Τελευταία πολλές γίνονται αναφορές στην οικονομική κατάσταση της χώρας κατά την περίοδο της χούντας των Συνταγματαρχών. Δεν ξέρω πόσο καλά ήταν ή δεν ήταν τα πράγματα κατά την περίοδο εκείνη. Ξέρω μόνο ότι τότε δεν υπήρχε ανεργία, η δραχμή μας είχε αξία και παντού επικρατούσε τάξη και ησυχία. Σήμερα το βέβαιο είναι ότι βρισκόμαστε στα πρόθυρα της χρεοκοπίας και στο σημείο αυτό μας έφεραν πολιτικοί και πολιτικές της μεταπολιτευτικής περιόδου. Πολιτικοί της μίζας, του βολέματος και του λαδώματος και πολιτικές πελατειακών σχέσεων,πολιτικές ευκαιριακές,καιροσκοπικές. Γεγονός είναι ότι το 1974 ολόκληρος ο λαός πανηγύρισε την αποκατάσταση της δημοκρατίας και σήμερα, σαράντα περίπου χρόνια μετά,συγκρίνουμε την οικονομική κατάσταση των δύο αυτών περιόδων. Αυτή και μόνο αυτή η σύγκριση θεωρώ ότι αποτελεί ένα σοβαρό πλήγμα στην αξιοπιστία του πολιτικού μας συστήματος, και το κακό είναι ότι δεν φαίνεται να το αντιλαμβάνονται οι πολιτικοί μας,που πάνω απ΄ όλα βάζουν το προσωπικό και κομματικό συμφέρον. Ο Θεός να τους φωτίσει,γιατί η σωτηρία της χώρας,την οποία βεβαίως οι ίδιοι οδήγησαν στο γκρεμό,δεν εξασφαλίζεται με λόγια και με παλαιοκομματικές πολιτικές αντιλήψεις,ούτε με υπερφορολογήσεις και των εργαζομένων απολύσεις,αλλά με έργα -μέτρα-προς τη σωστή κατεύθυνση στοχευμένα και, βεβαίως,όχι για το λαό οδυνηρά.
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
