Νοιώθω απέραντη θλίψη και ακόμα μεγαλύτερη οργή για την κατάντια στην οποία οδήγησε την χώρα το πολιτικό κατεστημένο, τα τελευταία 35 χρόνια, συνυπολογίζοντας βέβαια και την δική μας ευθύνη, η οποία όμως... δεν θα πρέπει επ’ ουδενί να «αθωώνει» τους πραγματικούς υπεύθυνους, που οδήγησαν την χώρα σε ηθική, θεσμική και οικονομική χρεοκοπία… Έγραψα «αστειευόμενος» στην σελίδα μου στο facebook, ότι οι Έλληνες έχουμε δύο επιλογές πλέον για να ξεφύγουμε από την μέγγενη του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος, το οποίο προσπαθεί να δείξει στους πάντες, όσο πιο εμφαντικά μπορεί, ότι έχει πολύ μεγαλύτερη δύναμη, από τα ίδια τα κράτη…
Πρότεινα λοιπόν να χωριστεί η Ελλάδα στα δύο, ώστε ν’ αναγκαστούν να πάνε να εισπράξουν το τοκογλυφικό χρέος τους από την «Ελλάδα» που πλέον δεν θα υπάρχει… Κάτι ανάλογο δεν έκανε η Γερμανία 45 χρόνια στην Ελλάδα, προσπαθώντας να αποφύγει να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; Για όσους δεν γνωρίζουν η Δυτική Γερμανία μας παρέπεμπε στην Ανατολική και τούμπαλιν… Από την «Ένωση» των δύο Γερμανιών και μετά, σιγή ιχθύος από το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος…Η δεύτερη πρόταση είναι ολίγον τι ποδοσφαιρική!!! Προτείνω λοιπόν ν’ αλλάξουμε ονομασία στην χώρα… Να την ονομάσουμε «Νέα Ελλάδα», όπως έκαναν μερικοί εκ των επιφανέστερων «ηγετών» και νυν καταζητούμενων και φυλακισμένων της «ευημερούσας» μέχρι πρότινος αθλητικ
ής κοινωνίας, όπως ο Αχιλλέας Μπέος και ο Μάκαρος ο Ψωμιάδης, οι οποίοι άλλαξαν όνομα στον Πανιώνιο και την Καβάλα, μην πληρώνοντας ευρώ από τα χρέη των συγκεκριμένων ομάδων… Εκτός αν ακολουθήσουμε την συνταγή του «λαοφιλή» Ντέμη Νικολαΐδη και βάλουμε την χώρα στο άρθρο 44!!!
Η αλήθεια του «Ελληνικού ζητήματος» για μένα είναι μία… Όλοι μιλούν για ένα χρεωκοπημένο κράτος που δεν παράγει, χωρίς όμως να επισημαίνουν ότι η παραγωγικότητα είναι συνυφασμένη με τις «υποχρεώσεις» που έχουμε απέναντι στους εταίρους μας… Πολύ εύκολα θα μπορούσαμε να είχαμε ξεφύγει από την μέγγενη των αγορών, αποκτώντας βέβαια «νέα αφεντικά», όπως η Ρωσία ή η Κίνα… Για όσους δεν γνωρίζουν, και οι δύο προθυμοποιήθηκαν να πληρώσουν το χρέος μας… Το ζήτημα όμως είναι «τι θα πρέπει να παραχωρήσουμε»… Η Ελλάδα είναι ένα πολύ πλούσιο και πανέμορφο οικόπεδο, το οποίο όλοι θέλουν να έχουν στην επιρροή τους…
Μόλις αποτολμήσαμε να κάνουμε «κολεγιά» με τους Ρώσους και τους Κινέζους (μια στρατηγική στην εξωτερική πολιτική που είχε εμπνευστή τον Ανδρέα Παπανδρέου και εκφραστή τον Κώστα Καραμανλή), μόλις είπαμε ΟΧΙ στο Βουκουρέστι, όλο το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα στράφηκε εναντίον της Ελληνικής Οικονομίας, η οποία κατά τα λεγόμενα τους, μπορεί να συμπαρασύρει σε χρεοκοπία όλη την ευρωζώνη!!! Μια Ελληνική Οικονομία η οποία αποτελεί το 1,5% της Ευρωπαϊκής Οικονομίας και το 0,002% της Παγκόσμιας!!!
Φίλοι μου, στον Ελλαδικό χώρο ΟΝΤΩΣ υπάρχει πολύ σημαντικός ορυκτός πλούτος… Ακόμα και πετρέλαιο ΚΑΙ στο Αιγαίο ΚΑΙ στο Ιόνιο!!! Δυστυχώς όμως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ανήκει σ’ εμάς… Τα έχουμε «υποθηκεύσει» στους εταίρους μας… Με τις τελευταίες εξελίξεις κινδυνεύουμε εκτός από τις θάλασσες μας να χάσουμε και την γη μας…
Κλείνοντας παραθέτω τα λόγια ενός πραγματικά μεγάλου Έλληνα του Μίκη Θεοδωράκη: «Η ντροπή που νιώθω είναι απέραντη όχι μόνο γιατί δεν μπορώ να αντιδράσω, αλλά πιο πολύ γιατί βλέπω γύρω μου όλους αυτούς τους διαμορφωμένους από τους πολιτικούς μου αντιπάλους να δέχονται αδιαμαρτύρητα τον ευτελισμό της χώρας μας, φτύνοντας έτσι πάνω στις θυσίες και στο αίμα που έχυσε η γενιά μου για μια Πατρίδα Ελεύθερη, Ανεξάρτητη και Υπερήφανη».
http://stamparismata.blogspot.com
Πρότεινα λοιπόν να χωριστεί η Ελλάδα στα δύο, ώστε ν’ αναγκαστούν να πάνε να εισπράξουν το τοκογλυφικό χρέος τους από την «Ελλάδα» που πλέον δεν θα υπάρχει… Κάτι ανάλογο δεν έκανε η Γερμανία 45 χρόνια στην Ελλάδα, προσπαθώντας να αποφύγει να πληρώσει τις πολεμικές αποζημιώσεις από τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο; Για όσους δεν γνωρίζουν η Δυτική Γερμανία μας παρέπεμπε στην Ανατολική και τούμπαλιν… Από την «Ένωση» των δύο Γερμανιών και μετά, σιγή ιχθύος από το πολιτικό κατεστημένο της Ελλάδος…Η δεύτερη πρόταση είναι ολίγον τι ποδοσφαιρική!!! Προτείνω λοιπόν ν’ αλλάξουμε ονομασία στην χώρα… Να την ονομάσουμε «Νέα Ελλάδα», όπως έκαναν μερικοί εκ των επιφανέστερων «ηγετών» και νυν καταζητούμενων και φυλακισμένων της «ευημερούσας» μέχρι πρότινος αθλητικ
ής κοινωνίας, όπως ο Αχιλλέας Μπέος και ο Μάκαρος ο Ψωμιάδης, οι οποίοι άλλαξαν όνομα στον Πανιώνιο και την Καβάλα, μην πληρώνοντας ευρώ από τα χρέη των συγκεκριμένων ομάδων… Εκτός αν ακολουθήσουμε την συνταγή του «λαοφιλή» Ντέμη Νικολαΐδη και βάλουμε την χώρα στο άρθρο 44!!!
Η αλήθεια του «Ελληνικού ζητήματος» για μένα είναι μία… Όλοι μιλούν για ένα χρεωκοπημένο κράτος που δεν παράγει, χωρίς όμως να επισημαίνουν ότι η παραγωγικότητα είναι συνυφασμένη με τις «υποχρεώσεις» που έχουμε απέναντι στους εταίρους μας… Πολύ εύκολα θα μπορούσαμε να είχαμε ξεφύγει από την μέγγενη των αγορών, αποκτώντας βέβαια «νέα αφεντικά», όπως η Ρωσία ή η Κίνα… Για όσους δεν γνωρίζουν, και οι δύο προθυμοποιήθηκαν να πληρώσουν το χρέος μας… Το ζήτημα όμως είναι «τι θα πρέπει να παραχωρήσουμε»… Η Ελλάδα είναι ένα πολύ πλούσιο και πανέμορφο οικόπεδο, το οποίο όλοι θέλουν να έχουν στην επιρροή τους…
Μόλις αποτολμήσαμε να κάνουμε «κολεγιά» με τους Ρώσους και τους Κινέζους (μια στρατηγική στην εξωτερική πολιτική που είχε εμπνευστή τον Ανδρέα Παπανδρέου και εκφραστή τον Κώστα Καραμανλή), μόλις είπαμε ΟΧΙ στο Βουκουρέστι, όλο το παγκόσμιο τραπεζικό σύστημα στράφηκε εναντίον της Ελληνικής Οικονομίας, η οποία κατά τα λεγόμενα τους, μπορεί να συμπαρασύρει σε χρεοκοπία όλη την ευρωζώνη!!! Μια Ελληνική Οικονομία η οποία αποτελεί το 1,5% της Ευρωπαϊκής Οικονομίας και το 0,002% της Παγκόσμιας!!!
Φίλοι μου, στον Ελλαδικό χώρο ΟΝΤΩΣ υπάρχει πολύ σημαντικός ορυκτός πλούτος… Ακόμα και πετρέλαιο ΚΑΙ στο Αιγαίο ΚΑΙ στο Ιόνιο!!! Δυστυχώς όμως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν ανήκει σ’ εμάς… Τα έχουμε «υποθηκεύσει» στους εταίρους μας… Με τις τελευταίες εξελίξεις κινδυνεύουμε εκτός από τις θάλασσες μας να χάσουμε και την γη μας…
Κλείνοντας παραθέτω τα λόγια ενός πραγματικά μεγάλου Έλληνα του Μίκη Θεοδωράκη: «Η ντροπή που νιώθω είναι απέραντη όχι μόνο γιατί δεν μπορώ να αντιδράσω, αλλά πιο πολύ γιατί βλέπω γύρω μου όλους αυτούς τους διαμορφωμένους από τους πολιτικούς μου αντιπάλους να δέχονται αδιαμαρτύρητα τον ευτελισμό της χώρας μας, φτύνοντας έτσι πάνω στις θυσίες και στο αίμα που έχυσε η γενιά μου για μια Πατρίδα Ελεύθερη, Ανεξάρτητη και Υπερήφανη».
