Ο καιρός έχει γυρίσματα και η άλλοτε Κύπρος από χώρα φιλόξενη έχει αλλάξει. Η ανεργία καλπάζει πιο γρήγορα από ποτέ στην ‘κούρσα’ της οικονομικής κρίσης.
Νεαρά παιδιά με πτυχία, φιλοδοξίες, καινούργιες ιδέες, μένουν ανεκμετάλλευτα αφού η κυπριακή αγορά δεν μπορεί να τους απορροφήσει. Οι ξένοι απορροφούνται πιο εύκολα από τους ντόπιους, αφού το φθηνό εργατικό δυναμικό σε συνδυασμό με την οικονομική κρίση δείχνει ευνοϊκό εκ μέρους τους. Λογική εξέλιξη λοιπόν είναι να βλέπονται οι αλλοδαποί με διαφορετικό ματι. Πως να νιώθει ενας 25χρονος με πτυχίο, όταν δεν μπορεί να βρει απασχόληση στην ίδια του την χώρα, ενώ ενας ξένος να βρίσκει. Κάποιοι κατηγορούν τους μετανάστες ότι αυτοί ευθύνονται για την κατάντια του τόπου μας. Φυσικά το συγκεκριμένο θέμα έχει δυο όψεις αφού οι κύριοι υπεύθυνοι του θέματος δεν είναι άλλοι παρά εμείς οι ίδιοι. Οι Κύπριοι επιχειρηματίες προτιμάνε το ξένο εργατικό δυναμικό λόγω μισθού. Επίσης στις μέρες μας ένας ντόπιος δεν δέχεται να ζήσει με μισθούς που παίρνει ένας μετανάστης που εργοδοτείται στην Κύπρο, πόσο μάλλον όταν πρόκειται για χειροναχτική δουλεια. Αυτός ο ‘οικονομικός ρατσισμός προήλθε βέβαια απόν την συνεχή μετανάστευση αλλοδαπών στην Κύπρο, αλλά οι υπεύθυνοι του προβλήματος είμαστε εμείς. Ρίχνοντας το μπαλάκι συνεχώς στην αντίθετη πλευρά δεν λύνεται το πρόβλημα. Καιρός είναι να αρχίσουμε να βλέπουμε πιο καθαρά τα θέματα όσον αφορά την εργοδότηση των μεταναστών στην Κύπρο, διότι το πρόβλημα γίνεται ολοένα και πιο σοβαρό, αφού η οικονομία γενικότερα δείχνει ανήμπορη να αντιδράσει.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
