Προχθές, αγόρασα από το χρωματοπωλείο της γειτονιάς μου στο Μαρούσι ένα σακουλάκι με κρυστάλλους για συσκευή αφύγρανσης. Το κόστος ήταν 3,5 ευρώ.
Περνώντας για κάποια δουλειά από ένα άλλο κατάστημα επισκευής ηλεκτρικών συσκευών στο Μαρούσι, είδα ότι πουλούσε επίσης το ίδιο ακριβώς σακουλάκι, με την ίδια ακριβώς ποσότητα, της ίδιας ακριβώς μάρκας...
Όταν ρώτησα τιμή η απάντηση ήταν : 6,5 ευρώ!!!! Η χονδρική τιμή να έχει πόσο.... 50 λεπτά του ευρώ..., άντε 1 ευρώ;
Επομένως, όταν βλέπω ότι υπάρχει τόση αισχροκέρδια, και ο Ελληνάρας καταστηματάρχης (προς Θεού εννοείται πως δεν είναι όλοι έτσι... αλλά δυστυχώς με αυτή τη νοοτροπία έχουμε μεγαλώσει...) νοιάζεται μόνο για το πως θα κάνει σύντομες αρπαχτές, γιατί εγώ να μη συνεχίζω να υποστηρίζω τις αγορές που κάνω από το Ebay και να στέλνω τα λεφτάκια μου στο εξωτερικό, αλλά να εξυπηρετούμαι καλύτερα;
Γιατί να μη πηγαίνω στο εξωτερικό για διακοπές που θα μου έρθει και πιο οικονομικά και θα συναναστραφώ με πιο σωστούς ανθρώπους... Άλλωστε...τώρα θυμηθήκαν οι περισσότεροι ξενοδόχοι να ρίξουν τις τιμές;;; Δεν κάνουν πια καλές μπάζες όσο κάνανε τα προηγούμενα χρόνια... Για να μη βάλω τις καφετέριες και τα εστιατόρια...
Δε περιμένω από κανένα "Κράτος" να δώσει λύση. Τη λύση πρέπει να τη δώσουμε εσύ και εγώ με την καθημερινότητά μας.
Δε περιμένω από τους 1000 κυβερνούντες να προσπαθήσουν να συμμαζέψουν ένα λαό 12 εκατομμυρίων, πού ούτε για ένα τσιγάρο δε βάζει νερό στο κρασί του, όταν σε λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (και καλά), π.χ. Σλοβενία, εν μία νυκτί το απαγορέψανε από παντού και όλοι σεβάστηκαν το νόμο...
Ένα λαό που στη Δημοκρατία που έχουμε και καλά...μια ζωή ψήφιζε το συμφέρον/τσέπη του και όχι το κοινό συμφέρον...
Ένα λαό που δε μπορεί να καταλάβει ότι απόδειξη ζητάμε και παίρνουμε όχι για να έχουμε μείωση στο φόρο που θα πληρώσουμε, αλλά για να μην κλέβουμε το συνάνθρωπό μας.
Ένα λαό που μια ζωή η μέση τάξη είχε όνειρα να γίνει μεγαλοαστική... Να έχει 2 αυτοκίνητα (το ενα Porsche και το άλλο Fiat, να πάρει δάνειο για 300 τετραγωνικά μαιζονέτα...)
Φυσικά σε όλα τα παραπάνω δε βγάζω τον εαυτό μου έξω. Δυστυχώς είμαστε ότι είναι και οι πολιτικοί μας... Ο καθένας από εκεί που είναι, αρπάζει ότι μπορεί να φτάσει... Πρωτού λοιπόν να ζητάμε από τους άλλους να αλλάξουν...θα πρέπει να αλλάξουμε πρώτα όλοι μας...μήπως και η νέα γενιά έχει πιο ευοίωνο μέλλον από το δικό μας...
Η πολιτική της Ελλάδας (δανείζομαι για να ξεχρεώσω) είναι δυστυχώς η πολιτική που κάνει ο μέσος Έλληνας στο σπίτι του (παίρνω κάρτα για να πληρώσω άλλες κάρτες...).
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΛΕΦΤΑ... ΤΙ ΟΝΕΙΡΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΥΝΗΓΑΜΕ;;;
Γι'αυτό δεν αρκούν μόνο οι πλατείες... Πρέπει να αλλάξουμε και εμείς μαζί με τους πολιτικούς μας... Οι πολιτικοί μας είναι άνθρωποι σαν και εμάς που απλά βρεθήκανε σε άλλο πόστο. Πόστο με ευθύνες και πόστο που σου δίνει την 'ευκαιρία' να κλέψεις περισσότερο από άλλα πόστα, αν έχεις αυτή τη νοοτροπία... (που πάνω κάτω...όλοι την έχουμε δυστυχώς)... Μήπως και εμείς στη θέση τους, τα ίδια δε θα κάναμε;...
Θέλουμε αλλαγή. Δεν έχουμε Τουρκοκρατία εδώ και 150 χρόνια... Ας πάψουμε να ζούμε λες και έχουμε...
Αναγνώστης
