Το σεργιάνισμα της εθνικής μνήμης στην αρχαία Ελλάδα, αποτελεί διαχρονικά το τελευταίο αλλά και πιο ισχυρό επιχείρημα ημών των επιγόνων, για να διεκδικούμε μια διακριτή θέση στον σύγχρονο, ανταγωνιστικό κόσμο.
Η κληρονομιά της αρχαιότητας είναι πράγματι τεράστια. Και αρκεί από μόνη της για να σταθεί ως επιχείρημα, ακόμη και στην απαιτητική κοινωνία της παγκοσμιότητας, στην οποία πασχίζουμε να επιβιώσουμε σήμερα.
Ωστόσο, αποκαλύπτει και μια άλλη, πικρή αλήθεια. Ότι η πρόοδος του ελληνικού έθνους, σταμάτησε εκεί. Στον Παρθενώνα και τη Δημοκρατία. Αν μάλιστα προσθέσουμε και την Επανάσταση του 1821, που στάθηκε αφορμή για τον παγκόσμιο θαυμασμό, λίγα άλλα πράγματα μπορούν πραγματικά να μας κάνουν περήφανους.
Η Χίλαρι αποκάλυψε, άθελά της, μια εθνική στρέβλωση, αν όχι παθογένεια: Το έθνος που έκτισε τον Παρθενώνα και ανακάλυψε τη Δημοκρατία, πασχίζει σήμερα να πείσει τη διεθνή κοινότητα, ότι αξίζει ακόμη μια ευκαιρία αλληλεγγύης και συμπαράστασης. Επειδή η βουλιμία των κερδοσκόπων οι οποίοι έχουν ποντάρει στα CDS της χρεοκοπίας, δεν ξεχωρίζει… Παρθενώνες.
http://www.statesmen.gr/34522/ipios-logos
