Έτσι με έμαθε αυτή η ομάδα τόσα χρόνια...Για να δούμε λοιπόν τι πάει να με ξεμάθει αυτή η ομάδα.
Ήταν ο πρώτος αγώνας της σεζόν χτες θα πει κανείς και πολλά επιτρέπονται.
Δεν αντιλέγω. Πάντα στον πρώτο αγώνα της σεζόν οι ομάδες παρουσιάζονται ασύνδετες, χωρίς αυτοματισμούς, κουράζονται νωρίς ελέω προετοιμασίας και οι καινούριοι παίκτες είτε δεν έχουν εγκλιματιστεί ακόμη είτε δεν έχουν μπει καν στην ομάδα. Ωραία ως εδώ...
Δε λέει πουθενά όμως "το μαύρο βιβλίο του ποδοσφαίρου" (που λέει κι ο Πανούτσος) ότι στον πρώτο αγώνα της σεζόν δεν μπορείς να κοντρολάρεις τη μπάλα, να σουτάρεις, να πασάρεις σωστά στα δυο μέτρα, να πιάσεις μια κεφαλιά αμυνόμενος, να βγάλεις μια σωστή σέντρα κλπ κλπ
Να τονίσω ότι θεωρώ πως ο Παναθηναϊκός κουτσά-στραβά θα περάσει την Οντένσε. Όσο για τα play-off του Champions League, αυτό ας μην το συζητάμε καλύτερα!Τι είδα λοιπόν; Ας τους πάρουμε έναν-έναν:
Είδα τον Τζόρβα επιτέλους σε καλή κατάσταση, να εμπνέει μια κάποια σιγουριά στην άμυνα, να σώζει αρκετές φορές την ομάδα κυρίως με τις σωστές τοποθετήσεις του. Διότι ο τερματοφύλακας δεν είναι καλός όταν εκτινάσσεται σαν την Τσίτα δυο μέτρα πέρα, αλλά κυρίως όταν ξέρει να τοποθετείται σωστά και όταν κάνει καλές εξόδους. Στο γκολ θεωρώ πως δεν ευθύνεται.Ό Βύντρα φιλότιμος όπως πάντα, γρήγορος, δυνατός και παθιασμένος όπως πάντα. Δεν ξέρει μπάλα όμως, όπως πάντα... Είναι παίκτης που παίζει σχεδόν αποκλειστικά με τη φυσική του κατάσταση. Λόγω προετοιμασίας το σώμα του ακόμη είναι σφιγμένο οπότε δεν περιμένω και πολλά τέτοιο καιρό απ το Λουκά.
Σπυρόπουλος: το ανέκδοτο των αριστερών μπακ. Είναι δυνατόν αυτός ο τύπος να λέει στα εγγόνια του σε μερικά χρόνια ότι έπαιξε για πέντε σεζόν βασικός και αναντικατάστατος στον Παναθηναικό; Ο τύπος δε πετυχαίνει συμπαίκτη του με σέντρα ούτε στα δυο μέτρα. Κάνει συνεχώς λάθη και αμυντικά είναι ό,τι κάτσει κι ό,τι ερθεί.
Σαριέγκι: Ε αυτός είναι ο συμπαθέστατος Βάσκος αυτονομιστής, ο οποίος είναι πάντα παθιασμένος, φιλότιμος, έξυπνος, έμπειρος, ξέρει να τοποθετείται, αλλά... έχει τρεις μικρές αδυναμίες: είναι αργός (άρα επικίνδυνος όταν η άμυνα είναι ψηλά), είναι κοντός (χάνει τις κεφαλιές από ψηλούς, όπως στη φάση της ισοφάρισης) και δεν ξέρει μπάλα...
Μπουμσόνγκ: Αξιόπιστος αμυντικός, ίσως ο μόνος της αμυντικής τετράδας που θα στεκότανε στη φημισμένη άμυνα του Παναθηναικού και τα προηγούμενα χρόνια και... μαντέψτε: πωλείται φυσικά! Ναι σωστά μαντέψατε, θα κερδίσουμε το πρωτάθλημα των λογιστών, μπορεί ο λογιστής του Παναθηναικού να βραβευτεί στο τέλος της σεζόν με το "Χρυσό Κομπιουτεράκι", αλλά άμυνα δε θα χουμε!
Highlight του Μπουμσόνγκ το εξαιρετικό ανεπαίσθητο τσίμπημα της μπάλας μέσα απ τα πόδια του Ουτάκα, φάτσα με τον Τζόρβα, όπου απεσωβήθη το 1-0.
Και πάμε στο κέντρο:
Σιμάο: Όπως πάντα δυνατός, γρήγορος, ήταν κυριολεκτικά παντού, αρκετά αποτελεσματικός, αλλά έχει μια αδυναμία: δεν ξέρει μπάλα!
Μα θα μου πει κανείς ότι και πριν δυο χρόνια δεν ήξερε αλλά έβγαζε μάτια!
Ναι αλλά τότε ο Τεν Κάτε τον έβαζε πλάι στο μεγάλο Ζιλμπέρτο Σίλβα, ο οποίος τον καθοδηγούσε για να παίζει έξυπνα και να καλύπτει τις τεχνικές του αδυναμίες.
Παρόλα αυτά, είναι ένας χρήσιμος παίκτης. Και φυσικά... πωλείται!
Κατσουράνης: ο παίκτης αυτός αποτελεί ποδοσφαιρική μου αδυναμία από τους εναπομείναντες (προηγούμενη αδυναμία μου ήταν ο Ζιλμπέρτο, αλλά...).
Ο Κατσουράνης είναι προκλητικα έξυπνος στο παιχνίδι και ταυτόχρονα προκλητικά ράθυμος. Είναι σαν τον ωραίο της τάξης στο λύκειο, που παίζει μπάλα αλλά χωρίς να ιδρώσει διότι μετά τον περιμένει η γκ...α!
Ο άνθρωπος σε αντίθεση με τους περισσότερους πλέον στην ομάδα γνωρίζει το άθλημα, γνωρίζει να παίζει ποδόσφαιρο, γνωρίζει να πασάρει, να σουτάρει, να ανοίγει το παιχνίδι, να τοποθετείται.
Γι αυτό και χωρίς να τρέχει για άλλη μια φορά ήταν στους διακριθέντες της ομάδας.
Ο Νίνης: τρεις λαλούν και δυο χορεύουν! Ώρες-ώρες στο παιχνίδι είχες την εντύπωση ότι ο άνθρωπος αυτός δεν μπορεί να σταματήσει τη μπάλα. Συνεχώς έκανε λάθος πάσες, έχανε τη μπάλα στις μονομαχίες, έκανε λάθος επιλογές... Απογοήτευση!
Το ότι δεν πρόκειται να κάνει τα μεγάλα πράγματα που υποσχόταν μικρότερος το θεωρούσα δεδομένο εδώ και καιρό. Τώρα αρχίζω να αμφιβάλλω αν και κατά πόσο θα μπορεί στα επόμενα χρόνια να σταθεί καν στην 11άδα του Παναθηναικού.
Περιμένω και ελπίζω να διαψεύσει τις έσχατες φοβίες μου για την εξέλιξη του.
Δεδομένα ξέρει καλή μπάλα και έχει τα τεχνικά χαρακτηριστικά να κάνει καλά πράγματα στην ομάδα. Δεδομένα χρειάζεται κάποιον δίπλα του να κατεβάζει μπάλα όμως διότι ο ίδιος αδυνατεί. Είναι παίκτης του... ενός αγγίγματος και όχι του κουβαλήματος της μπάλας. Έχει καλή σέντρα, καλό σουτ, καλή κάθετη, αλλά κάκιστο κράτημα μπάλας. Κάτι φταίει, έχω ακούσει και έχω διαβάσει κάθε πιθανή και απίθανη δικαιολογία για την οποία ο Νίνης δεν αποδίδει σύμφωνα με τις δεδομένες δυνατότητές του. Δεν ξέρω τι ισχύει απ όλα αυτά.
Έφτασα εγώ να παρακαλάω από τηλεοράσεως τον Φερέιρα να βάλει μέσα τον Καραγκούνη! Τον παίκτη (από τους κανονικούς ποδοσφαιριστές, όχι από τους "Σπυρόπουλους") που πρέπει να έχω σιχτιρίσει περισσότερο από κάθε άλλον της ομάδας ήδη από τα παλιά χρόνια.
Ως προς την επίθεση: Αριστερά ο Λέτο μας έδειξε σε όσους κοντεύουμε να το ξεχάσουμε στην Ελλάδα, το πώς παίζεται το τόπι!
Ο άνθρωπος μόνος του έκανε μπάχαλο την άυνα της Οντένσε. Αλλά για να γίνει αποτελεσματικός έπρεπε να τριπλάρει σαν σε... διαφήμιση ή τουλάχιστον να το έχει παίξει ο Μπέος με τον Μαρινάκη ή έστω να είναι αντίπαλος ο Αβραάμ και να κοιτάνε οι αμυντικοί σαν νυσταγμένοι.
Με ποιον να συνδυαστεί; Με ποιον να αλλάξει μια πάσα;
Με τον... Μαρίνο; Μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή μετριότατο, ο οποίος ναι μεν δεν είναι άσχετος από μπάλα, αλλά δεν είναι και... εξπέρ!
Αρνητικά highlights οι δύο ίδιες φάσεις όπου ο Μαρίνος κάνει τη σωστή κίνηση, μπαίνει ανενόχλητος στην περιοχή και πασάρει αδύναμα σαν γυμνασιόπαιδο στον Κατσουράνη, χαλώντας και τις δύο φάσεις. Κατά τ άλλα λίγα πράγματα.
Ο συγκεκριμένος σαν δεξί μπακ ή σαν δεξιός εσωτερικός μέσος ίσως θα μπορουσε να προσφέρει. Αλλά ως δεξιός μεσοεπιθετικός είναι... τραγωδία.
Και μόνο η σύγκριση με το Λέτο από την αριστερή μεριά είναι αδυσώπητη!
Εκτός βέβαια αν η Διοίκηση βρει τη λύση ΚΑΙ σε αυτό το πρόβλημα και πουλήσει τον Λέτο για να μην αισθάνονται... μειονεκτικά οι υπόλοιποι! Για την Ψυχολογία ρε γ...το!
Και πάμε στο απαύγασμα των σέντερ-φορ, τον Φαν Μπάστεν των φτωχών, τον Αντώνη τον Πετρόπουλο. Ο άνθρωπος καλός χρυσός, αλλά όχι απλώς δεν ξέρει μπάλα, αλλά δεν ξέρει ούτε και ποδόσφαιρο, με την γενικότερη έννοια της όποιας τακτικής παιδείας και της ποδοσφαιρικής νοημοσύνης. Γιατί και ο Ιντσάγκι δε θεωρείται και μαιτρ της τεχνικης, αλλά ξέρει να τοποθετείται, να πετάγεται και να βάζει γκολ.
Ή ας πούμε σε ελληνικά δεδομένα, ο Δημήτρης Σαλπιγγίδης, ο οποίος σταματάει τη μπαλα "με τις τρεις". Αλλά ξέρει να πετάγεται, έχει καλό σουτ, είναι γρήγορος και δυνατός και γι αυτό κάθε χρόνο στον Παναθηναϊκό έβαζε στάνταρ 15 γκολ.
Ή έστω ο Μπλάνκο που είναι και ελεύθερος, αλλά του κάνουμε τους... δύσκολους!
Ο Πετρόπουλος τι ακριβώς κάνει στο γήπεδο;
Μάλλον περιφέρεται ασκόπως. Είπαμε να δίνονται ευκαιρίες σε νέα παιδιά, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι όποιος είναι νέο και καλό παιδί ότι πρέπει να παίζει σέντερ-φορ στον Παναθηναϊκό. Αν είναι καλό παιδί να τον φωνάξουμε σε καμιά μετακόμιση να βάλει ένα χεράκι... Στην 11άδα τι δουλειά έχει;
Το πολιτισμικό σοκ της ποδοσφαιρικής απόστασης Τζιμπρίλ Σισέ- Αντώνη Πετρόπουλου είναι ικανό να μας στείλει στους ψυχιάτρους!
Και επίσης με τα λίγα που είδα από τον Κουίνσυ, διαπίστωσα ότι το παιδί τουλάχιστον ξέρει από μπάλα. Δεν ξέρω αν είναι καλός παίκτης γενικότερα, αν παίζει καλά μια θέση, αν τρέχει, αν μαρκάρει, αν αδιαφορεί, αν σκοράρει κλπ.
Με ανησυχεί βέβαια το γεγονός ότι στα 25 του πήγε να παίξει μπάλα στο... Κατάρ.
Αλλά με το που μπήκε έσκασε μια τρίπλα αφήνοντας χαζούς δύο αντιπάλους και λίγο πιο μετά έκανε μια πολύ όμορφη σέντρα στον Λέτο. Το να έχεις 1 /1 σέντρες πλέον στο ελληνικό ποδόσφαιρο μπορεί να θεωρείται και κατόρθωμα...
http://toixo-toixo.blogspot.com/2011/07/blog-post_28.html
