Δυστυχώς ζούμε έναν νέο «Καποδίστρια»
του Μιχάλη Γεράνη*
Πριν από ενάμιση χρόνο, όταν το υπουργείο Εσωτερικών παρουσίασε τους σχεδιασμούς του για τον νέο διοικητικό χάρτη, η αυτοδιοικητική οικογένεια φώναζε και προειδοποιούσε για το που θα οδηγούσε η εφαρμογή του. Τότε από την κυβέρνηση μιλούσαν για μεγάλους και ισχυρούς δήμους ενώ εμμέσως πλην σαφώς απέδιδαν τις διαμαρτυρίες στην ανησυχία των δημάρχων για την απώλεια των αξιωμάτων ή σε αντπολιτευτικά κίνητρα.
Δυστυχώς σήμερα όσοι κρούαμε τον κώδωνα του κινδύνου δικαιωθήκαμε. Διότι λέγαμε τότε όλοι «ναι» σε ένα σχέδιο που θα δημιουργεί μεγάλους αλλά και ισχυρούς δήμους, «όχι» όμως σε ένα σχέδιο που απλώς θα μείωνε τον αριθμό των δήμων με δημοσιονομικές επιδιώξεις και θα μετέφερε ευθύνες για την αδυναμία της κεντρικής διοίκησης στους δήμους.
Και το κρίσιμο στοιχείο που γέρνει την πλάστιγγα είναι φυσικά εκτός από τη θεσμική υποδομή και η οικονομική στήριξη. Αντί όμως για οικονομική στήριξη βλέπουμε και βιώνουμε αυτούς τους έξι μήνες οικονομική αφαίμαξη. Υπάρχουν ορισμένοι δήμοι που οριακά πληρώνουν τη μισθοδοσία των υπαλλήλων τους. Τα αποτελέσματα είναι ορατά και έχουν σημαντικές επιπτώσεις και στους πολίτες που βλέπουν σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης τις κοινωνικές και προνοιακές δομές στους δήμους να περικόπτονται. Δεν χρειάζεται να επικαλεστεί κανείς πολλά παραδείγματα. Αρκεί να αναφέρουμε την πρόθεση του νέου υπουργού Εσωτερικών Χάρη Καστανίδη να συγκροτήσει επιτροπή από δημάρχους και εκπροσώπους του υπουργείου για να εξετάσουν τα προβλήματα από την έως τώρα λειτουργία του «Καλλικράτη».
Δυστυχώς ζούμε έναν νέο «Καποδίστρια». Οι δήμαρχοι να επιχειρούν να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα των διευρυμένων δήμων και να προσπαθούν με λιγότερα μέσα και πόρους να καλύψουν μεγαλύτερες ανάγκες, υποχρεώσεις, αρμοδιότητες. Η λέξη αγωνία περιγράφει την κατάσταση. Αγωνία διαρκής για να καλυφθούν έστω και οι πιο απλές ανάγκες της καθημερινότητας, αγωνία και των πολιτών που ζητούν στήριξη από τους δήμους.
Η κρίσιμη οικονομική συγκυρία για τη χώρα δεν επιτρέπεται καμία χαμένη τετραετία. Απαιτούνται δομές στήριξης, όπως π.χ. για το ΕΣΠΑ, αλλά και άμεση οικονομική στήριξη. Η αυτοδιοίκηση δεν είναι ο φτωχός συγγενής, δεν μπορεί να λοιδορείται ή να εγκαταλείπεται δίχως πόρους. Η κυβέρνηση που πολλές φορές επιχαίρει πως είναι αυτή που άνοιξε δρόμους στην αυτοδιοίκηση ας την στηρίξει. Έστω και τώρα. Και η ανάπτυξη να ξεκινήσει από τις τοπικές κοινωνίες, από τις τοπικές αυτοδιοικητικές δομές. Δεν υπάρχει περιθώριο περικοπών, ούτε οι αυτοδιοικητικές υπηρεσίες να πέσουν και αυτές θύμα του Μνημονίου.
*Ο Μιχάλης Γεράνης είναι πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πυλαίας-Χορτιάτη.
http://spnews.gr/index.php/apopseis/10837-arthro-geranis
