Σχετικά με τις επιθέσεις στους στρατιωτικούς από διάφορους κύκλους τον τελευταίο καιρό θα ήθελα να παραθέσω τα εξής...
1. Οι στρατιωτικοί συνήθως χάνουν τα εφηβικά τους χρόνια αφού στα 18-19 τους κατατάσσονται σε κάποια σχολή.
2. Έχουν μια τραγική και οπισθοδρομική ιεραρχία να αντιμετωπίσουν κυρίως αποτελούμενη από μεσαιωνικά μυαλά διευθυντών, επιτελών κλπ που εσχάτως έχουν προσχωρήσει και στα κόμματα.
3. Εργάζονται κατά κύριο λόγο σε άθλιες συνθήκες εργασίας και σε στρατόπεδα ή γραφεία κατασκευασμένα πολλά χρόνια πριν και κακοσυντηρημένα.
4. Μετακινούνται συνεχώς κάθε 2,3 ή 4 χρόνια με ότι αυτό σημαίνει για τους ίδιους και τις οικογένειες τους.
5. Εργάζονται ουσιαστικά χωρίς ωράριο αφού είναι ανά πάσα στιγμή ανακλήσιμοι όλο το 24ωρο.
6. Βαράνε τρελές υπερωρίες από υπηρεσίες, ασκήσεις και επιθεωρήσεις με αμοιβές (όταν δικαιολογούνται) τελείως γελοίες. Φτάνει η υπερωρία να πληρώνεται στο 1/3 της αξίας της εργάσιμης ημέρας όταν όλοι γνωρίζουν ότι στο δημόσιο αλλά και στον ιδιωτικό τομέα συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο (η υπερωρία τριπλάσια του μεροκάματου).
7. Είναι αναγκασμένοι να φοράνε στολή. Αυτό είναι κάτι που μόνο οι ένστολοι μπορούν να καταλάβουν μαζί με τους φαντάρους και αυτούς που πρόλαβαν τις ποδιές στο σχολείο.
8. Οι αμοιβές τους είναι περίπου στο μέσο όρο των αμοιβών στο δημόσιο, δηλαδή ένας Πανεπιστημιακής Εκπαίδευσης με 17 χρόνια υπηρεσίας παίρνει περί τα 1500 ευρώ. Περισσότερα από ένα υπάλληλο του ΙΚΑ και πολύ λιγότερα από έναν εργατοπατέρα της ΔΕΗ.
9. Είναι μονίμως εκτεθειμένοι σε οποιονδήποτε πολίτη θέλει να τους εκβιάσει με ένδικα μέσα. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που έχουν περάσει στρατοδικείο ακόμη και για ένα απλό ατύχημα και έτρεχαν και δεν έφταναν.
10. Πολύ συχνά αναλαμβάνουν υπερβολικές ευθύνες χωρίς αντίκρισμα, για παράδειγμα Κυβερνήτης Φρεγάτας του Πολεμικού Ναυτικού λαμβάνει μηνιαίο Επίδομα Ευθύνης 80 ευρώ για την ευθύνη μετακίνησης ενός πλοίου που κοστίζει εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.
Φυσικά υπάρχει πάντα και η άλλη πλευρά που έχει ως εξής:
1. Συχνά οι στρατιωτικοί είναι ανεκπαίδευτοι και ευθυνόφοβοι και όχι πάντα με ευθύνη της υπηρεσίας.
2. Ο στρατός έχει κομματικοποιηθεί άγρια καθώς οι θέσεις ανωτέρων θεωρούνται χρόνια τώρα πολιτικές τοποθετήσεις με τα γνωστά κριτήρια.
3. Αρκετά συχνά η υπηρεσία δουλεύει στο ρελαντί μέχρι να κάτσει η στραβή. Μετά τρέχουν και δεν φτάνουν. (χαρακτηριστικό το πρόσφατο παράδειγμα της Κύπρου)
4. Αρκετοί ένστολοι είναι πραγματικά ρεμάλια όπως συμβαίνει σε όλες τις δουλειές, παντού. Δεν πατάνε στην δουλειά τους και όποτε εμφανίζονται, όλοι εύχονται να μην το είχαν κάνει. Ευτυχώς ακόμη είναι η μειοψηφία.
5. Το όλο σύστημα μπάζει από παντού. Η αναξιοκρατία έχει καλύψει τα πάντα, από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο. Δεν είναι λίγοι οι ένστολοι που μαρτύρησαν από διοικητές που απλά δεν τους πήγαιναν.
6. Η διαφθορά έχει εισχωρήσει και εκεί βαθιά. Το σύστημα των προμηθειών είναι πέρα για πέρα διάτρητο με αποτέλεσμα μικρά ή και μεγάλα ποσά να καταλήγουν σε τσέπες επίορκων ένστολων.
Η αλήθεια είναι κάπου στη μέση όπως στις περισσότερες περιπτώσεις. Ο στρατός ξεκίνησε με δάφνες, περγαμηνές και υψηλούς μισθούς. Ο Ανδρέας τον έβαλε για πρώτη φορά στο περιθώριο αποσυνδέοντας τους μισθούς των ενστόλων από αυτούς των δικαστικών στις αρχές τις δεκαετίας του '80 και μετά άρχισε η κατρακύλα. Κομματικοποίηση, επιδόματα και πλασματικά οδοιπορικά αντί για αυξήσεις μισθών, αγγαρεία η εκπαίδευση του προσωπικού επάνω στο αντικείμενο εργασίας του και μέσα στο γενικότερο ελληνικό μπάχαλο χάθηκε η κατεύθυνση και η ουσία. Το σημαντικότερο όλων όμως είναι το εξής: Ο στρατός, όπως και όλοι οι στρατοί του κόσμου (πλην του αμερικάνικου και καθεστωτικών χωρών) έχει φτιαχτεί για να εγγυάται την ασφάλεια την χώρας. Το ρήμα ''εγγυάται'' σημαίνει απλά οτι εξασκείται για να είμαι έτοιμος όταν θα έρθει η κρίσιμη ώρα (Ίμια, 1987 κλπ). Δεν έχει φτιαχτεί για να παράγει ή να φτιάχνει κάτι όπως πολλοί θεωρούν ή θα ήθελαν. Απλά εκπαιδεύεται και εκτελεί τις πολιτικές εντολές που του δίνονται.
http://himaira.blogspot.com/2011/07/blog-post_2110.html
