες και απέκλεισαν τη βουλή για να μην μπει ο λαός. Ας θυμηθούμε ότι επειδή στο πίσω (το δικό τους) μέρος, οι φράχτες έχουν στηρίγματα, όσο και αν τα σπρώξουμε δεν πέφτουν. Αν όμως είχαμε σιδερένιους γάντζους και χονδρά σκοινιά, θα μπορούσαμε να πετάξουμε τους γάντζους στο επάνω μέρος και να τραβήξουμε τους φράχτες προς την πλευρά μας. Φυσικά αν σκεφτούμε, θα βρούμε και καλύτερες ιδέες για να αντιμετωπίσουμε τους φράχτες και όλα τα άλλα εμπόδιά τους. Πρέπει όμως να πάμε έχοντας ήδη όλα τα χρειώδη για να μπορέσουμε να διαδηλώσουμε, ειρηνικά, όπως εμείς επιθυμούμε, στην πλατεία Συντάγματος.
Όλοι φυσικά θέλουμε μια ειρηνική διαμαρτυρία. Αλλά αν οι γνωστοί άγνωστοι, ξαναέρθουν και χτυπήσουν κόσμο, όπως την τελευταία φορά, τότε το μόνο που μας απομένει, είναι να αντισταθούμε. Μικρές ομάδες εναντίον του καθενός από τους γνωστούς άγνωστους κουκουλοφόρους. Όλοι μαζί, μπορούμε να τους αντιμετωπίσουμε, ακόμα και αν κρατούν καδρόνια. Καλό θα ήταν, να κατέβουν οργανωμένα, ως σύνολο, για την υπεράσπιση του λαού, όσα από τα παιδιά του, γνωρίζουν πολεμικές τέχνες, ή έχουν τέτοιου είδους ικανότητες. Θα προσφέρουν ύψιστη υπηρεσία στο κοινωνικό σύνολο.
Υπάρχει πάντα η περίπτωση να θελήσουν να πάνε οι βουλευτές για να υπογράψουν την παράδοση της Ελλάδας, με ελικόπτερα. Οι βουλευτές όμως θα ξεκινήσουν από το σπίτι τους. Μια ομάδα έξω από το σπίτι κάθε βουλευτή, θα βοηθούσε να μην μπορέσουν ποτέ να φτάσουν στη βουλή.
Στα διόδια επίσης, το πιο πιθανό, είναι να υπάρχουν αστυνομικά αυτοκίνητα και να μην αφήνουν τους διαδηλωτές να περάσουν. Στην φανερή παρανομία τους (παρακωλύουν τις συγκοινωνίες), απαντάμε ελευθερώνοντας τη μπάρα και σηκώνοντας και τοποθετώντας αλλού το περιπολικό που μας φράζει το δρόμο. Ακόμα και αν κλείσουν τους κεντρικούς δρόμους που οδηγούν στην Αθήνα, υπάρχουν πάντα εναλλακτικοί. Ένας πολύ καλός χάρτης και ένα καλό εναλλακτικό σχέδιο βοηθάει.
Πάνω από όλα ψυχραιμία, το σημαντικότερο όπλο της ανθρωπότητας. Όποια κατάσταση και αν μας παρουσιαστεί. Ελπίζουμε βέβαια, πως οι κυβερνώντες θα ακούσουν τη φωνή του λαού και αν δεν παραιτηθούν, τουλάχιστον θα θέσουν σε δημοψήφισμα, την προηγούμενη δανειακή σύμβαση, μνημόνιο Ι, το μεσοπρόθεσμο και τον εφαρμοστικό. Αν εξακολουθήσουν να μας εμπαίζουν και θελήσουν να προβούν σε τερτίπια κάθε είδους (νομικά, πολιτικά κλπ), το μόνο που μας απομένει, είναι να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας και τις οικογένειές μας, εισερχόμενοι ‘ειρηνικά’ στη βουλή. Σε περίπτωση όμως που η εξουσία ενεργήσει όπως ένα χρόνο πριν, στα γεγονότα στη Marfin, τότε θα πρέπει να εισέλθουμε ακόμα πιο ‘ειρηνικά’ στη βουλή, αντιμετωπίζοντάς τους, σαν ίσος προς ίσον και ανταποδίδοντάς τους τα ίδια.
ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ
Ε.Ε.Α
Για τους κυβερνώντες την Ελλάδα τα τελευταία χρόνια, υπενθυμίζουμε: Την προδοσία πολύ ηγάπησαν τον προδότη ουδείς...
