την αποτυχία της οικονομικής πολιτικής και το αδιέξοδο που μεγαλώνει διαρκώς.
Ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου και ο Ευάγγελος Βενιζέλος αντάλλαξαν και τα πρώτα δημόσια πυρά αλλά, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της «δημοκρατίας» και του Φοίβου Κλαυδιανού, στο παρασκήνιο έχει ξεσπάσει ανηλεής πόλεμος.
Η πλευρά Βενιζέλου, προκειμένου να δικαιολογήσει την ψυχρολουσία που υπέστη τις τελευταίες ημέρες, δεν διστάζει να κατηγορήσει ακόμη και ως «ψεύτη» τον κ. Παπακωνσταντίνου.
Του χρεώνει συγκεκριμένα ότι ανακοίνωσε αλλαγές και «βελτιώσεις» στο Μεσοπρόθεσμο χωρίς συνεννόηση με τους δανειστές, με αποτέλεσμα, όταν ο κ. Βενιζέλος πήγε στο Eurogroup, να βρεθεί ενώπιον δυσάρεστων εκπλήξεων.
Ορισμένοι από την ίδια πλευρά καταλογίζουν μάλιστα και σκοπιμότητα στον κ. Παπακωνσταντίνου ότι εν όψει της αποχώρησής του από το υπουργείο Οικονομικών ήθελε να εκθέσει τον αντικαταστάτη του.
Η αντεπίθεση εκδηλώθηκε από τον κ. Παπακωνσταντίνου μέσω συνέντευξής του σε κυριακάτικη εφημερίδα, στην οποία υποστηρίζει ότι πολλές από τις αλλαγές είχαν συμφωνηθεί με την τρόικα πριν από τον ανασχηματισμό και αφήνει να εννοηθεί ότι η συμφωνία ενδεχομένως «χάλασε» αμέσως μετά, όταν ανέλαβε το υπουργείο ο κ. Βενιζέλος.
Με την ιδιότητα του υπουργού Περιβάλλοντος πλέον, ο κ. Παπακωνσταντίνου ειρωνεύεται τον διάδοχό του, φτάνοντας στο σημείο να δηλώσει ότι ο κ. Βενιζέλος «έχει ήδη αντιληφθεί από πρώτο χέρι τη δυσκολία του εγχειρήματος», προσθέτοντας ότι «πρέπει να το ζήσεις για να το καταλάβεις πραγματικά».
Στο επιτελείο του κ. Βενιζέλου πνέουν μένεα ύστερα από τις δηλώσεις αυτές και, σύμφωνα με πληροφορίες, στελέχη προσκείμενα στον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ετοιμάζονται να θέσουν γενικότερο θέμα για τον κ. Παπακωνσταντίνου, ακόμη και αποπομπής του από την κυβέρνηση, εφόσον επιβεβαιωθεί επίσημα ότι δεν είχε πει την αλήθεια για τις αλλαγές στα μέτρα.
Ο εμφύλιος αυτός αντανακλά και τη γενικότερη διάλυση της κυβέρνησης παρά τον ανασχηματισμό.
Φαίνεται μάλιστα ότι και ο νέος αντιπρόεδρός της βλέπει να καταρρέουν οι ελπίδες του ότι θα ακολουθούσε μια (ελαφρά έστω) ανάκαμψη, την οποία θα μπορούσε να πιστωθεί ο ίδιος.
Γι’ αυτό και αντιμετωπίζει το δίλημμα αν τον ευνοεί στα σχέδιά του να «μακροημερεύσει» η παρούσα κυβέρνηση, απειλώντας να συμπαρασύρει στην απόλυτη καταστροφή και τον ίδιο, ή είναι προτιμότερο να «πέσει» σύντομα, ώστε να διατηρήσει κάποιες ελπίδες για την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ.
Ηδη ο κ. Βενιζέλος τσαλακώνεται συνεχώς. Ακόμη και για το θέμα του μπόνους των αποδείξεων είναι εκτεθειμένος, αφού το απέδωσε σε «παρεξήγηση» και σε λάθος ερμηνεία της «νομοτεχνικής διατύπωσης».
Αποδεικνύεται όμως ότι δεν είναι έτσι, αφού είχαν προϋπολογιστεί περί τα 600.000.000 ευρώ από την αναδρομική κατάργησή του, την οποία μάλιστα είχε εισηγηθεί ο «βενιζελικός» βουλευτής Γ. Αμοιρίδης.
Και τώρα, με την αναδίπλωση του κ. Βενιζέλου -αφού στο μεταξύ δέχθηκε τα δημόσια πυρά του έτερου αντιπροέδρου Θ. Πάγκαλου, ο οποίος δήλωσε υπέρμαχος του κινήματος των αποδείξεων- αναζητούνται άλλοι τρόποι για να καλυφθεί η νέα «τρύπα»!
Ο κ. Βενιζέλος ζορίζεται τέλος και σε πιο… μεσοπρόθεσμη βάση, καθώς βλέπει ότι έτσι το χρέος δεν είναι με τίποτα βιώσιμο. Γι’ αυτό και αναγκάστηκε να μιλήσει ήδη για την ανάγκη μιας «διαφορετικής αντίληψης ως προς τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητά του», κάνοντας το πρώτο βήμα υπέρ της πρότασης του άτυπου συμβούλου του Θ. Πελαγίδη περί «αναδιάρθρωσης κατά 30%».
politis-gr.com
