Αν ωστόσο βάλει κανείς αυτές τις «φωτογραφίες» στη… σειρά, βλέπει να παρουσιάζεται μπροστά του ένα ενδιαφέρον μωσαϊκό πολιτικών συμπερασμάτων. Που σπανίως απέχει από την πραγματικότητα, αρκεί φυσικά κανείς να έχει τη διάθεση και την ειλικρίνεια να προσεγγίσει με ψυχραιμία τα αριθμητικά δεδομένα τα οποία προκύπτουν.
Το ΠΑΣΟΚ έχει υποστεί μια πρωτοφανή, χωρίς ιστορικό προηγούμενο πολιτική καθίζηση. Από το 43% που είχε τον Μάρτιο του 2010 δηλαδή πριν από το Μνημόνιο, έχει φτάσει σήμερα, σχεδόν 16 μήνες αργότερα, στο 25,6%. Μια συρρίκνωση της τάξης του 17,4%, που δεν έχει παρατηρηθεί ποτέ στα χρόνια της Μεταπολίτευσης, ειδικά όταν μιλάμε για το ξεκίνημα της θητείας μιας κυβέρνησης, που εκ των πραγμάτων είναι τα δυο πρώτα χρόνια της παραμονής της στην εξουσία.
Το πραγματικά κρίσιμο ερώτημα είναι το «που πηγαίνουν» αυτοί οι απογοητευμένοι, πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ. Η Νέα Δημοκρατία παρουσιάζει μικρή εισροή, καθώς στο αντίστοιχο χρονικό διάστημα έχει σημειώσει αύξηση της εκλογικής απήχησής της κατά 1,1%, από το 28,9% που βρισκόταν τον Μάρτιο του 2010, στο 30% σήμερα. Επιβεβαιώνεται έτσι η εκτίμηση που έχει διατυπώσει ο Αντώνης Σαμαράς, για «πράσινους» ψηφοφόρους οι οποίοι… κοντοστέκονται, προτού πάρουν τη μεγάλη απόφαση να κάνουν την απευθείας μετακίνηση προς τη Συγγρού, επιλέγοντας τον έτερο πόλο του δικομματικού συστήματος εξουσίας.
Οι απώλειες του ΠΑΣΟΚ λοιπόν, φαίνεται να κινούνται κυρίως προς τρεις κατευθύνσεις: Προς τον ΣΥΡΙΖΑ, η εκτίμηση για το ποσοστό του οποίου έχει φτάσει μέχρι και το 8,5%, προς τους Οικολόγους, οι οποίοι μετρήθηκαν στο 4,2% και προς το Άρμα Πολιτών του Γιάννη Δημαρά, που δημοσκοπικά φαίνεται να κινείται πέριξ του 3,9%.
Και οι τρεις αυτές δεξαμενές συγκέντρωσης ψηφοφόρων, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό γνώρισμα: Δεν διαθέτουν εσωτερική συνοχή, και σε συνθήκες πόλωσης τείνουν να εμφανίζουν συμπτώματα αποσυσπείρωσης. Το Άρμα Πολιτών βέβαια θα δοκιμαστεί για πρώτη φορά σε εκλογές, θυμίζει ωστόσο έντονα την εκλογική φυσιογνωμία της βάσης του ΔΗΚΚΙ, του Δημήτρη Τσοβόλα.
Η τάση κατάρρευσης του ΠΑΣΟΚ, δεν δείχνει να έχει πιθανότητες ανάσχεσης. Το πιθανότερο λοιπόν είναι ότι, προϊόντος του χρόνου, θα αυξηθούν οι απευθείας μετακινήσεις ψηφοφόρων προς τη Νέα Δημοκρατία, μια εξέλιξη που θα διευρύνει τη διαφορά ανάμεσα στα δυο παραδοσιακά κόμματα εξουσίας.
Στο Μέγαρο Μαξίμου βέβαια, προσδοκούν το ακριβώς αντίθετο: Ότι εφόσον δεν αυξηθούν οι απευθείας μετακινήσεις προς τη Νέα Δημοκρατία, θα καταφέρουν, καθ’ οδόν προς μια κρίσιμη και οριακή αναμέτρηση, να προκαλέσουν «ασφυξία» στους Οικολόγους και το Άρμα Πολιτών, και λιγότερο στον ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να επαναπατρίσουν εφεδρείες εξουσίας.
statesmen.gr
