ΤΟ χρήμα έπεσε(;) και ποιος να το πρωτοαρπάξει. Ποια τρύπα να κλείσει και με ποιες προτεραιότητες, ποιος κλάδος προλαβαίνει, χωρίς, βέβαια, να…
υποφέρουν οι άνθρωποί του. Κι αν τσακωνόμαστε «ιδεολογικά» πώς να βρεθούν τα δανεικά, τώρα θα μαλώνουμε για τη μοιρασιά.
ΠΟΙΟΙ, λοιπόν…ξεβολεύονται και ξεσηκώνονται για απεργίες και «αγώνα»; Κι αν είναι αγώνας η δουλειά, για κάποιους αλλιώτικα ορίζεται ο αγώνας. Μετριέται με τη ζημιά στον αντίπαλο, με τα εκλογικά κέρδη του κόμματος, για την «ιδεολογική» κατίσχυση της παράταξης. Κι αν στη ζωή σου έμαθες να μη δουλεύεις γιατί και ο διπλανός σου λούφαρε (για τον δημόσιο τομέα μιλάμε), πώς και γιατί να στρωθείς σηκώνοντας τα μανίκια για δουλειά;
ΑΠ’ τους ξεβολεμένους, πρώτα και καλύτερα έρχονται τα κόμματα. Θα μετριαστεί το παραδάκι τους που το’ παν επιχορήγηση, θα λιγοστέψουν οι…Τσουκάτοι και θα περισσέψουν οι αποδείξεις για την προέλευση και τη διαδρομή του. Δεν θα χαθούμε στην προεκλογική αφίσα, δεν θα πνιγούμε στο σημαιάκι, και του φέιγ-βολάν τα «πεταμένα λεφτά» θα παραμείνουν(;) στο ταμείο.
ΝΑ προχωρήσουμε στους «ξεβολεμένους» κατά κόμμα και…από Θεού άρξασθε. Δεν αντιδρά το ΠΑΣΟΚ (κατά του…εαυτού του) συνολικά και είναι φυσικό. Ωστόσο, κάποιες ομαδούλες έδωσαν το στίγμα με τη διαμαρτυρία τους, αλλά και «δια τον φόβον των Ιουδαίων» (γιούχα, προπηλακισμοί και γιαουρτώματα).
ΤΗΣ Ν.Δ. τα παλικάρια έδωσαν τον «υπέρ πάντων» αγώνα τους, κομματικό, «ιδεολογικό», παραταξιακό. Μη φανεί προς τα έξω πως απέστημεν από προαιώνιες…αρετές, μη νομίσουν οι Ευρωπαίοι εταίροι και η παγκόσμια κοινότητα πως ομονοήσαμε, ως έλληνες, και δεν μας κουμαντάρει πια «η διχόνοια η δολερή».
ΚΙ ύστερα; Έρχεται ο «αγώνας» του ΚΚΕ. Ξεβολεύονται κι αυτοί. Δεν καταλύθηκε το Κράτος και τα…Κόμματα για να ανακατανείμουν την εξουσία κατά την ιδεολογία και το σύστημά τους. Δεν πείσθηκαν οι (πενόμενοι και μη λιμοκτονούντες) έλληνες για ν’ αρπάξουν τα όπλα. Δεν πείθουν, βλέπεις, οι 5-6 λέξεις (λαός, εργαζόμενοι, ανεργία, Κεφάλαιο, πλουτοκρατία) των «αγωνιστών» που κλείνουν λιμάνια και διώχνουν τουρίστες.
Ο ΣΥΡΙΖΑ…πενθεί και δεν προσέρχεται στη γιορτή. «Κλαίνε» για το Μεσοπρόθεσμο, γιατί βρήκαμε δανεικά, γιατί «ευτυχώς δεν επτωχεύσαμεν». Χρόνια, τώρα, προσέρχονταν στο προεδρικό μέγαρο, συνεόρταζαν «αριστεροί» με το ουίσκι στο ποτήρι και στο πνεύμα της κολιγιάς του (βρόμικου) ’89. Σήμερα απέχουν επιδεικτικά. Βλέπεις…«δεν τους βγήκε».
(Συνεχίζουμε).
