πολλαπλά τραύματα και κατάγματα, αναζητούν τα ηγετικά στελέχη της.
Η βαθιά αμυχή που προκάλεσε το ηχηρό «όχι» του Παναγιώτη Κουρουμπλή, παρά την υπερπροσπάθεια σύσσωμου του ΠΑΣΟΚ να εμφανιστεί «μπετόν αρμέ», δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη, αφού όλα τα στελέχη που εκφράζουν το «κοινωνικό ΠΑΣΟΚ» ένα - ένα αυτομολούν από το κυβερνών κόμμα.
Το τσαλακωμένο ηγετικό προφίλ του Γ. Παπανδρέου με την πρόθυμη παραίτησή του προκειμένου να υπάρξει συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., η παραδοχή από τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγελο Βενιζέλο της αποτυχίας εφαρμογής του πρώτου μνημονίου, αλλά και η αναγνώριση του ότι τα μέτρα είναι επώδυνα και εκφεύγουν της ιδεολογίας και των αξιών του ΠΑΣΟΚ, πιστοποιούν το πολιτικό αδιέξοδο της κυβερνητικής παράταξης.
Η πολιτική απομόνωση της κυβέρνησης, η κοινωνική κατακραυγή και η αφόρητη πίεση στο πολιτικό και στελεχιακό προσωπικό της δεν μπορούν να διατηρήσουν το παρόν κυβερνητικό σχήμα επί μακρόν στη ζωή.
Μάλιστα πολλοί είναι αυτοί που επισημαίνουν ότι το ΠΑΣΟΚ πρέπει να καταφύγει με δική του πρωτοβουλία στις κάλπες.
Και αυτό επειδή προβλέπουν ένα ζοφερό σκηνικό τον Σεπτέμβρη, αν υπολογίσει κανείς ότι οι υψηλές θερμοκρασίες του ελληνικού θέρους θα ατονήσουν τη μαζική κοινωνική διαμαρτυρία.
Σ' όλες τις τελευταίες συσκέψεις μπαίνει το δίλημμα για την επικύρωση τον Σεπτέμβριο της νέας δανειακής σύμβασης που θα μας χρηματοδοτεί ως το 2015.
Ο υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος διατυπώνει ξανά την πρότασή του το «Μνημόνιο 2» να ψηφιστεί από 180 βουλευτές της παρούσας Βουλής.
Στον αντίποδα ο Χάρης Καστανίδης πρότεινε ανοιχτά να στηθούν κάλπες, προκειμένου την «επικύρωση» να δώσει ο λαός.
Στην εκτίμηση αυτή όμως συγκλίνουν πολλά κυβερνητικά και κομματικά στελέχη και πολιτικοί αναλυτές, αφού συνυπολογίζουν ότι:
♦ Η πολιτική ισχύς του Γιώργου Παπανδρέου βρίσκεται στο ναδίρ της, μετά και την αυτόβουλη πρόταση για παραίτησή του, ώστε να δημιουργηθεί κυβέρνηση συνεργασίας.
♦ Το ΠΑΣΟΚ έχει ξεμείνει από πολιτικές και κοινωνικές συμμαχίες και το στελεχιακό του δυναμικό παρακολουθεί αμήχανο τις εξελίξεις.
♦ Η κοινωνία δεν προτίθεται να ακολουθήσει τις επιλογές του Μεσοπρόθεσμου, θεωρώντας ότι δεν της δίνει καμία προοπτική εξόδου από την κρίση.
♦ Η ΝΑ εξακολουθεί να «ψαρεύει σε θολά νερά», σηκώνοντας παντιέρα επαναδιαπραγμάτευσης, ενώ γνωρίζει πολύ καλά ότι μόνο οριακές αλλαγές μπορεί να επιφέρει.
♦ Η Αριστερά «αλωνίζει» στην πολιτική του δεξαμενή και το κόμμα ΠΑΣΟΚ
έχει αποσυσπειρωθεί όσο ποτέ και μια έκτακτη διλημματική εκλογική διαδικασία μπορεί να προβληματίσει πολλούς ψηφοφόρους.
♦ Οι αγανακτισμένοι θα συνεχίσουν την παρουσία τους, ενισχυμένοι και από την κοινωνική αποδοχή και από τη μιντιακή «υιοθέτηση» του κινήματος, συμβάλλοντας περαιτέρω στην απαξίωση του σημερινού πολιτικού συστήματος.
Αντέχει «σκληρό» δίλημμα;
Το μεγάλο ερώτημα όμως είναι αν οι κάλπες επιτρέπουν στο ΠΑΣΟΚ (στην κατάσταση απαξίωσης που βρίσκεται) να θέσει ένα σοβαρό πολιτικό δίλημμα που μπορεί να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους του χωρίς να εκληφθεί ως νέος εκβιασμός, που θα αντιμετωπιστεί με χλευασμό από την κοινωνία.
Δημοσκοπικά το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στη χειρότερή του στιγμή και πολλοί επισημαίνουν ότι μια προσφυγή στις κάλπες ίσως να είναι τρέλα.
Όμως υπάρχουν και αυτοί που τονίζουν ότι πρέπει οι πολιτικές δυνάμεις
να αναμετρηθούν με την αλήθεια και την πραγματικότητα και να θέσουν στον ελληνικό λαό το ρεαλιστικό δίλημμα για την εξέλιξη και την προοπτική της χώρας.
Αν αφεθεί το κυβερνών κόμμα στον χρόνο, υπάρχει περίπτωση να πιεστεί ακόμα περισσότερο δημοσκοπικά με κίνδυνο τη συνοχή του και το πολιτικό του μέλλον, ενώ σ' αυτή τη φάση μια εκλογική διαδικασία ίσως οδηγήσει σε ανάσχεση μιας παταγώδους πολιτικής το υ πτώσης.
Ο Γιώργος Παπανδρέου θέλει λοιπόν, πριν αποφασίσει για τις εκλογές, να έχει στα χέρια του μια καλή διεθνή συμφωνία, που δεν θα διασφαλίζει την ομαλή χρηματοδότηση της χώρας μέχρι το 2015, αλλά θα αντιμετωπίζει ρεαλιστικά το δημόσιο χρέος με μια συμφωνία «τύπου Βιέννης», που δίνει χρόνο και δυνατότητες στη χώρα να το αντιμετωπίσει μέσα στα επόμενα 30 χρόνια.
Ταυτόχρονα επιθυμεί να έχει διευθετηθεί και το ζήτημα με το ξεπάγωμα των 15 και πλέον δισ. από τα Κοινοτικά Ταμεία χωρίς την κρατική συμμετοχή, ώστε να παρουσιάσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο ανάπτυξης και δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας, προκειμένου να υπάρχει προοπτική.
«Αν διαθέτει το πακέτο στις αρχές Σεπτεμβρίου», επισημαίνει συνεργάτης του, «ο Παπανδρέου θα σκεφτεί σοβαρά να καταφύγει στις κάλπες ζητώντας την επικύρωση του ‘‘Mνημονίου 2’’ από τους πολίτες και κυρίως να πιέσει τον Σαμαρά να πάρει θέση».
Μάλιστα θα θέσει και το θέμα της επαναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου, κυρίως στην κατεύθυνση περαιτέρω επιμήκυνσης της επιστροφής των δανεικών, αλλά και του ύψους του επιτοκίου, θέμα που άφησε πρόσφατα ανοιχτό ο πρόεδρος του Eurogroup Ζαν Κλοντ Γιούγκερ.
Μια τέτοια κίνηση, διόλου αιφνιδιαστική για τα υπόλοιπα κόμματα, δημιουργεί μια σειρά προβλήματα σε σχεδιασμούς και κινήσεις με κορυφαία την αναθεώρηση του συντάγματος αλλά και το δημοψήφισμα που επιθυμεί διακαώς ο πρωθυπουργός να προωθήσει.
Για την αναθεώρηση μπορεί ανά πάσα στιγμή, αν η Ολομέλεια της Βουλής μείνει ανοιχτή όλο το καλοκαίρι, να γίνει η σχετική ψηφοφορία με δεδομένο ότι η Ν.Δ. συμφωνεί και η όλη διαδικασία δεν μπορεί να ξεκινήσει πριν από το 2013. Ακόμα και για το δημοψήφισμα, στενοί συνεργάτες του πρωθυπουργού επισημαίνουν ότι η ιδέα δεν του έχει φύγει καθόλου από το μυαλό και επιθυμεί να έχει την άποψη των πολιτών για μεγάλες θεσμικές αλλαγές: όπως ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας στο πολίτευμα, η μονιμότητα στο Δημόσιο, ο τρόπος εκλογής στη Δικαιοσύνη και άλλα θέματα, που θα αναλυθούν και τα ερωτήματα θα απαντηθούν με ένα «Ναι» ή ένα «Οχι». Κατά τον Παπανδρέου το δημοψήφισμα θα πρέπει να δεσμεύει τις πολιτικές δυνάμεις για την επόμενη αναθεώρηση του συντάγματος, ώστε η Ελλάδα μέσα στην επόμενη πενταετία να κάνει μια νέα αρχή.
Τα περί εκλογικού νόμου
Το άλλο μεγάλο ζήτημα είναι ο εκλογικός νόμος. Με δεδομένο ότι οι επόμενες εκλογές θα γίνουν με τον νόμο Παυλόπουλου, οι επιλογές που έχει η κυβέρνηση είναι δύο:
- Είτε να προωθήσει μόνη της το γερμανικό σύστημα στην παρούσα Βουλή, ώστε να ισχύσει στις μεθεπόμενες εκλογές, οψέποτε διενεργηθούν.
- Είτε να περιμένει να θέσει στο δημοψήφισμα το δίλημμα κατάτμησης των περιφερειών και το μικτό σύστημα λίστας Επικρατείας και σταυρού σε δημοτικές περιφέρειες.
Το πρόβλημα είναι ότι το περίφημο γερμανικό μοντέλο δεν ενθουσιάζει ουδόλως όλους τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ.
Αν συνυπολογιστεί ότι η Κοινοβουλευτική Ομάδα του κυβερνώντος κόμματος έχει πιεστεί να ψηφίσει και το Μνημόνιο και το Μεσοπρόθεσμο, είναι αμφίβολο αν θα πιεστεί να ψηφίσει ένα εκλογικό σύστημα που εκ των πραγμάτων θέτει αρκετούς εκτός πολιτικού νυμφώνος.
Υπάρχει ένα ακόμα πρόβλημα, ότι ενώ ο Κ. Καραμανλής έμοιαζε να συζητά το γερμανικό μοντέλο, ο Αντώνης Σαμαράς διαφωνεί οριστικά.
Οι μόνοι «συζητητές» του ΠΑΣΟΚ θα μπορούσε να είναι η θιασώτρια του γερμανικού μοντέλου Ντόρα Μπακογιάννη και οριακά ο Γιώργος Καρατζαφέρης, αφού με το σύστημα αυτό μπορεί πιο εύκολα να ελέγξει την Κοινοβουλευτική του Ομάδα.
Η Αριστερά έχει ήδη εκφραστεί ότι το μόνο που συζητά είναι η εφαρμογή της απλής και άδολης αναλογικής προκειμένου να συζητηθεί οποιοδήποτε σύστημα και συνεπώς θα απορρίψει οποιαδήποτε συζήτηση για αλλαγή του εκλογικού νόμου...
Η αυτοδυναμία
Το κρίσιμο ερώτημα είναι βέβαια αν μπορεί το ΠΑΣΟΚ να επανακάμψει πολιτικά στην πρώτη θέση και να φτάσει σ' ένα αξιοπρεπές ποσοστό που θα του δώσει τη δυνατότητα να «χειραγωγήσει» τις εξελίξεις και πόσο αντέχει πολιτικά και οργανωτικά να μπει στη λογική ενός μεγάλου συνασπισμού με τη Νέα Δημοκρατία, όπως το ευρωπαϊκό λόμπι και η ντόπια διαπλοκή σπρώχνουν με ορμή.
Και αυτό με δεδομένο ότι η αυτοδυναμία, όπως όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, αποτελεί και για τα δύο μεγάλα κόμματα όνειρο απατηλό.
Υπάρχουν στελέχη όμως του ΠΑΣΟΚ που επισημαίνουν ότι μπορούν να βρεθούν «πολιτικές» συμμαχίες εκτός της Νέας Δημοκρατίας ή οι εκλογές αυτές να αποτελέσουν ένα «σκαλοπάτι» για μια νέα αυτοδυναμία.
Όλα αυτά όμως αποτελούν σενάρια θερινής νυκτός εν μέσω έντονων πολιτικών και κοινωνικών διεργασιών που κανείς δεν γνωρίζει πού θα καταλήξουν...
Το πολιτικό μασάζ και ο Τειρεσίας...
Σε αγώνα δρόμου προκειμένου η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ να βγει αλώβητη από τη δύσκολη ψηφοφορία για το Μεσοπρόθεσμο αναλώθηκαν οι υπεύθυνοι, χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα. Κυρίαρχο μέσο η δύναμη της πειθούς, αλλά και οι συνεχείς επαφές και εξηγήσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου, που αναλώθηκε σε πολιτικό μασάζ κυρίως σε τρεις βουλευτές: τη Χρύσα Αράπογλου, τον Αλέκο Αθανασιάδη και τον Παναγιώτη Κουρουμπλή. Με τη συντοπίτισσά του και συνυποψήφια στην Α' Θεσσαλονίκης φαίνεται να τα βρήκαν σ' ένα δείπνο προ ημερών σε ταβέρνα των βορείων προαστίων, όπου η συζήτηση έφτασε ώς τις πρώτες πρωινές ώρες. Με τον Αλέκο Αθανασιάδη και μίλησαν διά ζώσης και φρόντισε στην καταληκτική του ημερομηνία να τον διαβεβαιώσει ονομαστικά από το βήμα της Βουλής ότι θα συμπεριλάβει τις ανησυχίες του και τις προτάσεις του στις διαδικασίες για την ιδιωτικοποίηση τομέων από την ενέργεια και τα υδάτινα αποθέματα. Όσο για τον Παναγιώτη Κουρουμπλή, σ' αυτόν αναφέρθηκε ονομαστικά, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι «βλέπει βαθύτερα απ' όλους τους άλλους και αποτελεί τον Τειρεσία της Βουλής» (σοφός τυφλός μάντης
που εμφανίζεται στις τραγωδίες του Αισχύλου). Τελικά όμως ούτε τα καλά λόγια, ούτε οι πιέσεις απέδωσαν, κι έτσι ο βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας με απόφαση του Γ. Παπανδρέου τέθηκε εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας από χτες το μεσημέρι. Επιβεβαίωση των ευαισθησιών του ΠΑΣΟΚ και την πίστη στις ιδεολογικές αρχές του επικαλέστηκε και ο Απόστολος Κακλαμάνης, προκειμένου να πείσει και τους πιο δύσπιστους να υπερψηφίσουν. Να σημειώσουμε ότι ο Αθανασιάδης συναντήθηκε και με τον πρόεδρο της Βουλής και τον πρωθυπουργό στο γραφείο του λίγο μετά την ομι-
λία του και λίγο πριν ο Παπανδρέου μπει στην αίθουσα της Ολομέλειας. Και για όσους δεν ακούσατε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας: υπέρ ψήφισαν 155 βουλευτές (154 από το ΠΑΣΟΚ συν η Ελσα Παπαδημητρίου), κατά 138 (137 από τη Ν.Δ. συν η ψήφος του Παναγιώτη Κουρουμπλή), παρών 5 (Ντόρα Μπακογιάννη, Χρ. Μαρκογιαννάκης, Γ. Κοντογιάννης, Λ. Αυγενάκης και Κ. Κιλτίδης), ενώ απουσίαζαν ο Γ. Λιάνης (χωρίς καμία εξήγηση) και ο Κ. Καραγκούνης (Αιτωλοακαρνανίας της Ν.Δ., που έστειλε επιστολή για αρνητική ψήφο, αφού είχε προσωπικό κώλυμα).
http://www.topontiki.gr/article/18846
