Σημαντικό να σημειωθεί είναι ότι οι λανθάνουσες αυτοκτονίες δεν καταγράφονται. Βγαίνουν άνθρωποι στην ευθεία, μέρα μεσημέρι και σκοτώνονται στην απέναντι μεριά του δρόμου ή πέφτουν από το μπαλκόνι. Εάν το άτομο δεν είναι βαριά καταθλιπτικό, αυτές είναι λανθάνουσες αυτοκτονίες που δεν σχεδιάζονται από πριν, αλλά το άτομο αντιδρώντας παρορμητικά καθώς πνίγεται από το άγχος. Οι λανθάνουσες αυτοκτονίες στατιστικά, είναι γύρω στο 30-40% των γενικών αυτοκτονιών» λέει ο κ. Γιώργος Οικονόμου και κλείνει υπογραμμίζοντας: «Αυτό είναι το ανησυχητικό, γιατί κυρίως αυτές οι αυτοκτονίες παρατηρούνται το τελευταίο διάστημα. Από την άλλη, υπάρχουν πολλές απόπειρες αυτοκτονιών».
Από την άλλη, ο κ. Γιώργος Τσίγκας, ψυχίατρος του Νοσοκομείου Τρικάλων, σημειώνει: «Έχουν διπλασιαστεί από το έτος 2009, στο 2010 και από το 2010 στο 2011, οι αυτοκτονίες στην Ελλάδα. Αυτό συνδέεται άμεσα με την οικονομική κρίση. Τα ίδια ποσοστά αφορούν και τα Τρίκαλα, όπου τους τελευταίους μήνες είχαμε τρανταχτές αυτοκτονίες.
Υπάρχουν βέβαια και οι ανεπίσημες αυτοκτονίες, οι οποίες καταγράφονται ως ατυχήματα. Ή επίσης ορισμένες αυτοκτονίες δεν καταγράφονται από ορισμένους γιατρούς, εξαιτίας του κοινωνικού στίγματος που ακολουθεί μια τέτοια πράξη
Στο Νοσοκομείο Τρικάλων, καταγράφουμε κατά μέσο όρο, πάνω από 1 περιστατικό απόπειρας αυτοκτονίας, κάθε έξι μέρες, χωρίς φυσικά να προσμετρούνται τα περιστατικά που έρχονται στο Νοσοκομείο ως ατυχήματα και δεν καταγράφονται στο ψυχιατρικό τμήμα ή εκείνα που δεν έρχονται στο Νοσοκομείο, από λιγότερο επικίνδυνες απόπειρες, στις οποίες οι συγγενείς, προστρέχουν για βοήθεια στους ιδιώτες γιατρούς σε μια προσπάθεια τους να αποκρύψουν το περιστατικό.
Οι πιο συνηθισμένες απόπειρες αυτοκτονίας στην περιοχή μας, γίνονται κυρίως με φάρμακα (χλωρίνη, φυτοφάρμακα και ακολουθούν οι δηλητηριάσεις από φαρμακευτικά σκευάσματα). Οι απόπειρες αυτοκτονίας στην περιοχή μας, πάνω από το διπλάσιό τους, αφορούν κυρίως γυναίκες».
http://hellas-now.blogspot.com
