Μέσα από 70 και πλέον πολύτιμα έργα αποκαλύπτεται μία σημαντική πτυχή της...
νεοελληνικής ζωγραφικής. Έργα, όπως: «Η Αποκαθήλωση» του Ν. Καντούνη, «Η Προσωπογραφία του Κ. Μελά» του Νικηφόρου Λύτρα, «Η Ζάκυθος» του Γ. Αβλιχού, «Η Προσωπογραφία της κυρίας Στεφάνου Ράλλη και της κόρης της» του Γ. Ιακωβίδη, «Η Αγία Καικιλία» του Θ. Ράλλη, «Το λιμάνι της Πάτρας» του Β. Χατζή, «Το Λαύριο», «Η Ακρόπολη», «Η Σπάρτη» και «Οι Δελφοί» του Κ. Μαλέα, «Το κορίτσι με τις γαλοπούλες» του Θ. Τριανταφυλλίδη, «Η γυναίκα με το σάλι» του Δ. Γαλάνη, «Τα Μέγαρα» του Νικόλαου Λύτρα, «Το σπίτι με την κόκκινη τέντα» του Μ. Οικονόμου, «Ο ναός της Αφαίας» του Γ. Στέρη, «Η πολιτεία» του Αγ. Αστεριάδη, «Το πορτρέτο κοριτσιού» του Π. Ρέγκου, «Το γυμνό» του Γ. Μόραλη και «Η διαδήλωση» του Γ. Ψυχοπαίδη, μεταξύ των άλλων, φανερώνουν τον πλούτο των διαφορετικών υψηλών ζωγραφικών κατακτήσεων των Ελλήνων καλλιτεχνών.
Από το 1950 έως το 1980 περίπου ο αείμνηστος γιατρός Γ.Ι. Κατσίγρας συνέλεξε συστηματικά πίνακες ζωγραφικής, χαρακτικά και σχέδια για να τα δωρίσει στο γενέθλιο τόπο του. Η Συλλογή του που σήμερα στεγάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα συγκροτεί το φανταστικό του μουσείο. Περισσότερα από επτακόσια έργα νεοελληνικής ζωγραφικής, χαρακτικής και σχεδίων αποκαλύπτουν το βλέμμα και την εμμονή του ιδρυτή της, στις αισθητικές αξίες της υψηλής τέχνης και στην έκφραση της νοηματικής τους υπόστασης.
Ο Γιώργος Ι. Κατσίγρας γεννήθηκε στη Νέα Φιλιππούπολη της Λάρισας το 1914, πόλη που ίδρυσε ο πατέρας του με αρκετούς Φιλιππουπολίτες που είχαν εκδιωχθεί από την Ανατολική Ρωμυλία. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Χειρουργικής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 άρχισε τη συλλογή έργων ζωγραφικής του και παράλληλα απέκτησε τα έπιπλα του γραφείου του κορυφαίου αρχαιολόγου, Ερρίκου Σλήμαν, που ήταν σχεδιασμένα από τον Ερνέστο Τσίλερ και κατασκευασμένα στη Βιέννη το 1880. Διαδραμάτισε ρόλο, όχι μόνο ως γιατρός και ιδιοκτήτης κλινικής, αλλά και ως πολίτης με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον πολιτισμό του τόπου μας. Τη χρονική περίοδο 1950-65 απέκτησε σημαντικούς πίνακες των καλλιτεχνών: Κωνσταντίνου Μαλέα, Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη, Γιώργου Γουναρόπουλου και Πολύκλειτου Ρέγκου, ενώ παράλληλα ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με τους καλλιτέχνες: Βασίλη Ιθακήσιο, Δημήτρη Γαλάνη, Σπύρο Βασιλείου, Αντώνη Κανά, Α. Τάσσο, Κώστα Μαλάμο, Δημήτρη Γιολδάση κ.ά., με αντιπροσωπευτικά έργα των οποίων ολοκλήρωσε τη συλλογή του.
Το 1981 δώρισε στο Δήμο Λάρισας την πολύτιμη συλλογή των 781 έργων ζωγραφικής, χαρακτικών και σχεδίων με την προϋπόθεση να δημιουργηθεί μουσείο και νομικό πρόσωπο με την επωνυμία «Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα». Αργότερα στη δωρεά αυτή πρόσθεσε τα έπιπλα του Ερρίκου Σλήμαν, καθώς επίσης 1.250 βιβλία τέχνης και 4.500 βιβλία λογοτεχνίας και ποίησης. Το 1983 βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο της Τάξεως των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών. Απεβίωσε στη Λάρισα το 1998
Από το 1950 έως το 1980 περίπου ο αείμνηστος γιατρός Γ.Ι. Κατσίγρας συνέλεξε συστηματικά πίνακες ζωγραφικής, χαρακτικά και σχέδια για να τα δωρίσει στο γενέθλιο τόπο του. Η Συλλογή του που σήμερα στεγάζεται στη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα συγκροτεί το φανταστικό του μουσείο. Περισσότερα από επτακόσια έργα νεοελληνικής ζωγραφικής, χαρακτικής και σχεδίων αποκαλύπτουν το βλέμμα και την εμμονή του ιδρυτή της, στις αισθητικές αξίες της υψηλής τέχνης και στην έκφραση της νοηματικής τους υπόστασης.
Ο Γιώργος Ι. Κατσίγρας γεννήθηκε στη Νέα Φιλιππούπολη της Λάρισας το 1914, πόλη που ίδρυσε ο πατέρας του με αρκετούς Φιλιππουπολίτες που είχαν εκδιωχθεί από την Ανατολική Ρωμυλία. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και αναγορεύθηκε Διδάκτωρ της Χειρουργικής. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950 άρχισε τη συλλογή έργων ζωγραφικής του και παράλληλα απέκτησε τα έπιπλα του γραφείου του κορυφαίου αρχαιολόγου, Ερρίκου Σλήμαν, που ήταν σχεδιασμένα από τον Ερνέστο Τσίλερ και κατασκευασμένα στη Βιέννη το 1880. Διαδραμάτισε ρόλο, όχι μόνο ως γιατρός και ιδιοκτήτης κλινικής, αλλά και ως πολίτης με αίσθημα ευθύνης απέναντι στον πολιτισμό του τόπου μας. Τη χρονική περίοδο 1950-65 απέκτησε σημαντικούς πίνακες των καλλιτεχνών: Κωνσταντίνου Μαλέα, Θεόφραστου Τριανταφυλλίδη, Γιώργου Γουναρόπουλου και Πολύκλειτου Ρέγκου, ενώ παράλληλα ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με τους καλλιτέχνες: Βασίλη Ιθακήσιο, Δημήτρη Γαλάνη, Σπύρο Βασιλείου, Αντώνη Κανά, Α. Τάσσο, Κώστα Μαλάμο, Δημήτρη Γιολδάση κ.ά., με αντιπροσωπευτικά έργα των οποίων ολοκλήρωσε τη συλλογή του.
Το 1981 δώρισε στο Δήμο Λάρισας την πολύτιμη συλλογή των 781 έργων ζωγραφικής, χαρακτικών και σχεδίων με την προϋπόθεση να δημιουργηθεί μουσείο και νομικό πρόσωπο με την επωνυμία «Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα». Αργότερα στη δωρεά αυτή πρόσθεσε τα έπιπλα του Ερρίκου Σλήμαν, καθώς επίσης 1.250 βιβλία τέχνης και 4.500 βιβλία λογοτεχνίας και ποίησης. Το 1983 βραβεύθηκε από την Ακαδημία Αθηνών με το βραβείο της Τάξεως των Ηθικών και Πολιτικών Επιστημών. Απεβίωσε στη Λάρισα το 1998
larisanews.gr
