Ο ίδιος λέει πως, με το που έμπαινες, σε 5 βήματα βρισκόσουν στον απέναντι τοίχο. Ένα μικρό σπίτι που φιλοξενούσε 10 άτομα, στο 1 δωμάτιο κοιμόντουσαν οι γονείς και στο άλλο τα παιδιά. Για φανταστείτε το. Τέτοιες ιστορίες ακούμε συνήθως από διηγήσεις για τον πόλεμο. Αλλά γι’αυτούς ήταν η τυπική πραγματικότητα σε καιρό ειρήνης. Κι ο πατέρας; Ένας απλός εργάτης ήταν. Θέλω να πω ήταν μια πολύ φτωχή οικογένεια. Είναι δηλαδή σημαντικό το ότι, παρά τις δύσκολες συνθήκες, μπόρεσε και έκανε αυτή την τεράστια καριέρα. Που, κατά τη γνώμη μου, το δύσκολο δεν ήταν μόνο να την κάνει, αλλά και να τολμήσει να την επιδιώξει. Στην πορεία, μελετώντας τον Τζάκσον, έμαθα ότι δεν ήταν ένας απλός διασκεδαστής που το μόνο που τον απασχολούσε ήταν η μουσική. Πάνω απ’όλα ήταν ένας πνευματικός άνθρωπος που αγαπούσε από μικρός το διάβασμα, λάτρευε τις τέχνες και γενικά φιλοσοφούσε πολύ τα πάντα. Λέξη-κλειδί στη ζωή του; Η πίστη. Το να πιστεύεις στον εαυτό σου, στις δυνατότητες που δίνονται, στα πάντα. Λέτε οι αδικίες που βλέπουμε σήμερα να μη γίνονταν παλιά ή να μην τις έβλεπε εκείνος; Και γίνονταν και τις έβλεπε. Αλλά εκείνος είχε πίστη, συγκεντρώθηκε μόνο στο στόχο του κι έτσι τελικά πέτυχε. Φυσικά είχε και το μοναδικό ταλέντο αλλά, αν δεν είχε πιστέψει σ’αυτό, αν απογοητευόταν από τις όποιες δυσκολίες, δε θα είχε γίνει ποτέ ο Μάικλ Τζάκσον που όλοι γνωρίσαμε.
Κι αυτή του την πίστη την αποτύπωνε με κάθε τρόπο, είτε μέσω της μουσικής του είτε μέσω σκίτσων είτε μέσω γραπτών μηνυμάτων. Και πάντα προσπαθούσε να τη μεταδώσει και στους άλλους. Όπως στη συνέντευξη μέρος της οποίας θα ακούσουμε στο παρακάτω βίντεο. Αυτό που, κατά τη γνώμη μου, είναι ανατριχιαστικό, είναι πως τα λόγια που θα ακούσουμε τα είπε στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, όταν είχε ήδη δεχτεί πολλά χτυπήματα και τα μμε του επέβαλαν την εικόνα του παράξενου. Ποιος άλλος στη θέση του θα είχε πλέον το θάρρος και την αυτοπεποίθηση να δίνει συμβουλές στους νέους; Θέλω να πω πως με όσα του συνέβησαν θα ήταν εύκολο να κλονιστεί η πίστη στον εαυτό του. Το έχουμε δει εξάλλου με πάρα πολλούς που τελικά κατρακύλησαν. Εκείνος ούτε στο ποτό το έριξε ούτε με ουσίες μπλέχτηκε ούτε τίποτα. Παρά τις άδικες επιθέσεις, διατήρησε την ψυχραιμία του και πάνω απ’όλα την ακεραιότητά του. Ο ίδιος που ήταν ως νέος ο ίδιος παρέμεινε μέχρι τότε που τον ξέραμε. Οραματιστής, ιδεαλιστής, ευαίσθητος, φιλότιμος, εργατικός. Ήξερε ποιος ήταν, ήξερε πως ήταν χρήσιμος στην κοινωνία και, όπως πάντα, προσπάθησε να βοηθήσει αυτή την κοινωνία δίνοντας συμβουλές στους νέους. http://mjacksontruth.wordpress.com
