''Οι στρατιωτικοί μας είναι και θα παραμείνουν εκτός ενιαίου μισθολογίου. Αυτό είναι σαφέστατο και από την Κυβέρνηση και από τον πολιτικό Προϊστάμενο των Ενόπλων Δυνάμεων. Θα υπερασπιστούμε την αποστολή τους. Βεβαίως και με την παροχή αυτού που λέμε κοινωνικού μισθού, φτιάχνοντας περισσότερα σπίτια, στα οποία θα μένουν οι αξιωματικοί, κόβοντας από αλλού, για να μπορούν να φέρουν σε πέρας το έργο τους''.
Αποσπάσματα συνέντευξης ΥΕΘΑ κ. Π. Μπεγλίτη στην εκπομπή της ΝΕΤ: «ΠΡΩΙΝΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ» με τους δημοσιογράφους Κώστα Αρβανίτη και Μαριλένα Κατσίμη
Για τη χρήση βίας:
H βία είναι ένα από τα κρίσιμα ζητήματα της σημερινής συγκυρίας. Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, το οποίο εκδηλώνεται πολύ περισσότερο σε συνθήκες οικονομικής κρίσης και αδιεξόδου για την ελληνική κοινωνία. Πρέπει όμως να κρατάμε την ψυχραιμία μας.
Δεν πιστεύω ότι, καταγγέλλοντας ο ένας τον άλλον θα λύσουμε τελικά τα προβλήματα. Περισσότερο θα στρώσουμε το δρόμο σε όλους εκείνους που βρίσκονται στην “γκρίζα ζώνη” της νομιμότητας, προσπαθώντας να δημιουργήσουν, για τους δικούς τους πολιτικούς λόγους, μια κατάσταση αποσταθεροποίησης και μη ελέγχου.
Δεν πιστεύω ότι οι πολιτικές δυνάμεις μέσα στο Κοινοβούλιο δημιουργούν αυτή τη βία και θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Δεν πιστεύω ότι υπάρχει κεντρική πολιτική επιλογή. Μπορεί να υπάρχουν επιμέρους, στην Περιφέρεια, στελέχη, μέλη, φίλοι, αναρχοαυτόνομοι, ανεξέλεγκτοι που κάνουν αυτό. Γνωριζόμαστε όλοι, είμαστε μια μικρή χώρα. Εγώ είμαι βουλευτής στην επαρχία, ξέρω ποιοι είναι, ξέρω γενικά σε τι θολούς χώρους κινούνται. Δεν μπορώ να υποστηρίξω ότι υπάρχει μια κεντρική πολιτική γραμμή, από το συγκεκριμένο Κόμμα που μιλάμε, γιατί προφανώς εμμέσως σε αυτό αναφέρεστε, στον ΣΥΡΙΖΑ.
Έχω την άποψή μου. Αυτήν υποστηρίζω. Θεωρώ λάθος να πάμε σε μια μετωπική σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχουμε κανένα συμφέρον, και ως πολιτικό σύστημα, και εμείς ως Κυβέρνηση, γενικότερα η πολιτική ζωή δεν έχει κανένα συμφέρον να βρεθεί μπλοκαρισμένη από τέτοιου είδους συγκρούσεις.
Θεωρώ λάθος να πάμε σε μια τυφλή σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ. Πιστεύω ότι πρέπει να πηγαίνουμε σε μια ανοιχτή πολιτική αντιπαράθεση με όλους, χωρίς “κόμπλεξ”, χωρίς απολογητική στάση, χωρίς να βρισκόμαστε στην άμυνα, απέναντι, είτε στη συντηρητική Παράταξη, είτε στα Κόμματα της παραδοσιακής Αριστεράς.
Είμαι υποστηρικτής της πολιτικά επιθετικής γραμμής, με τα επιχειρήματά μας, με την ανάδειξη της πολιτικής μας, “ακομπλεξάριστα”. Δεν θα κλειστούμε στο καβούκι μας. Είμαστε όλοι έξω. Μέσα στην κοινωνία να συγκρουστούμε πολιτικά και ιδεολογικά με τους άλλους πολιτικούς χώρους.
Αλλά το να πάμε σε μια τυφλή σύγκρουση με στοιχεία υστερίας, είναι μεγάλο πολιτικό λάθος, κατά την άποψή μου.
Κανείς δεν δικαιολογεί την υπέρμετρη χρήση βίας. Αντίθετα, είμαστε απόλυτα καταδικαστικοί σε τέτοιες πρακτικές, σε τέτοιες συμπεριφορές, που δεν σέβονται μια βασική αρχή αναλογικότητας για την αντιμετώπιση τέτοιων προβλημάτων. Όμως από την άλλη πλευρά ανάμεσα στην αδράνεια της Αστυνομίας και στην συγκυριακή υπέρμετρη χρήση βίας, υπάρχει και ο ρόλος της Αστυνομίας, που πρέπει να τον υπερασπιστούμε. Η χρήση της νόμιμης βίας, ως μηχανισμός, χρειάζεται για τη διασφάλιση του δημοσίου συμφέροντος, της τάξης, της ασφάλειας και της περιουσίας των πολιτών και των επιχειρηματιών που είναι στο κέντρο της Αθήνας.
Αυτό πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε. Στεκόμαστε όλοι στην υπέρμετρη χρήση βίας ορισμένες φορές από την Αστυνομία. Η Αστυνομία όμως πρέπει να εκτελέσει την αποστολή της. Πρέπει να υπερασπιστεί το ρόλο της και εμείς, οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να γνωρίζουμε ποια Αστυνομία θέλουμε.
Όταν η Αστυνομία δεν επιτελεί το ρόλο της, την καταγγέλλουμε για αδράνεια, όταν πάλι παρεμβαίνει την καταγγέλλουμε για υπέρμετρη χρήση βίας. Πρέπει τελικά να ξεκαθαρίσουμε στο πολιτικό σύστημα τι θέλουμε από αυτούς τους μηχανισμούς, πώς θέλουμε να τους χρησιμοποιήσουμε για να υπερασπιστούμε τα δημόσια αγαθά.
Εκεί είναι η υποκρισία του πολιτικού συστήματος και της ελληνικής κοινωνίας και αυτή την υποκρισία πρέπει να τη σπάσουμε. Διαφορετικά θα ζούμε αυτή την κατάσταση, αναπαράγοντας ο καθένας τα αδιέξοδά του.
Για το κίνημα των “Αγανακτισμένων”:
Πρέπει να δούμε ποιοι είναι αυτοί οι αγανακτισμένοι. Δεν πρέπει να τους προσεγγίσουμε όλους με μια ισοπεδωτική ερμηνεία. Πρέπει να το εξειδικεύσουμε. Γιατί άλλοι πραγματικά αγωνιούν για το μέλλον τους, για την Ελλάδα και άλλοι, αντιλαμβάνομαι, ότι αξιοποιούν αυτή τη δύσκολη και γκρίζα συγκυρία, την οποία βιώνουμε, για άλλους στόχους.
Αντιλαμβάνομαι τα προβλήματα, τα ζω στο περιβάλλον μου, στην Περιφέρεια, στην οποία εκλέγομαι. Δεν είμαστε ξεκομμένοι από τις Περιφέρειές μας. Ξέρουμε όλοι τα προβλήματα, την ανεργία, την έλλειψη προοπτικής για τη νέα γενιά, τη δυσκολία του μικρομεσαίου επιχειρηματία, του αγρότη, του άνεργου, του νοικοκύρη που θέλει να συντηρήσει την οικογένειά του. Τα γνωρίζουμε πολύ καλά, γιατί τα ζούμε καθημερινά.
Άλλο αυτό και άλλο αυτό που βλέπουμε και στις πλατείες, της Κορίνθου, την πλατεία Συντάγματος, στις πλατείες όλης της Ελλάδας. Τι είναι αυτή η κοινωνική σύνδεση; Έχουμε καθίσει να το δούμε; Γνωριζόμαστε όλοι στις επαρχίες. Πρέπει να δούμε από πού έρχεται ο καθένας, από πού “κρατάει η σκούφια του”, ποια ήταν η διαδρομή του μέχρι σήμερα; Εννοώ η πολιτική, η οικονομική και η κοινωνική, έναν προς έναν.
Βεβαίως υπάρχουν άνθρωποι ιδεολόγοι, που αντιπαρατίθενται με την Κυβέρνηση και καλά κάνουν. Υπάρχουν ακόμη και μέλη και φίλοι του ΠΑΣΟΚ που διαμαρτύρονται. Είμαστε σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, με δύσκολα μέτρα, με επώδυνες πολιτικές αποφάσεις. Άλλο αυτό για το οποίο πρέπει να μιλήσουμε και άλλο ένας χώρος μέσα στον οποίο “τσαλαβουτάνε” πολλοί περίεργοι, να το πω έτσι, που δεν έχουν ξεκάθαρους στόχους.
Για τις δηλώσεις του κ. Juncker :
Πιστεύω ότι ως πολιτικό σύστημα και ως ελληνική κοινωνία, έπρεπε όλους συλλογικά και ατομικά να μας προσβάλλει η κατάσταση στην οποία έχουμε φέρει την Ελλάδα. Μην κρυβόμαστε πίσω από τις δηλώσεις των αξιωματούχων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ή άλλων διεθνών προσωπικοτήτων.
Και αυτό επίσης δείχνει μια υποκρισία και έναν “κομπλεξισμό” της ελληνικής κοινωνίας. Όλοι συνεργήσαμε στο να έρθουμε σε αυτή την κατάσταση, και τώρα μας φταίνε οι εταίροι μας που βλέπουν τα προβλήματα και μας λένε “Πάτε σε περιορισμό της εθνικής κυριαρχίας”;
Όταν επιλέξαμε στρατηγικά να ενταχθούμε στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, εκχωρήσαμε οικειοθελώς ως χώρα, ένα κομμάτι της εθνικής μας κυριαρχίας σε υπερεθνικούς Οργανισμούς, γιατί πιστεύαμε, με ευρεία συναίνεση, ότι εκχωρώντας αυτό το κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας, υπερασπιζόμαστε καλύτερα τα εθνικά μας συμφέροντα. Ένα κομμάτι της εθνικής κυριαρχίας έχει ήδη εκχωρηθεί και ουσιαστικά συνδιαμορφώνουμε το κοινό ευρωπαϊκό συμφέρον και υπερασπιζόμαστε την Ελλάδα μέσα από το αυτό.
Δεν είναι περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας η οικονομική και νομισματική Ένωση, όχι μόνο στο νομισματικό σκέλος; Ακόμη και αύριο, αν πάμε στην Οικονομική Ένωση δεν θα είναι εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας, γιατί επιλέγουμε να πάμε σε θεσμούς και πολιτικές, μέσα από τις οποίες θα υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας; Τι είναι ο Ευρωπαίος Υπουργός Οικονομικών; Δεν τον θέλουμε; Τον θέλουμε. Είναι η εθνική στρατηγική, ότι πρέπει να πάμε στην πολιτική διακυβέρνηση των οικονομικών θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εκεί δεν θα υπάρξει εκχώρηση εθνικής κυριαρχίας;
Είναι ένα παραμύθι αυτό, το οποίο αξιοποιείται στην Ελλάδα από διάφορους “ψευτοπατριώτες”, οι οποίοι κι αυτοί προσπαθούν να αλιεύσουν σε θολά νερά.
Δεν είμαστε υπό δημοσιονομική επιτήρηση εδώ και χρόνια; Δεν είμαστε υπό την εποπτεία των θεσμών, των οργάνων και των διαδικασιών της Συνθήκης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα τελευταία χρόνια; Τότε τι μας πείραξε η δήλωση του κ. Juncker;
Για το ρόλο των επιτηρητών:
Θα είναι μια συνεργασία, θα είναι μια παροχή τεχνογνωσίας σε όλα τα ζητήματα. Έχουμε ανάγκη ως χώρα, αφού δεν είμαστε ικανοί οι ίδιοι, μόνοι μας να λύσουμε προβλήματα, να φέρουμε τους τεχνοκράτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης για να μας παράσχουν την τεχνογνωσία τους, το κοινοτικό “know how” στα ζητήματα, που σχετίζονται με την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Για τον εξορθολογισμό της ΕΡΤ:
Η ΕΡΤ πρέπει να “μαζέψει το μαγαζί της”, πρέπει να γίνει ένα νοικοκυρεμένο μαγαζί, ανταγωνιστικό στην Ελλάδα. Είναι δημόσια τηλεόραση. Πρέπει να υπερασπιστεί τον πολιτισμό, να υπερασπιστεί την πληροφόρηση.
Υπάρχει ανάγκη εξορθολογισμού της λειτουργίας της ΕΡΤ, εκσυγχρονισμού, περικοπής των δαπανών. Αυτό κάνουμε όλοι στα Υπουργεία μας. Εγώ, μέσα από τον εξορθολογισμό της, υπερασπίζομαι τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της. Για να έχουμε όμως αξιόπιστη δημόσια τηλεόραση και για να σταθεί, πρέπει να νοικοκυρέψουμε όλο το συγκρότημα. Αυτό ισχύει ως γενική αρχή και για τα Υπουργεία μας, για τους δημόσιους Οργανισμούς, για τις ΔΕΚΟ και για όλα.
Για το έργο της Κυβέρνησης:
Δεν δέχομαι την αξιολογική κρίση που κάνατε περί ανικανότητας της Κυβέρνησης. Μπορώ να δεχτώ καθυστερήσεις, παραλείψεις, να δεχτώ ακόμη και αντιστάσεις στις αλλαγές, δεν δέχομαι όμως την ανικανότητα. Γιατί η Κυβέρνησή μας τους δύσκολους 20 μήνες, έκανε τρομακτική δουλειά, σ' αυτούς.
Μπορεί πολλές φορές να μην φαίνεται και λόγω αδυναμίας μας, να αναδείξουμε τις πολιτικές μας, τις αποφάσεις μας, το έργο μας. Το έργο όμως είναι εδώ. Καλύφθηκε, πολλές φορές, από την κρίσιμη συγκυρία της διαχείρισης των δημοσιονομικών, της αντιμετώπισης του δημόσιου χρέους και του δημοσίων ελλειμμάτων. Όμως έχει γίνει ένα σημαντικό θεσμικό μεταρρυθμιστικό έργο.
Υπήρξαν καθυστερήσεις και νομίζω ότι κι αυτά που βιώσαμε μέχρι την τελευταία περίοδο έχουν να κάνουν με αυτές τις καθυστερήσεις. Θέλω όμως να είμαι πολύ δίκαιος και πολύ ειλικρινής απέναντι σε όλους. Αυτή η φάση που περνάει η χώρα μας είναι εξαιρετικά δύσκολη, όχι μόνο ως προς τη διαμόρφωση υψηλών στρατηγικών πολιτικών και επιλογών, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολη και επώδυνη και ως προς την καθημερινή διαχείριση των θεμάτων.
Είμαι αισιόδοξος για δυο πράγματα την τελευταία περίοδο: το ένα είναι η υπερψήφιση, κάτω από δύσκολες συνθήκες, και κάτω από τρομακτική πίεση του Μεσοπρόθεσμου Δημοσιονομικού Προγράμματος και του Εφαρμοστικού Νόμου στη Βουλή. Θεωρώ γενναιότητα αυτό που έκαναν οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και όσοι υπερψήφισαν το Μεσοπρόθεσμο. Μπορεί σε εσάς να ηχεί “βλάσφημο” αυτό που λέω, αλλά εγώ θα υπερασπιστώ την άποψή μου. Το ένα θετικό είναι αυτό που μας δίνει αισιοδοξία, υπό μία προϋπόθεση ότι θα πάμε αποφασισμένοι και πειθαρχημένοι να υλοποιήσουμε αυτό το πρόγραμμα, για να κερδίζουμε συνεχώς την χαμένη αξιοπιστία και εμπιστοσύνη μας.
Και το δεύτερο θετικό είναι ότι επιτέλους, οι ευρωπαϊκοί θεσμοί, οι ευρωπαϊκές Κυβερνήσεις αντιλαμβάνονται ότι το πρόβλημα της Ελλάδας είναι πρόβλημα ευρωπαϊκό. Και νομίζω ότι θα κερδίσουμε το στοίχημα, εάν την επόμενη περίοδο - και αυτό θα το κάνουμε, σας διαβεβαιώνω - μέσα από τη σκληρή διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους εταίρους μας και ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Οικονομικών, τελικά μορφοποιήσουν αυτό που σας είπα προηγουμένως. Και μια καλή ευκαιρία είναι το ίδιο το Μνημόνιο, όχι μόνο ως δανειακή σύμβαση, αλλά και ως ενσωμάτωση επιλογών, που θα είναι επιλογές ευρωπαϊκές. Η σωτηρία της Ελλάδας είναι η σωτηρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτό πρέπει να αποτυπωθεί.
Οι τελευταίες εξελίξεις, η νέα δυναμική που διαμορφώνεται μετά από τις ψηφοφορίες, μέσα και από τον ανασχηματισμό, όλα αυτά συμβάλλουν στο να συνειδητοποιήσουμε τα προβλήματα, τις προτεραιότητες, στο να συνειδητοποιήσουμε όλοι ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάνουμε άλλο χρόνο.
Κάθε μέρα που περνάει, είναι συμπυκνωμένος πολιτικός χρόνος, “αιωνιότητας”, ας το πω έτσι, καθ’ υπερβολή. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσουμε και τα μέλη της Κυβέρνησης και όλα τα κυβερνητικά και κρατικά στελέχη ευρύτερα. Νομίζω ότι το εξάμηνο αυτό, θα είναι καθοριστικό. Μπορούμε να κερδίσουμε; Εγώ πιστεύω ότι μπορούμε να κερδίσουμε τη μάχη.
Για τις αποκρατικοποιήσεις:
Χάσαμε χρόνο δεν έχουμε την πολυτέλεια να χάσουμε άλλο χρόνο. Πρέπει να εξετάσουμε συντεταγμένα τη διαδικασία της αξιοποίησης της ιδιωτικής περιουσίας, του Δημοσίου και τη διαδικασία των αποκρατικοποιήσεων. Αυτό δεν σημαίνει ότι θα κάνουμε μείζονες εκπτώσεις σε αυτή τη διαδικασία. Η διαφάνεια είναι θεμελιώδης αρχή και πρέπει να την υπερασπιστούμε, οι κοινοβουλευτικές διαδικασίες είναι σαφέστατες.
Όλα αυτά συνυπολογίζονται. Και η δυναμική που πρέπει να δείξουμε, γιατί κατ' αρχήν έχουμε ένα στόχο που πρέπει να εκπληρώσουμε, ένα στοίχημα να κερδίσουμε: πως θα συμβάλλουμε μέσα από την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας σε αυτό το χρηματοδοτικό πακέτο που έχει ανάγκη η χώρα, για την επόμενη περίοδο μέχρι τα τέλη του 2014.
Η οικονομία, εκτός από ψυχολογία είναι και μαθηματικά. Στα μαθηματικά πρέπει να ρίξουμε επίσης βάρος την επόμενη περίοδο, ώστε να υλοποιήσουμε τους στόχους μας.
Για το μισθολογικό καθεστώς των Ε.Δ.:
Θα μπορούσα να απαντήσω χαϊδεύοντας αυτιά, ότι θα μπορούσαν να ζουν με πολύ καλύτερους μισθούς, με πολύ καλύτερα επιδόματα τα στελέχη των Ε.Δ. Δεν ισχύει αυτό.
Παρ' όλα αυτά όμως έχουν μισθούς αξιόλογους σε εξαιρετικά δύσκολες οικονομικές συνθήκες για τη χώρα, υπάρχει το ειδικό μισθολογικό καθεστώς. Οι στρατιωτικοί μας είναι και θα παραμείνουν εκτός ενιαίου μισθολογίου. Αυτό είναι σαφέστατο και από την Κυβέρνηση και από τον πολιτικό Προϊστάμενο των Ενόπλων Δυνάμεων. Θα υπερασπιστούμε την αποστολή τους. Βεβαίως και με την παροχή αυτού που λέμε κοινωνικού μισθού, φτιάχνοντας περισσότερα σπίτια, στα οποία θα μένουν οι αξιωματικοί, κόβοντας από αλλού, για να μπορούν να φέρουν σε πέρας το έργο τους.
Δεν μπορούν να αισθάνονται όμως, από την άλλη πλευρά, και τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων ότι είναι ριγμένοι, όταν όλοι οι εργαζόμενοι σήμερα καλούνται να συνεισφέρουν στην συλλογική εθνική προσπάθεια.
Η έγνοια μου είναι καθημερινά σε αυτά τα παιδιά που, κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες, υπερασπίζονται την πατρίδα και γι' αυτό τον λόγο η Κυβέρνησή μας, και με την προσπάθεια που είχαμε κάνει και με τον συνάδελφο τον κ. Βενιζέλο όταν ήταν στο Υπουργείο, υπερασπιστήκαμε το πτητικό επίδομα, το επίδομα επικινδυνότητας όχι μόνο των πιλότων, αλλά και πολλών άλλων κλάδων και πολλών άλλων ειδικοτήτων στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Αυτό υπερασπίζομαι και σήμερα ως νέος Υπουργός Εθνικής Άμυνας. Έχουμε συνείδηση των δυσκολιών. Καθημερινά να ξέρετε πόσο δύσκολα προβλήματα καλούμαστε να λύσουμε στο χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων, γιατί είναι εύκολο σε μια περίοδο θα έλεγα παχιών αγελάδων να είσαι ευχάριστος και να δίνεις παντού λεφτά. Ο πατριωτισμός κρίνεται σήμερα σε δύσκολες συνθήκες, πώς δηλαδή εξορθολογίζεις τις δαπάνες σου, κρατώντας ταυτόχρονα σε υψηλό επίπεδο την επιχειρησιακή ετοιμότητα και το αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων. Για να το πω πολύ πιο απλά και πολύ πιο λαϊκά: εκεί είναι “η μαγκιά” και αυτό θα υπερασπιστούμε στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Για την υπόθεση κ. Τσοχατζόπουλου και το ενδεχόμενο επιστροφής χρήματων στο δημόσιο:
Αυτό είναι θέμα της Δικαιοσύνης. Αφορά άλλους συντεταγμένους θεσμούς της πολιτείας. Εμάς η οφειλή και η ευθύνη μας ήταν να δώσουμε όλα τα στοιχεία που βρήκαμε και διέθετε το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας, τόσο στην Εισαγγελία όσο και στην εξεταστική Επιτροπή της Βουλής και θα συνεχίσουμε να το κάνουμε όσο χρειάζεται, όσο μας ζητούν, για να διαλευκανθούν “γκρίζες” πραγματικά υποθέσεις στο χώρο της Εθνικής Άμυνας.
Δεν έχουμε να κρύψουμε τίποτε. Δεν έχουμε να απολογηθούμε για τίποτε από τον Οκτώβριο του 2009. Όλα γίνονται με άπλετο φως, με απεριόριστη διαφάνεια, με σεβασμό στις νέες κοινοβουλευτικές διαδικασίες και θεσμούς που διαμορφώσαμε. Ασφαλώς, από εκεί και πέρα, είναι θέμα της Δικαιοσύνης. Δεν είμαι εγώ ούτε Εισαγγελέας, ούτε η Βουλή για να αποφανθώ για το τι θα γίνει για τις περιουσίες του καθενός.
Για την περικοπή των δαπανών στο ΥΠΕΘΑ:
Έγιναν σημαντικότατες περικοπές, που ουσιαστικά στοχεύουν στον εξορθολογισμό της όλης λειτουργίας των Ενόπλων Δυνάμεων. Το 2011, και στον προϋπολογισμό του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, σε σύγκριση με το 2009, έχουμε μείωση δαπανών της τάξεως περίπου, προσθετικά, 30%, χωρίς πραγματικά - και σας διαβεβαιώνω γι' αυτό- να πληγεί σε τίποτε το εξοπλιστικό μας πρόγραμμα, ή οι βασικές λειτουργικές αρμοδιότητες και δαπάνες των Ενόπλων Δυνάμεων.
Αυτό τι σημαίνει; Σημαίνει ότι στο χώρο αυτό υπήρχε περιθώριο για περικοπές και νοικοκύρεμα. Και αυτό κάναμε. Αυτό συνεχίζουμε να κάνουμε και σήμερα και θα συνεχίσουμε να κάνουμε ως Κυβέρνηση και ως πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας.
Στο παρελθόν και για 30-40 χρόνια, λόγω και των εξωτερικών απειλών, ο χώρος της Εθνικής Άμυνας ήταν ένας χώρος - άβατο. Ένας χώρος ταμπού, κανείς μας δεν τον πλησίαζε, κανείς μας δεν τον έθιγε. Σήμερα, όλες οι δαπάνες στο Υπουργείο ελέγχονται και θα ελέγχονται από τη Βουλή και από την αρμόδια Επιτροπή της Βουλής. Όλα τα εξοπλιστικά προγράμματα θα ελέγχονται μέσα από τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.
Για το σύστημα των μεταθέσεων:
Φέτος έγιναν λιγότερες μεταθέσεις. Δημιουργήσαμε ένα θεσμικό πλαίσιο κατά το δυνατό αξιοκρατικό, που λαμβάνει υπόψη τις ανάγκες των στελεχών μας. Βεβαίως θα υπάρξουν και διορθωτικές παρεμβάσεις εκεί που θα κριθεί ότι υπήρξαν προβλήματα στις μεταθέσεις, έγιναν πολύ λιγότερες μεταθέσεις τόσο στο εσωτερικό της χώρας, όσο και για την κάλυψη θέσεων στο εξωτερικό. Γιατί οι Ένοπλες Δυνάμεις έχουν και θέσεις σε διάφορους Οργανισμούς στο εξωτερικό.
kranosgr.blogspot.com
