Επικεφαλής της μελέτης ήταν ο Τζέιμς Έστες, καθηγητής Οικολογίας και Εξέλιξης στο Πανεπιστήμιο της Σάντα Κρους. Ο ερευνητής σχολίασε στο Γαλλικό Πρακτορείο ότι μέχρι σήμερα οι οικολογικές έρευνες έδιναν έμφαση στη βάση του τροφικού πλέγματος, αγνοώντας τα αρπακτικά στην κορυφή:
«Εξετάζοντας τα οικοσυστήματα από τη βάση προς την κορυφή, οι επιστήμονες και όσοι διαχειρίζονται τους φυσικούς πόρους εστιάζονταν μόνο στο μισό μιας πολύ περίπλοκης εξίσωσης».
»Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι οι καταναλωτές στην κορυφή του τροφικού πλέγματος έχουν τεράστια επίδραση στη δομή, τη λειτουργία και τη βιοποικιλότητα των περισσότερων φυσικών οικοσυστημάτων» δήλωσε.
Η μελέτη παραθέτει μια σειρά παραδειγμάτων:
- Στην αμερικανική πολιτεία της Γιούτα, η μείωση των πούμα οδήγησε σε εκρηκτική αύξηση του πληθυσμού των ελαφιών. τα οποία βοσκούν τώρα περισσότερη βλάστηση, αλλάζοντας τη φυσική ροή των ποταμών και μειώνοντας τη βιοποικιλότητα.
- Στην Αφρική, η απώλεια των λιονταριών και των λεοπαρδάλεων λόγω της λαθροθηρίας προκαλεί αύξηση των μπαμπουίνων, οι οποίοι μεταδίδουν παράσιτα του πεπτικού στους γειτονικούς ανθρώπινους πληθυσμούς.
- Στους ωκεανούς, η εντατική αλιεία αφήνει λιγότερα ψάρια και κριλ για τις όρκες, αναγκάζοντάς τες να κυνηγούν περισσότερες φώκιες και θαλάσσια λιοντάρια.
- Η μελέτη εκτιμά ακόμα ότι η απώλεια μεγάλων θηρευτών ήταν πιθανότατα σημαντικός παράγοντας στη εκδήλωση πανδημιών και τη μεταβολή των ισορροπιών σε φυσικά οικοσυστήματα.
Οι ερευνητές δηλώνουν ακόμα ότι συμφωνούν με την εκτίμηση ότι η Γη βρίσκεται σήμερα στο μέσο της έκτης μαζικής εξαφάνισης ειδών, η οποία σίγουρα οφείλεται αποκλειστικά στην ανθρώπινη δραστηριότητα.