tromaktiko: Οριστική λύση γιατί χανόμαστε

Κυριακή 17 Ιουλίου 2011

Οριστική λύση γιατί χανόμαστε



«Φτάνει πια με το μαρτύριο της σταγόνας και το κρυφό παιχνίδι, θα βγούμε μπροστά και ό,τι γίνει». Στο μότο αυτό κατέληξε πολύ πρόσφατα ο πρωθυπουργός, ο οποίος, ύστερα από...
επικρίσεις και προσβολές μηνών ότι καταπίνει αμάσητη τη διστακτικότη­τα και την αμφιθυμία των Ευρωπαίων ηγετών, αποφάσισε να παίξει σκληρά και να «βάλει μπροστά» ως διαπραγμα­τευτικό χαρτί το χρέος της Ελλάδας και τον κίνδυνο νέας παγκόσμιας οικονομι­κής κρίσης που θα τινάξει στον αέρα το ευρώ.

Έπειτα από παλινωδίες μηνών και τη σφοδρή κριτική της αντιπολίτευσης ότι δεν διαπραγματεύεται δυναμικά για τη χώρα και ύστερα από παραινέσεις και βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, όπως του Μίμη Ανδρουλάκη, που όπου βρεθεί κι όπου σταθεί δηλώνει ότι το χρέος μας είναι το πρόβλημά τους, ο Παπανδρέου απο­φάσισε να πιέσει τα πράγματα προκει­μένου να υπάρξει εδώ και τώρα οριστι­κή λύση στο πρόβλημα της Ελλάδας.

Αφορμή για αυτή τη θεαματική στρο­φή στάθηκαν δύο γεγονότα:
♦ Η πίεση που δέχεται ο πυρήνας του ευρώ, μέσω της Ιταλίας, από τις αγο­ρές, που προέρχεται ακριβώς από την αδυναμία των Ευρωπαίων ηγετών να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα.
♦ Η απαράδεκτη γαλλική πρόταση για συμμετοχή ιδιωτών στην επίλυση του προβλήματος του ελληνικού χρέους που εκτίναξε τα επιτόκια αποπληρω­μής σε δυσθεώρητα ύψη.

Στη φάση αυτή ο πρωθυπουργός προειδοποίησε ότι καλό θα είναι να εγκαταλειφθεί η γαλλική πρωτοβου­λία, αφού δεν πρόκειται να γίνει απο­δεκτή από την ελληνική κυβέρνηση. Ταυτόχρονα στις συνεχείς τηλεφωνι­κές επικοινωνίες που είχε με Ευρωπαί­ους αξιωματούχους ανακοίνωσε ότι δεν μπορεί η ελληνική κυβέρνηση να εμφανίζεται σιωπηλή και να αναμένει τις εξελίξεις χωρίς να παρεμβαίνει και έτσι στο εξής ο ίδιος θα δημοσιοποιεί άμεσα τις απόψεις του, θεωρώντας ότι η μέχρι τώρα «ευρωπαϊκή κακοφωνία» και οι συνεχείς δηλώσεις, αναλύσεις, προτάσεις κάθε σχετικού και άσχετου Ευρωπαίου αξιωματούχου έπληξαν τη χώρα ανεπανόρθωτα.

Η ελληνική κυβέρνηση, όπως διαμή­νυσε και μέσω της διπλωματικής οδού, έκανε «ιώβεια υπομονή» προκαλώ­ντας μεγάλο πόνο στον ελληνικό λαό, προκειμένου να διορθώσει τραγικά λά­θη και παραλείψεις του παρελθόντος της, αλλά δεν μπορεί να συνεχίζει να περιμένει την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, σε μια κρίση κατά την οποία πια είναι αυταπόδεικτο ότι η Ελλά­δα χρησιμοποιείται ως πειραμα­τόζωο προκειμένου να χτυπηθεί το ευρώ.

Η χτεσινή δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου είναι όχι μόνο εύγλωττη, αλλά και διαφωτιστική για τη νέα κυ­βερνητική γραμμή απέναντι στα ευρω­παϊκά όργανα:

«Εδώ και 18 μήνες ο πρωθυπουργός έχει διατυπώσει σειρά προτάσεων για μια βιώσιμη λύση στο πρόβλημα. Αυ­τές περιλαμβάνουν διάφορους τρό­πους κοινής διαχείρισης μέρους του χρέους, όπως την έκδοση ευρωομολόγου, τη σημαντική ενίσχυση του Ταμείου χρηματοπιστωτι­κής σταθερότητας με την αύ­ξηση των πόρων του και τη διεύρυνση των παρεμβάσεών του, τον φόρο της χρηματοπιστω­τικής συναλλαγής, τον έλεγχο των δι­εθνών οίκων αξιολόγησης. Δυστυχώς η Ευρώπη καθυστέρησε να ανταποκρι­θεί ακολουθώντας τα γεγονότα παρά προλαβαίνοντας τις εξελίξεις. Όμως ήρθε πια η ώρα των αποφάσεων που θα οδηγήσουν σε βιώσιμες και απο­τελεσματικές λύσεις στη διαχείριση των προβλημάτων. Τώρα ήρθε η ώρα της Ευρώπης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να ασκεί μόνο νομισματική πολιτική και να διαχειρίζεται την αγορά της χωρίς να διαθέτει εργαλεία αντι­μετώπισης κρίσεων όπως έχουν όλες οι οικονομικές υπερδυνάμεις. Οφείλει, όμως, να πάρει αποφάσεις που δεν θα αντιμετωπίζουν μόνο έκτακτες κρίσεις, αλλά θα δημιουργούν ένα οικονομικό – και σε βάθος χρόνου πολιτικό – πλαί­σιο για την οικοδόμηση μιας Ευρώπης ανταγωνιστικής στο παγκόσμιο περι­βάλλον αλλά και αλληλέγγυας προς όλα τα μέλη της».

Οριστική λύση
Να σημειώσουμε εδώ ότι σε συνε­χείς συσκέψεις του πρωθυπουργού με τους στενούς συνεργάτες του ανα­λύθηκαν όλα τα ποιοτικά στοιχεία των δημοσκοπήσεων και η συνεχής κατάρ­ρευση του ΠΑΣΟΚ στην κοινή γνώμη, η εγκατάλειψή του από μεγάλα τμήματα της οργανωμένης βάσης του.

Σύμφωνα με κυβερνητικά στελέχη, δεν είναι όμως όλα μαύρα, αφού υπάρ­χει μια σιωπηρή πλειοψηφία που περι­μένει και δεν τοποθετείται.

Οι συνεργάτες του πρωθυπουργού στις αναλύσεις που κάνουν αλλά και στις εισηγήσεις που έχουν από δημοσκόπους, επισημαίνουν ότι δεν έχουν ακόμα όλα χαθεί για το ΠΑΣΟΚ, αφού, πέρα από την οδύνη και την αποστρο­φή για τους πολιτικούς, που έχουν προ­καλέσει τα συνεχή σκληρά οικονομικά μέτρα, αυτό που πονάει πιο πολύ είναι η έλλειψη προοπτικής.

Και επισημαίνουν ότι δεν μπορούν να αφήσουν κι άλλο ανοιχτό έδαφος να προελαύνει ο Αντώνης Σαμαράς, αφού μπορεί να μην έχει θεαματικά πολιτικά κέρδη, ωστόσο καταφέρνει αργά αλλά πολύ σταθερά να συσπει­ρώνει τους ψηφοφόρους της Νέας Δη­μοκρατίας, σε μια στιγμή που το ΠΑΣΟΚ δείχνει την εικόνα πραγματικής και οργανωτικής διάλυσης.

Ο πρωθυπουργός λοιπόν εκτιμά ότι, αν υπάρξει άμεσα μια ευρωπαϊκή ορι­στική λύση για το χρέος της Ελλάδας και δοθεί πολιτικός χρόνος στην κυ­βέρνηση, μπορεί να ξαναπιάσει το νή­μα από την αρχή. Τα οφέλη μιας οριστι­κής λύσης στο πρόβλημα χρέους μέσα στο καλοκαίρι είναι πολλά, αφού: - Οι τράπεζες θα μπορούν να χρημα­τοδοτούνται με μεγαλύτερη άνεση και συνεπώς να δανείζουν επιχειρηματίες και ιδιώτες, ώστε να αναθερμανθεί η αγορά.

- Η κυβέρνηση θα βρει πολιτικό χρό­νο ανασυγκρότησης και χάραξης ενός δρόμου μεταρρυθμίσεων μακριά από συνεχή ενασχόληση με την τρόικα. - Ανοίγει ο δρόμος για επενδύσεις, αφού θα έχει απομακρυνθεί ο κίνδυ­νος χρεοκοπίας της χώρας και θα έχει ομαλοποιηθεί η κατάσταση.

Ελπίδες ανάκαμψης
Οι πολίτες, επισημαίνουν κυβερνητι­κοί παράγοντες, μπορεί να διαμαρτύρο­νται και να δυσφορούν για τα μέτρα, αλ­λά θέλουν κυρίως μια προοπτική, και γι’ αυτήν βρίσκονται στους δρόμους. «Ακό­μα και οι φωνές για ξεπούλημα της δη­μόσιας περιουσίας θα περιοριστούν αν μεγάλα κοινωνικά τμήματα πειστούν ότι η διαδικασία αυτή γίνεται για να έχει αποτέλεσμα» επισημαίνει στενός συ­νεργάτης του πρωθυπουργού.

Σ’ αυτό άλλωστε το σημείο ποντά­ρει επικοινωνιακά και ο Ευάγγελος Βενιζέλος, ο οποίος θα αποδυθεί αυ­τές τις μέρες σ’ έναν αγώνα επαφών με υπουργούς, πολιτικούς αρχηγούς και βουλευτές του ΠΑΣΟΚ προκειμέ­νου να ενημερώσει τους πάντες για τη συγκυρία και τα διακυβεύματά της και κυρίως να ξεδιαλύνει θέματα ταμπού, όπως οι «εμπράγματες εγγυήσεις» και η επιλεκτική χρεοκοπία. Ο Βενιζέλος χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του δια­λόγου μέχρι τελικής πτώσης επιχειρεί να «κατεβάσει» τους πολιτικούς τό­νους και να εξηγήσει τι ακριβώς συζη­τάτε στην Ευρώπη.

Από την άλλη πλευρά, ο Παπανδρέ­ου, όπως εκτιμούν έμπειροι κοινοβου­λευτικοί, παίζει το τελευταίο του χαρτί προκειμένου να επιβιώσει πολιτικά τό­σο ο ίδιος όσο και η κυβέρνησή του, και αυτό το γνωρίζει πολύ καλά. Μόνο αν υπάρξει πραγματικά οριστική λύση θα μπορέσει να ελπίζει ότι αγοράζοντας πολιτικό χρόνο και αποφεύγοντας κο­ρυφαία πολιτικά λάθη θα υπάρξει μια συγκράτηση των ψηφοφόρων του, οι οποίοι αποχωρούν μαζικά.

Η δημοσιοποίηση της επιστολής προς Γιούνκερ, στην οποία σηματοδοτείται η πολιτική στροφή της κυβέρνησης και του ίδιου απέναντι στην Ευρώπη, δεν είναι τυχαία. Μέσα από εκεί ο πρωθυ­πουργός επιχειρεί να διασώσει τις εντυπώσεις για την ηγετικότητά του, αλλά και να πετάξει το μπαλάκι των ευθυνών στους Ευρωπαίους.

Πιέσεις
Στο πλαίσιο της πίεσης που ασκεί τις τελευταίες μέρες προς την Ευρώπη προκειμένου να βρεθεί λύση είναι και η περιοδεία που ανακοίνωσε προχτές. Υπόγειος σκοπός της κίνησης είναι να γίνουν εκ του σύνεγγυς συνεννοήσεις με Ευρωπαίους αξιωματούχους και Ευρωπαίους ηγέτες και να πιεστεί η Άνγκελα Μέρκελ, ώστε να εγκαταλεί­ψει την άκαμπτη στάση της και να μπει στην προώθηση μιας οριστικής λύσης. Σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση, η Μέρκελ είναι το κλειδί για τη λύση του ευρωπαϊκού δράματος, αφού τα έχει στυλώσει για καθαρά μικροκομ­ματικούς λόγους, ποντάροντας στις ψήφους των υπερσυντηρητικών ψηφο­φόρων νοσταλγών του μάρκου, παρ’ ότι όλα δείχνουν ότι οι Γερμανοί δεν θα της δώσουν δυνατότητα μιας τρίτης θη­τείας. Μάλιστα όλοι στην Ευρώπη εκτι­μούν ότι, αν η Γερμανίδα καγκελάριος αλλάξει στάση, τότε θα υπερπηδηθούν σχετικά εύκολα και τα εμπόδια που θέ­τουν χώρες - δορυφόροι όπως η Φινλανδία και η Ολλανδία απέναντι στην επίλυση του ελληνικού προβλήματος. Μέχρι αργά χτες το απόγευμα δεν είχαν ανακοινωθεί οι σταθμοί της πε­ριοδείας Παπανδρέου, ούτε με ποιους θα συναντηθεί, αφού όλα είναι ανοιχτά με δεδομένο ότι δεν είχε αποφασιστεί ακόμα αν θα γίνει η έκτακτη Σύνοδος Κορυφής, αφού η γερμανική πλευρά δεν έδειχνε πρόθυμη και κυρίως έτοι­μη να εγκαταλείψει την αδιάλλακτη στάση της. Οι ώρες είναι κρίσιμες και μάλιστα ενδεχομένως τις επόμενες μέ­ρες να κρίνεται η παραμονή της κυβέρ­νησης τους επόμενους μήνες…
http://www.topontiki.gr/article/19487
     



Εδώ σχολιάζεις εσύ!