Νέος νόμος Διαμαντοπούλου

Άρχισαν οι γκρίνιες για τις αλλαγές στην Παιδεία. Άλλοι λένε ότι αντιδρούν οι βολεμένοι, άλλοι ότι αντιδρούν οι "φρουροί" της δημόσιας δωρεάν παιδείας. Πιθανόν να έχουν όλοι δίκιο. Η ουσία είναι ότι αν αρχίσει πάλι αυτή η συζήτηση πάλι θα μείνει έξω το ουσιαστικό. Η συζήτηση για ποιοτική παιδεία. Ποιότητα λείπει. Ούτε το θέμα είναι η 3ετια ή 4ετια σπουδών, ούτε αν οι αιώνιοι θα κάτσουν +2 ή +4 χρόνια. Αυτά είναι οι λεπτομέρειες που με αμοιβαίες υποχωρήσεις λύνονται, όταν υπάρχουν σοβαρές προθέσεις κι όχι ατομικού συμφέροντος.
Πρώτα πρέπει να συμφωνήσουμε σε 4-5 βασικές ανάγκες που αν καλυφθούν θα αποτελέσουν τις δικλίδες ασφαλείας της παιδείας. Που θα ναι οι εγγυήσεις για ποιότητα. Παράδειγμα; Εκσυγχρονισμός συγγραμμάτων, ενθάρρυνση για χρήση βιβλιοθηκών από τους φοιτητές, τρόπος διδασκαλίας που θα απορρίπτει την παπαγαλία και θα ζητά ανοιχτούς ορίζοντες και κριτική σκέψη. Αυτά είναι μικρές απλές σκέψεις, αλλά τόσο σημαντικές...
Αν δε φτιάξουμε το κομμάτι αυτό δεν έχουμε καμία τύχη σαν χώρα. Είναι τόσο απλό αλλά και τόσο απόλυτο το γεγονός αυτό.

ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ