Οι αρεοπαγίτες στην υπ' αριθμ. 753/2011 απόφασή τους υπογραμμίζουν ότι ο Ν. 2163/1993 (τροποποίησε το Ν. 1892/1990) που προβλέπει τη χορήγηση του επίμαχου επιδόματος και στον πατέρα που έχει τέσσερα παιδιά από διαφορετικούς γάμους, δεν αντίκειται στην αρχή της ισότητας, υπό την έννοια ότι "η μητέρα δικαιούται το επίμαχο επίδομα με μόνη την προϋπόθεση ότι είναι πολύτεκνη χωρίς να απαιτείται η συνδρομή στο πρόσωπό της μιας επιπλέον προϋποθέσεως, δηλαδή της αποκλειστικής διατροφής των τέκνων της, εν αντιθέσει με τον πατέρα, για τον οποίο δεν αρκεί η ιδιότητα του πολυτέκνου αλλά απαιτείται επιπλέον να έχει αυτός την αποκλειστική ευθύνη της διατροφής των τέκνων του".
Και αυτό -συνεχίζουν οι δικαστές- γιατί το επίμαχο επίδομα "παρέχεται, κατ' αρχήν, στη μητέρα, ενόψει του ιδιαίτερου ρόλου της στην οικογένεια και ειδικότερα στην ανατροφή των παιδιών της, σε αντιστάθμισμα της απώλειας εισοδήματός της από εργασία ή τυχόν επιπλέον εργασία και σύνταξη, που συνεπάγεται η ενασχόλησή της με περισσότερα παιδιά".
Και για τη μητέρα όμως -τονίζεται στην αρεοπαγιτική απόφαση- "η καταβολή του επιδόματος προϋποθέτει όχι μόνον την ιδιότητά της ως πολύτεκνης αλλά την παρουσία της κοντά στα πολλά παιδιά της".
Ειδικότερα, "στις νομοθετικές διατάξεις προβλέπεται ότι και αυτή στερείται το επίδομα αν εγκαταλείψει υπαιτίως τα παιδιά της και διακόψει τη συγκατοίκησή της με αυτά, επισημαίνεται στην απόφαση, η οποία προσθέτει: "Στην τελευταία αυτή περίπτωση το επίδομα χορηγείται σε όποιον αναλάβει την κύρια ή αποκλειστική διατροφή των παιδιών". Σκοπός, δηλαδή, του νομοθέτη -αναφέρουν οι αρεοπαγίτες- "είναι να λαμβάνει το επίδομα κατ' αρχήν η μητέρα, εφόσον αυτή βρίσκεται κοντά στα παιδιά της, άλλως το επίδομα το λαμβάνει το πρόσωπο εκείνο το οποίο συντηρεί την πολύτεκνη οικογένεια, προκειμένου να διατηρήσει κατά το δυνατόν, την οικογενειακή συνοχή και την ενότητα μεταξύ των αδελφών, ιδίως δε στην περίπτωση που τα αδέλφια αυτά προέρχονται από διαφορετικούς γονείς".
Στο πλαίσιο, επομένως, αυτό η συναφής προς την ισχύουσα για την μητέρα προϋπόθεση είναι ο πολύτεκνος πατέρας να φέρει την αποκλειστική ευθύνη διατροφής των τέκνων του, κάτι που "δεν αποτελεί δυσμενή διάκριση λόγω φύλου, δεδομένου ότι και η προϋπόθεση αυτή εντάσσεται στη μέριμνα του νομοθέτη για τη χορήγηση του επιδόματος στο πρόσωπο που, κατά τεκμήριο (μητέρα), ή αποδεδειγμένα (πατέρας, άλλο πρόσωπο με ευθύνη διατροφής των τέκνων) έχει την υποχρέωση διατροφής των τέκνων και διατηρήσεως της μεταξύ τους ενότητος", υπογραμμίζεται στη δικαστική απόφαση.
Ιδιαίτερα δε στην περίπτωση τέκνων από περισσότερους γάμους, όπου δεν υπάρχει μία "τυπική" πολύτεκνη οικογένεια, απαιτείται "ο πατέρας να πληροί την προϋπόθεση που θέτει ο νόμος, ώστε με τον τρόπο αυτό να υπάρχει μία κοινή αντιμετώπιση προς τα τέκνα με σκοπό την εξασφάλιση της επιδιωκόμενης ενότητας", προσθέτει ο Άρειος Πάγος.
Σύμφωνα με το ιστορικό της απόφασης, η επιτροπή εκδικάσεως ενστάσεων του ΟΓΑ απέρριψε αίτημα πατέρα τεσσάρων παιδιών να λάβει το επίδομα πολυτέκνων.
Συγκεκριμένα, ο πατέρας είχε δύο παιδιά από τον πρώτο του γάμο που λύθηκε νόμιμα το 1985 και δύο παιδιά από το δεύτερο γάμο του.
Ο ΟΓΑ επικαλούμενος ιδιωτικό συμφωνητικό με την πρώην σύζυγο του πατέρα, αρνήθηκε τη χορήγηση του επιδόματος επικαλούμενος ότι ο πατέρας έχοντας αποκτήσει άλλη, δεύτερη, οικογένεια δεν έχει αποκλειστική ευθύνη διατροφής των δύο παιδιών, τα οποία ζουν με τη μητέρα τους σε άλλη πόλη.
Όμως, η αιτιολογία αυτή, σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, δεν είναι νόμιμη. Και αυτό γιατί σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση λύσης του γάμου, ο πατέρας έχει αναλάβει όλα τα μηνιαία έξοδα διατροφής, ένδυσης, εκπαίδευσης και ψυχαγωγίας των τέκνων του από τον πρώτο του γάμο, γεγονός που το επιβεβαιώνει και η πρώην σύζυγός του.
