Το gazzetta.gr συγκέντρωσε τα κυριότερα στοιχεία για τον Μαχαμαντού Ντιαρά και σας τα παρουσιάζει σε μια ακροστιχίδα.
Μάλι! Το μέρος που μεγάλωσε, γεννήθηκε και έκανε τα πρώτα του βήματα στο ποδόσφαιρο. Στο Μπαμάκο, μια πόλη σχεδόν δύο εκατομμυρίων κατοίκων, ο Μαχαμαντού Ντιαρά γεννήθηκε στις 18 Μαΐου του 1981. Ξεκίνησε να παίζει μπάλα στις τριγύρω γειτονιές, χωρίς να κάνει όνειρα για μεγάλη καριέρα και σπουδαίες μεταγραφές. «Δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα άλλαζε τη ζωή μου. Έπαιζα για πλάκα, για διασκέδαση. Ήμουν, όμως, τυχερός και τώρα είμαι περήφανος για εδώ που έφτασα».
Η CSK Centre Salif Keira ήταν και η πρώτη ομάδα, στην οποία ξεκίνησε να παίζει πιο σοβαρά, ωστόσο μέχρι και την ηλικία των 17 ετών δεν είχε προσανατολιστεί στο να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής.
Aνατροπή! Για τους γονείς του, όπως και τους περισσότερους γονείς εκείνη την εποχή στην Αφρική, το ποδόσφαιρο δεν ήταν επιλογή ζωής! Ακόμα, άλλωστε, δεν είχε γίνει η μεγάλη «είσοδος» της μαύρης ηπείρου στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Ο πατέρας του Μαχαμαντού Ντιαρά δεν ήθελε να ακούει για ποδόσφαιρο και επέμενε στη μόρφωση των παιδιών του. «Ήμουν πολύ συγκεντρωμένος στο σχολείο και, μάλιστα, είχα και καλούς βαθμούς. Ποτέ ο πατέρας μου δεν καταλάβαινε γιατί θέλαμε να περνάμε τόσο πολύ χρόνο με το ποδόσφαιρο. Τότε δεν μπορούσες να ζήσεις μόνο με την μπάλα. Έτσι, για τέσσερα χρόνια, από τα 13 μου ως τα 17 μου, τα συνδύαζα».
Στην πρώτη του ομάδα πήγε… κατά λάθος και κατόπιν προτροπής ενός φίλου του. Ο πατέρας του φίλου του ήταν προπονητής και έπειτα από ένα δοκιμαστικό που έκανε έγινε δεκτός στην ομάδα. Από τότε, μάλιστα, άρχισε να πληρώνεται. Ο πρώτος του μισθός ήταν 1,5 ευρώ τον μήνα!
Χ ιόνι! Η εμπειρία του στην Ολλανδία ήταν εκείνη που τον ωρίμασε όχι μόνο ποδοσφαιρικά, αλλά και σαν άνθρωπο. Στο Άρνεμ έζησε πρωτόγνωρες για εκείνον καταστάσεις, όπως ήταν οι καιρικές συνθήκες. «Είδα για πρώτη φορά στη ζωή μου χιόνι! Όταν άνοιξα το παράθυρο και είδα πως χιονίζει, φαντάστηκα πως αναβάλλεται η προπόνηση και γύρισα στο κρεβάτι μου να κοιμηθώ!» είχε πει ανάμεσα σε περιγραφές του για τα χρόνια στη Βίτεσε.
Ά ρνεμ! Μπορεί να ένιωθε μοναξιά και να πέρασε τη φάση της ενηλικίωσης μακριά από το σπίτι του, ωστόσο η καριέρα του χτίστηκε στην Ολλανδία και στο Άρνεμ. Η Βίτεσε διέγνωσε το ταλέντο του, επένδυσε στο νεαρό Αφρικανό και σύντομα θα θέριζε τους καρπούς που έσπειρε. «Έδωσα μεγάλη μάχη για να προσαρμοστώ. Από μια ζεστή χώρα (σ.σ. Ελλάδα) βρέθηκα σε μια άλλη που είχε πολύ κρύο. Δεν καταλάβαινα τη γλώσσα, ενώ και το φαγητό απείχε από εκείνα που είχα συνηθίσει».
Στην Ολλανδία έμεινε τρία χρόνια. Στην παρθενική του σεζόν έπαιξε συνολικά σε 18 ματς και σκόραρε δύο φορές, το 2000-01 είχε 34 συμμετοχές και τέσσερα γκολ και την επόμενη χρονιά έκλεισε με 27 ματς και τρία γκολ. Το καλοκαίρι του 2001 ακολούθησε η Γαλλία.
Μ εταγραφή. Αφού πέρασε τη δοκιμασία στη Γαλλία, όλα τού έμοιαζαν και ήταν πιο εύκολα. Πόσω μάλλον η Γαλλία. «Δεν ήταν και τόσο δύσκολο για μένα να προσαρμοστώ εκεί. Είναι όμοια χώρα με το Μάλι, μιλάνε οι άνθρωποι την ίδια γλώσσα και υπήρχαν πολλοί συμπατριώτες μου. Εξάλλου, είχα περάσει τα κρίσιμα χρόνια στην Ολλανδία και είχα μάθει πώς λειτουργούν τα πράγματα στην Ευρώπη», εξήγησε ο ίδιος για την πρώτη του μεταγραφή. Η Λιόν τον απέκτησε έναντι 3,5 εκατ. ευρώ και η απόσβεση θα ερχόταν στο υπερπολλαπλάσιο. Στο γαλλικό πρωτάθλημα, ο Ντιαρά έκανε το μεγάλο άλμα και έγινε γνωστός σε όλη την Ευρώπη.
Πήρε τέσσερα πρωταθλήματα με την Λιόν, τρία κύπελλα και είχε αξιοπρόσεκτη παρουσία στο Champions League. Βασικό και αναντικατάστατο μέλος του γαλλικού συλλόγου, με 162 συμμετοχές και 13 γκολ στα πέντε χρόνια που έμεινε στη χώρα.
Α ρούνα! Ο μεγάλος αδελφός του, εκείνος που έκανε πρώτος το βήμα από το Μάλι προς την Ευρώπη κι εκείνος που ουσιαστικά άνοιξε τον δρόμο για τον Μαχαμαντού. Ο Αρούνα Ντιαρά είναι γεννημένος στις 26 Δεκεμβρίου του 1978 κι έμεινε στην Ελλάδα εφτά χρόνια! Έπαιξε στον ΟΦΗ από τη σεζόν 1997 ως 2000 και ακολούθησαν Νάουσα, Πανελευσινιακός, Πανηλειακός και Καλαμάτα.
Ν τζίλα! Το παρατσούκλι του, ακόμα και το δεύτερό του όνομα. Στο σπίτι, οι γονείς του τον φωνάζουν Μοχάμεντ ή και με το παρατσούκλι που του δόθηκε στους δρόμους της Μπαμάκο. Ο Μαχαμαντού Ντζίλα ήταν ο πιο διάσημος ποδοσφαιριστής στο Μάλι, μέχρι τη νεότερη γενιά. Η ομοιότητα του ονόματος, αλλά και του τρόπου παιχνιδιού τους, έφερε το παρατσούκλι, με το οποίο άρχισαν να τον φωνάζουν οι φίλοι του.
«Όταν εγώ έπαιζα στο δρόμο, εκείνος ήταν πολύ πετυχημένος παίκτης σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο. Όλοι προσπαθούσαν να τον μιμηθούν και για όλους ήταν είδωλο. Κάπως έτσι, έγινα κι εγώ Ντζίλα!».
Τραυματισμός. Η πιο δύσκολη περίοδος στη ζωή του –όπως και ο ίδιος την περιγράφει– ήταν εκείνη του τραυματισμού του. Χτύπησε σε αγώνα της Εθνικής του ομάδας και επέστρεψε στη Μαδρίτη, όπου υποβλήθηκε σε αρθροσκόπηση. Ένα μήνα μετά έπεσε και πάλι στο έδαφος και αποδείχθηκε πως η ζημιά ήταν πολύ μεγαλύτερη. «Κατά ένα ποσοστό 80% το γόνατό μου είχε σπάσει. Είχα δύο χόνδρους κατεστραμμένους και τον μηνίσκο. Ιδιαίτερα οι δύο πρώτοι μήνες, που ήμουν με πατερίτσες, ήταν εξαιρετικά δύσκολοι. Ελπίζω να μην τους ζήσω ποτέ ξανά!».
Το διάστημα που έπρεπε να μείνει εκτός αγωνιστικών χώρων προσδιορίστηκε κοντά στους έξι με οκτώ μήνες, ωστόσο ήταν μεγαλύτερο. Το πρώτο δίμηνο δεν έπρεπε να πατάει καθόλου το πόδι του και εν συνεχεία να γυμνάζεται μόνος του για να δυναμώσει το πόδι του. Η διαδικασία τον δυσκόλεψε σε τέτοιο βαθμό που σκέφτηκε να εγκαταλείψει. «Τους πρώτους πέντε-έξι μήνες, η ομάδα περνούσε δύσκολη περίοδο και εγώ δεν μπορούσα να βοηθήσω. Εκεί, σκέφτηκα πως όλα τελείωσαν για μένα. Όταν μετά από εφτά μήνες επίπονης προσπάθειας, κατάφερα να κλοτσήσω ξανά μπάλα και να τρέξω, κατάλαβα ότι πρέπει να κρατηθώ και να συνεχίσω την προσπάθεια».
Επέστρεψε στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της Ρεάλ τον Αύγουστο του 2009, δηλαδή δέκα μήνες μετά τον αρχικό τραυματισμό του στις 30/10/2008 και εννέα μετά την εγχείρησή του στα τέλη Νοεμβρίου.
ΟΦΗ. Ήταν το πέρασμα στον επαγγελματισμό. Ο Ευγένιος Γκέραρντ τον εντόπισε στην Αφρική και τον πήρε στην Κρήτη. Ο Μαχαμαντού Ντιαρά κάνει πολύ σύντομη αναφορά στον πρώτο του επαγγελματικό σταθμό, κάτι μάλλον λογικό, αφού στη χώρα μας έμεινε μόλις ένα χρόνο. Αγωνίστηκε στο ελληνικό πρωτάθλημα τη σεζόν 1998-99, ενώ ένα χρόνο νωρίτερα την ασπρόμαυρη φανέλα είχε φορέσει και ο αδελφός του, Αρούνα. Ο Μαχαμαντού έπαιξε σε 25 ματς (23 πρωταθλήματος και 2 κυπέλλου), σκοράροντας σε τέσσερα παιχνίδια, μεταξύ των οποίων και στο ντεμπούτο του στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η Βίτεσε, που την προηγούμενη σεζόν είχε αποκτήσει τον Νίκο Μαχλά, «άρπαξε» τον 17χρονο Αφρικανό χωρίς ο ΟΦΗ να αποζημιωθεί.
Ο άνθρωπος που τον εντόπισε συχνά πυκνά εξυμνεί το ταλέντο του, αλλά και την προσωπικότητά του. «Κανείς δεν περίμενε ποτέ πως αυτός ο ποδοσφαιριστής θα έφτανε στη Ρεάλ Μαδρίτης. Βέβαια όταν αγωνιζόταν στον ΟΦΗ όλοι έβλεπαν ότι ήταν ένας καλός παίκτης, αλλά ποιος το περίμενε αυτό; Ο αδερφός του ο Αρούνα ήταν και αυτός καλός παίκτης, αλλά ο Μοχάμεντ δούλευε πάρα πολύ και ευτυχώς είχε την προσωπικότητα να γίνει ένας πολύ καλός παίκτης. Ο αδερφός του ήταν παιδί και δυστυχώς είναι ακόμα παιδί. Πήγε μικρός στην Ολλανδία και γνωρίζετε όλοι πώς δουλεύουν εκεί, φάνηκε το ταλέντο του και μπόρεσε να κάνει τα σωστά βήματα για να φτάσει εκεί που αγωνίζεται τώρα».
Υστερία! Μια λέξη που μπορεί να περιγράψει τα συναισθήματά του όταν πήρε μεταγραφή στη Ρεάλ Μαδρίτης. Για ακόμα μια φορά βρέθηκε αντιμέτωπος με μια πραγματικότητα που δεν γνώριζε και δεν ήταν έτοιμος να αντιμετωπίσει. Έστω κι αν πλέον ήταν 25 χρονών και έλειπε από το σπίτι του περίπου οκτώ χρόνια. «Στην αρχή ήταν δύσκολα. Παρότι είχαν τον αδελφό μου μαζί μου, χρειαζόμουν τους γονείς μου. Ένιωθα μοναξιά, τους είχα ανάγκη. Ξόδεψα σχεδόν όλο τον πρώτο μισθό μου στο τηλέφωνο». Και ο μισθός του στη Μαδρίτη δεν ήταν πλέον… 1,5 ευρώ!
.....
Νίστελροϊ. Η Ολλανδία θα τον σημάδευε στην πιο δύσκολη φάση της καριέρας του. Εκείνη του τραυματισμού. Ο Ρουντ Φαν Νίστελροϊ περνούσε μια παρόμοια κατάσταση και στο διάστημα της αποθεραπείας, οι δυο τους έγιναν κολλητοί. «Περάσαμε καλά μαζί. Αλλά υπήρχαν και μέρες που δεν θέλαμε καν να μιλάμε σε άνθρωπο», είχε πει ο Μαχαμαντού Ντιαρά, που έχει σημαδέψει τα αποδυτήρια της Ρεάλ Μαδρίτης.
Εκεί όπου υπάρχει και τηρείται ευλαβικά η αριθμητική σειρά. Ο Αφρικανός, όσο είχε το «Νο 6» περνούσε τις ώρες του ανάμεσα στον Φάμπιο Καναβάρο και τον Ραούλ! Ο πρώην αρχηγός της Ρεάλ είχε εξάρει σε πρόσφατη συνέντευξή του την προσωπικότητα και την ηγετική φυσιογνωμία του Αφρικανού μέσου, αλλά όταν ερχόταν η ώρα για τις πλάκες, άλλοι είχαν προτεραιότητα.
Ο Ρομπίνιο και ο Μαρτσέλο ταίριαξαν με τον Ντιαρά και περνούσαν τις προπονήσεις τραγουδώντας του «στο Μάλι δεν έχετε θάλασσα και παραλίες»… Από τους υπόλοιπους διάσημους συμπαίκτες του, είχε καλή σχέση με τον Ντέιβιντ Μπέκαμ, ενώ διατηρεί φιλία με τον Σάμουελ Ετό, παρότι ουδέποτε υπήρξαν συμπαίκτες.
Τ ίτλοι. Η Ρεάλ Μαδρίτης τον απέκτησε το καλοκαίρι του 2006 έναντι 26 εκατ. ευρώ. Στην Ισπανία κατέκτησε δύο πρωταθλήματα και ένα σούπερ καπ, γεγονός που τον έκανε να παραδέχεται τις ικανότητες του Φάμπιο Καπέλο, αλλά όχι και την υπερβολικά αμυντική τακτική. Στην πρώτη του σεζόν έπαιξε σε 44 παιχνίδια συνολικά και σκόραρε τρεις φορές και σταδιακά επήλθε πτώση. 36 ματς την επόμενη σεζόν, 13 το 2008-09, όταν και ταλαιπωρήθηκε από τραυματισμούς και μόλις 2 πέρυσι.
«Για τον Μανουέλ Πελεγκρίνι υπήρχαν μόνο 13 παίκτες στην ομάδα. Δεν μπορώ να εξηγήσω τι ήταν αυτό που συνέβη πέρυσι. Έβλεπες άλλες μεγάλες ομάδες και οι αναπληρωματικοί τους είχαν οκτώ και δέκα συμμετοχές. Σε εμάς είχαν μόνο δυο-τρεις συμμετοχές», εξήγησε για τον παραγκωνισμό του τη σεζόν 2009-10. Ένας παραγκωνισμός που είχε ξεκινήσει τον Δεκέμβριο του 2008, όταν η Ρεάλ έδωσε το νούμερό του στον Λασάνα Ντιαρά…
Ιερή στιγμή. Ο Μαχαμαντού Ντιαρά είναι και αναγνωρίζεται ως ένας από τους πρεσβευτές του μουσουλμανισμού παγκοσμίως. Σχεδόν πριν από κάθε αγώνα, λίγο πριν από την έναρξή του, προσεύχεται και εκφράζει την πίστη του. Ακολουθεί πιστά το Ραμαζάνι και μοναδική εξαίρεση που έκανε ήταν το 2009, όταν μόλις είχε αποθεραπευτεί από τον τραυματισμό του και δεν ήταν σε θέση να επιβαρύνει τον οργανισμό του με τις θυσίες που απαιτεί η θρησκεία του στο συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.
Απαγόρευση. Μια από τις πιο δύσκολες στιγμές του στη Μαδρίτη, πέρα από εκείνη του τραυματισμού, ήταν όταν του απαγορεύτηκε να παίξει με την εθνική του ομάδα. Ο Μαχαμαντού Ντιαρά είναι αρχηγός του αντιπροσωπευτικού του συγκροτήματος και παρών σε κάθε κλήση. Εκτός από μία… Τον Ιούνιο του 2007, η FΙFΑ απαγόρευσε στον άσο της Ρεάλ, όπως και στον Φρεντερίκ Κανουτέ να ενισχύσουν το Μάλι στον αγώνα με τη Σιέρα Λεόνε, λόγω των υποχρεώσεών τους στην Primera Division.
«Ήταν πολύ δύσκολο για μας αυτό που συνέβη. Για μένα δεν τέθηκε ποτέ θέμα, ήθελα να παίξω με την Εθνική ομάδα της χώρας μας. Η FΙFΑ μάς απείλησε με διετή αποκλεισμό και δεν είχαμε άλλη επιλογή», δήλωσε μερικές μέρες μετά το συμβάν και συμπλήρωσε πως είχε ανοικτό το κινητό του για να ενημερώνεται για την εξέλιξη του αγώνα. Εκείνο το Σαββατοκύριακο, το Μάλι κέρδισε 6-0 και η Ρεάλ κατέκτησε το πρωτάθλημα Ισπανίας, μετατρέποντας τον εφιάλτη σε όνειρο. Ο Ντιαρά, ωστόσο, δεν φοβήθηκε να ανοίξει πόλεμο με τον Γιόζεπ Μπλάτερ.
«Η στάση της FΙFΑ είναι σκανδαλώδης. Έδειξαν έλλειψη σεβασμού προς το αφρικανικό ποδόσφαιρο και την Αφρική γενικότερα. Ο Φρεντ κι εγώ έχουμε πρόβλημα, γιατί οι άνθρωποι στο Μάλι πιστεύουν ότι απλά βρήκαμε έναν τρόπο να αποφύγουμε τον αγώνα». Λίγες μέρες μετά, ο πρόεδρος της παγκόσμιας ομοσπονδίας απολογήθηκε δημοσίως προς τους δύο ποδοσφαιριστές για την απόφαση της FΙFΑ και παραδέχτηκε το λάθος του.
Ρόναλντ Κούμαν! Για τον Μαχαμαντού Ντιαρά, ο Ολλανδός τεχνικός είναι ο μέντοράς του. Είχαν άλλωστε ένα κοινό στοιχείο. Ο Αφρικανός μέσος έχτιζε την ποδοσφαιρική του καριέρα και η Βίτεσε ήταν ουσιαστικά το πρώτο τεστ στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, τη στιγμή που ο παλαίμαχος τεχνικός έχτιζε την προπονητική του καριέρα και η ολλανδική ομάδα ήταν η πρώτη του ως head coach. «Μου έδωσε αυτοπεποίθηση και ήταν πάντα πρόθυμος να με βοηθήσει. Μπορώ να πω ότι ο Κούμαν είναι ο πατέρας μου στην Ευρώπη. Του χρωστάω πολλά», είχε δηλώσει σε συνέντευξή του, στην οποία είχε αποκαλύψει κάθε πτυχή της συνεργασίας που είχαν.
«Μετά από κάθε προπόνηση μου έγραφε σε ένα χαρτί τι να τρώω, τι να κάνω στην ημέρα μου, πώς να αποθεραπευτώ από κάποιον τραυματισμό. Με συμβούλευε σε όλα τα θέματα. Με έκανε να πιστέψω στον εαυτό μου και να ανακαλύψω ότι μπορώ να σταθώ στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο».
Α πόφαση! Από το προηγούμενο καλοκαίρι γνώριζε πως δεν ήταν στα πλάνα του Ζοσέ Μουρίνιο. Ήταν αποφασισμένος, όμως, να εξαντλήσει το συμβόλαιό του και ήθελε να μείνει στη Μαδρίτη και να παλέψει για την ευκαιρία του. Το όνομά του ενεπλάκη σε μεταγραφικά σενάρια για μερικές από τις μεγαλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, όπως Μίλαν, Μάντσεστερ, Λίβερπουλ, Γιουβέντους, Λιόν και δεκάδες ακόμα συλλόγους. Ο ίδιος προτίμησε να παραμείνει στην Ισπανία, όμως τον Γενάρη κλήθηκε και πάλι να αποφασίσει για την καριέρα του. Εμφανιζόταν ως μεταγραφικός στόχος του Παναθηναϊκού, ωστόσο προτίμησε να παίξει στη Γαλλία και τη Μονακό.
Τώρα, εμφανίζεται μια δεύτερη ευκαιρία μπροστά του για να επιστρέψει στη χώρα που ξεκίνησε την ευρωπαϊκή του πορεία. Τα προγνωστικά δεν είναι υπέρ του Ολυμπιακού, με δεδομένο ότι και πάλι θα υπάρξουν ομάδες που θα ενδιαφερθούν. Ούτε, όμως, ήταν υπέρ του Ντιαρά όταν ξεκινούσε την περιπέτεια του με τον ΟΦΗ.
